ΕΚΑΤΌΓΧΕΙΡΑΣ ΓΥΗΣ ή ΓΥΑΣ ή ΓΥΓΗΣ ..... ΑΝΑΖΗΤΏΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΤΛΑΝΤΊΔΑ

ΕΚΑΤΌΓΧΕΙΡΑΣ ΓΥΗΣ ή ΓΥΑΣ ή ΓΥΓΗΣ  ..... ΑΝΑΖΗΤΏΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΤΛΑΝΤΊΔΑ 





Κοιτώντας προσεκτικά την αρχαία ελληνική μυθολογία και όσα έχουν γραφτεί για την εξέλιξη της ζωής επάνω στην επιφάνεια του πλανήτη διαβάζουμε τα εξής:

Ο Ουρανός βασίλευσε πρώτος σε ολόκληρο τον κόσμο.

 Παντρεύτηκε τη Γη και τα πρώτα παιδιά που απέκτησε ήταν, ο Βριάρεος, ο Γύης και ο Κόττος, ονομάστηκαν Εκατόγχειρες, ασύγκριτοι στο μέγεθος και τη δύναμη, με εκατό χέρια και πενήντα κεφάλια ο καθένας. (Απολλόδ. 1.1)

Δηλαδή εν αρχή ην Ουρανός και Γη ( πλανήτης) γεννήθηκαν απ' τη Γαία και τον Ουρανό, άλλοι τρεις γιοι μεγάλοι και φοβεροί καλύτερα μη τους βάζεις στο στόμα σου,

ο Κόττος, ο Βριάρεως και ο Γύγης, παιδιά υπερήφανα.

Απ' τους ώμους τους σάλευαν εκατό χέρια που δεν μπορούσες να τα ζυγώσεις και για τον καθένα πενήντα κεφάλια φύτρωναν απ' τους ώμους πάνω στα στιβαρά τους μέλη. Κι είχαν ισχύ ακατανίκητη και φοβερή όσο το ανάστημά
τους.

(Ησ., Θεογ. 147-153)

Τον Βριάρεω, τον Κόττο και τον Γύη, τους μίσησε ο πατέρας τους (ο Ουρανός)
απ' την πρώτη μέρα, και τους έδεσε με γερά δεσμά, φθονώντας την ασύγκριτη ανδρεία τους, το παρουσιαστικό τους και το ανάστημά τους και τους έχωσε μέσα στην πλατειά γη.

Εκεί κατοικούσαν μέσα στον πόνο, βαθειά στα έσχατα της γης, στα πέρατα της μεγάλης γης, με μεγάλο πόνο στη ψυχή και μαυρισμένη την καρδιά. 

Αλλά ο γιος του Κρόνου και οι άλλοι θεοί που γέννησε η ομορφομάλλη Ρέα απ' τον έρωτα του Κρόνου, ακολουθώντας τη συμβουλή της Γαίας, τους ανέβασαν πάλι στο φως.

Γιατί αυτή τους εξιστόρησε με λεπτομέρεια ότι μόνο μαζί μ' εκείνους θα έπαιρναν τη νίκη και τη λαμπρή δόξα.

(Ησ., Θεογ. 147-153)

Η συμμαχία με τους Ολύμπιους εναντίον των Τιτάνων

Στην ίδια γενιά με τους Εκατόγχειρες ανήκουν οι Κύκλωπες και οι Τιτάνες. 

Οι Κύκλωπες συνέπραξαν με τον Δία και τους άλλους Ολύμπιους στον αγώνα τους εναντίον των Τιτάνων, χαρίζοντάς τους όπλα και άλλα εφόδια· το ίδιο έκαναν και οι Εκατόγχειρες:

Αυτοί τότε [Τιτάνες και Ολύμπιοι] έχοντας ανάμεσα τους οργή
που τους έτρωγε την καρδιά, πολεμούσαν συνεχώς δέκα ολόκληρα χρόνια,
και δεν φαινόταν καμιά λύση ή τέλος στη φοβερή έριδα, αλλά και για τους δυο το τέλος του πολέμου ήταν μακρινό και αβέβαιο.

Όταν όμως τους πρόσφεραν [στους Εκατόγχειρες] όλα τα απαραίτητα,
νέκταρ και αμβροσία, αυτά που τρων' οι θεοί....

Το κείμενο είναι σαφές ως προς το γεγονός ότι οι Εκατόγχειρες εμφανίζονται ως αυτό που λέμε σήμερα γήινα όντα που πιθανότατα θα κατοικούσαν για ένα μεγάλο διάστημα κάτω από την επιφάνεια του εδάφους του πλανήτη Γη καθώς ουσιαστικά οι εξωτερικές συνθήκες δεν επέτρεπαν να υπάρχει ζωή, τουλάχιστον στο χώρο της επιφάνειας του πλανήτη.

Τιτάνες και Εκατόγχειρες και Κύκλωπες εμφανίζονται να συμβιώνουν όχι αρμονικά.

Το κείμενο δεν ξεκαθαρίζει που ακριβώς ζουν οι υπόλοιποι αν και εφόσον δεν ήταν στην επιφάνεια του εδάφους του πλανήτη Γη.

Το γεγονός της Τιτανομαχίας πιθανότατα είναι το ίδιο ακριβώς πράγμα που περιγράφεται στο έπος της Μαχαμπαράτα.

Μαχαμπαράτα
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B1%CF%87%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%B1

Τιτάνες στην ελληνική γλώσσα Μπαράτα στα σανσκριτικά η ουσία είναι ίδια καθώς ουσιαστικά πρόκειται για ένα παγκόσμιο πόλεμο που έλαβε χώρα σε μια πολύ αρχαία εποχή, ένας πόλεμος με όλα τα όπλα που υπάρχουν και σήμερα από χειροβομβίδες μέχρι όπλα μαζικής καταστροφής.

Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα του άρθρου αυτού το οποίο επικεντρώνεται στην μορφή του εκατόγχειρα ΓΥΗΣ ή ΓΥΑΣ ή ΓΥΓΗΣ.

Στην πραγματικότητα σημαίνει " Ο γήινος" αν και οι άνθρωποι της κουλτούρας θέλουν να το ερμηνεύουν ως τον άνθρωπο που είναι προσκολλημένος στην ύλη και όλα τα σχετικά.

Ευτυχώς που υπάρχει η δυνατότητα να ερμηνευτεί το όνομα του συγκεκριμένου αυτού όντος ακόμη και σήμερα  διαφορετικά αλίμονο μας .

Το όνομα Γύγης συνδέεται στενά το όνομα  Ωγύγος ή Ωγύγης, ο οποίος υποτίθεται ότι ήταν κατά την Ελληνική Μυθολογία, ένας από τους αρχέγονους ηγέτες στην Αρχαία Ελλάδα, ιδιαίτερα στην Βοιωτία. 

Κατά μία άλλη εκδοχή ήταν ο πρώτος βασιλιάς της Αττικής.

 Η ετυμολογία όμως και η έννοια του ονόματος του στην πραγματικότητα σημαίνει κάτι εντελώς διαφορετικό (από το επίθετο Ωγύγιος)  σημαίνει, αρχέγονος, πρωταρχικός, πολύ αρχαίος.

Γυης λοιπόν ή Γύγης ή Ωγύγος σημαίνει ο αρχέγονος γηγενής και από αυτόν πήρε το όνομα της η μυθική ΩΓΥΓΊΑ.

Όταν λέμε Ωγυγία δεν υπάρχει καμία απολύτως σχέση με την Βοιωτία και την Θήβα για τον απλούστατο λόγο ότι σύμφωνα με την Οδύσσεια του Ομήρου ήταν το νησί της Καλυψούς που εκεί κρατήθηκε ο ίδιος ο Οδυσσέας και αναφέρεται στην Οδύσσεια (α-87)

Η Ωγυγία ή Ωγυγίη είναι νησί που αναφέρεται στην Ομήρου Οδύσσεια ως το σπίτι της νύμφης Καλυψoύς, κόρης του Τιτάνα Άτλαντος, επίσης γνωστή ως Ατλαντίς.

Προσέξτε ότι η ΩΓΥΓΊΑ ονομάζεται και Ατλαντίς...

Φυσικά εννοείται ότι είναι η μία και μοναδική Ατλαντίδα στον Ατλαντικό ωκεανό που ολοι γνωρίζουμε το γεγονός της καταβύθισης της ...

Οπότε εκ των πραγμάτων όλα τα υπόλοιπα πράγματα που ψευδώς γράφονται περί διαφόρων τόπων εντός της Μεσογείου είναι όλα μπούρδες...

Δυστυχώς όμως το γεγονός ότι δεν μπορεί να είναι ανιστόρητοι όλοι αυτοί οι άνθρωποι των γραμμάτων με ακαδημαϊκό επίπεδο σπουδών αυτό δείχνει ολοκάθαρα ότι εδώ πραγματικά υπάρχει δόλος και παραπληροφόρηση.

Η Καλυψώ ήταν σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία νύμφη, κόρη του Άτλαντα και της Πληιόνης, ή του Ωκεανού και της Τηθύος, ή του Ηλίου και της Περσηίδας, αδελφή της Κίρκης που κατοικούσε στην νήσο Ὠγυγία

Κοιτώντας προσεκτικά τα στοιχεία που αφορούν την ονοματολογία βλέπουμε ολοκάθαρα τον Ατλαντικό ωκεανό.

Ο Τιτάνας Άτλαντας και ο Ωκεανός είναι το ίδιο ακριβώς πρόσωπο καθώς όπως φαίνεται από τα αγάλματα του είναι πραγματικά ο απέραντος ωκεανός ο οποίος φαίνεται να κρατάει τη αρχέγονη πανηπειρος Ροδινία , η την Γκοντβάνα και μετά την Πανγαια οι οποίες εμφανίζονται τυλιγμένες σε μια άβυσσος νερού.

Η Καλυψώ ήταν κόρη του Άτλαντα και Ατλαντίς δηλαδή ζούσε στην περιοχή του νησιού που λέμε σήμερα Ατλαντίδα και ήταν Ωγυγία δηλαδή " αρχέγονη γης" .

Εν συντομία λοιπόν μπορούμε να πούμε ότι στην πραγματικότητα ο Γύγης δεν είναι το κύριο όνομα κάποιου ανθρώπου αλλά αναφέρεται σε κάτι πολύ αρχαίο, προϊστορικό είτε αυτό είναι άνθρωπος, είτε η ίδια αυτή η ήπειρος η οποία όμως έχει όλα τα στοιχεία της Λαυρασίας τηρουμένων των αναλογιών και σύμφωνα με τα μεγέθη της εποχής εκείνης που ουδεμία σχέση έχουν με τα σημερινά δεδομένα.

Σε.προηγουμενη ανάρτηση μου αναφέρθηκα στον εκατόγχειρα Βριαρεως η Τράγο του Αιγαίου πελάγους ο οποίος είναι ο μυθικός βασιλιάς της νήσου Λάνκα δηλαδή της σημερινής Κεϋλάνης ή Σρι Λάνκα ο Ravanna.

Κοιτώντας προσεκτικά την αρχαία ελληνική μυθολογία και τις σχέσεις των όντων που περιέχει όσον αφορά την νύμφη Κυμοπολεια θα μας οδηγήσει στην μορφή της Μέδουσας και την Μήδεια οι οποίες συνδέονται άμεσα με την Καλυψώ μέσω συγγένειας οπότε η αρχαία ελληνική μυθολογία είναι απόλυτα αληθινή ιστορία και δυστυχώς τίθεται θέμα όσον αφορά την ερμηνεία των μύθων όπως προείπαμε.

Το γεγονός ότι δεν υπάρχει κανένας εκατόγχειρας Γυης ή Γυας ή Γύγης γίνεται σαφές αν ανατρέξουμε στην ιστορία της Ατλαντίδας.

Ο Πλάτωνας έγραψε για την Ατλαντίδα στον Τίμαιο:

Πολλές μεγάλες και θαυμάσιες πράξεις καταγράφονται στις ιστορίες μας για το κράτος σας. Αλλά μια από αυτές ξεπερνά όλες τις υπόλοιπες στο μεγαλείο και την ανδρεία. 

Οι ιστορίες μιλούν για μια τρανή δύναμη που απρόκλητη εκστράτευε έναντι Ευρώπης και Ασίας, και στην οποία η πόλη σας κατάφερε να θέσει τέλος. 

Αυτή η δύναμη ξεπρόβαλε από τον «Πέλαγος του Άτλαντα» («Ατλαντικό»), και τότε ο πέλαγος αυτός ήταν πλεύσιμος, και είχε ένα νησί που βρισκόταν μπροστά από τα στενά που εσείς αποκαλείτε Ηράκλειες Στήλες.

 Το νησί ήταν μεγαλύτερο από τη Λιβύη και την Ασία μαζί, και ήταν ο δρόμος προς άλλα νησιά, που αν από αυτά περνούσες μπορούσες να φτάσεις στην απέναντι ήπειρο που περιέβαλε τον αληθινό ωκεανό – γιατί η θάλασσα εντός των Ηράκλειων Στηλών είναι μόνο ένα λιμάνι με στενό λαιμό και η άλλη είναι αληθινή θάλασσα της οποίας η περιβάλλουσα γη μπορεί όντως να αποκαλεστεί άπειρη. 

Τώρα, σε αυτή τη νήσο της Ατλαντίδας ήταν μια μεγάλη και απίστευτη αυτοκρατορία...

Σύμφωνα με τον Κριτία, οι παλιοί Ελληνικοί θεοί διαίρεσαν τη Γη ώστε ο καθένας να έχει το μέρισμα του. 

Ο Ποσειδώνας πήρε το νησί της Ατλαντίδας. 

Το νησί ήταν μεγαλύτερο από τη Λιβύη και τη Μικρά Ασία μαζί, αλλά κατόπιν βυθίστηκε από ένα σεισμό και δεν έμεινε τίποτε άλλο παρά αδιάβατο λασπόνερο, που εμπόδιζε το ταξίδι σε οποιοδήποτε μέρος του ωκεανού. 

Οι Αιγύπτιοι περιέγραψαν την Ατλαντίδα ως ένα νησί 700 χλμ. σε πλάτος, αποτελούμενο κυρίως από βουνά στο βόρειο μέρος και κατά μήκος της ακτής, και με μια μεγάλη στενόμακρη πεδιάδα στα νότια που «εκτείνεται σε μια κατεύθυνση 3.000 στάδια (600 χλμ.) και 2.000 στάδια (400 χλμ.) στην άλλη»

Πενήντα στάδια μέσα από την ακτή ήταν ένα «βουνό όχι πολύ υψηλό σε οποιαδήποτε πλευρά». 

Εδώ ζούσε μια ιθαγενής γυναίκα την οποία ερωτεύτηκε ο Ποσειδώνας και της έκανε πέντε ζευγάρια αρσενικών διδύμων. 

Ο Άτλαντας, που ήταν ο μεγαλύτερος τους, έγινε βασιλιάς ολόκληρου του νησιού και του ωκεανού (που ονομάστηκε Ατλαντικός σε τιμή του), και του δόθηκε το βουνό της γέννησής του και η περιβάλλουσα περιοχή. Επίσης μυθικός βασιλιάς της Ατλαντίδας αδελφός του Άτλαντα φέρεται ο Αζάης.

Η μυθολογία είναι απόλυτα αληθινή και σαφέστατη και λέει ότι η Βασίλισσα της Ατλαντίδας ήταν μια γυναίκα γηγενής.

Η Καλυψώ ήταν κόρη του Άτλαντα και Ατλαντίς δηλαδή ζούσε στην Ατλαντίδα και ήταν γηγενής και όπως διαπιστώνεται ήταν η Βασίλισσα της συγκεκριμένης νήσου , έτσι όλη η ιστορία αποκτά νόημα και συνοχή και όπως διαπιστώνεται δεν υπάρχει, ούτε υπήρξε ποτέ εκατόγχειρας Γυης ή Γυας ή Γύγης.

Medium Evans Adamakis ⚫

Δημοφιλείς αναρτήσεις