La Lomita Chapel 💀
ΕΝ ΟΝΌΜΑΤΙ ΤΟΥ ΚΥΡΊΟΥ....
Φανταστείτε να έχετε αφιερώσει τη ζωή σας στον Χριστό και αφού ζήσετε μια ενάρετη ζωή με όλα τα στοιχεία της , δηλαδή εγκράτεια νηστεία και πενία και προσευχή κρατώντας σε απόσταση τις χαρές της ζωής όπως αλκοόλ και ηδονή και πολυτέλεια, έχοντας δώσει ακόμα και την ζωή τους σε πολλές περιπτώσεις ανθρώπων να καταλήξετε σε μια φρικτή αλήθεια ότι όλα αυτά στην πραγματικότητα ήταν χαμένος χρόνος, και ακόμα χειρότερα όταν αντί για παράδεισο η ψυχή καταλήγει δέσμια στο χώρο που έζησε και έδρασε ...
Αυτό ακριβώς συμβαίνει με το La Lomita Chapel στο Τέξας.
Πριν φτάσουμε στην ιστορία του συγκεκριμένου αυτού χώρου ακούστε τά υπερφυσικά φαινόμενα που αφορούν το χώρο εκεί από την μούσα του υπερφυσικού, αγαπημένη μας Λυδία μέσα από το κανάλι της στο YouTube.
Η ΣΤΟΙΧΕΙΩΜΕΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ - Αληθινή Τρομακτική Ιστορία | Horror Mystery Horror Mystery
https://youtu.be/PM-NjDhSflw?si=7hq4z50poKra2R23
Πριν από οτιδήποτε άλλο να αναφέρω ότι εγώ προσωπικά δεν έχω βρει καμία απολύτως αναφορά σε λεπρούς οι οποίοι έχουν καεί ή θάφτηκαν στην ευρύτερη περιοχή, όλα τα υπόλοιπα πράγματα που αναφέρονται στην ιστορία της Λυδίας όντως ισχύουν αρχής γενομένης από το γεγονός ότι τό συγκεκριμένο αυτό εκκλησάκι έχει χτιστεί από ιεροπόστολους και ότι η γλώσσα που μιλούσαν ήταν τα λατινικά.
Η τοποθεσία ονομάστηκε για πρώτη φορά La Lomita (" ο λόφος") από έναν κτηνοτρόφο, τον José Antonio Cantu, στον οποίο παραχώρησαν τη γη από την Ισπανία το 1770.
Το 1851, ένας Γάλλος έμπορος ονόματι René Guyard αγόρασε τη γη.
Ένας ευσεβής Καθολικός, ο Guyard έχτισε το παρεκκλήσι το 1865 και το 1871 το κληροδότησε στους Ιεραποστολικούς Oblates της Mary Immaculate .
Θυμηθείτε ότι ανέφερα ξανά πάλι το όνομα της Ασπιλης παρθένου σε προηγούμενη ανάρτηση μου και έχω γράψει ότι όπου έχω συναντήσει αυτό το συγκεκριμένο όνομα συνήθως συμβαίνουν περίεργα και υπερφυσικά φαινόμενα αλλά δυστυχώς και ιστορίες εγκλημάτων κατά ζωής.
La Lomita έγινε σημαντικός σταθμός για το Ιππικό του Χριστού . εξυπηρετούσε περίπου 65 ράντζα της περιοχής και οι περιοδεύοντες ιεραπόστολοι συχνά σταματούσαν εκεί για να ξεκουραστούν.
Το Ιππικό του Χριστού ήταν πατέρες Oblate ( καθολικοί ιερείς που ανήκαν στους ιεραπόστολους της Mary Immaculate ) που ταξίδεψαν μεγάλες αποστάσεις έφιπποι για να διακονήσουν τους Καθολικούς που ζούσαν σε απομονωμένα ράντζα στην περιοχή του Ρίο Γκράντε από το 1849 έως το 1904.
Ιππικό του Χριστού
https://en.wikipedia.org/wiki/Cavalry_of_Christ
Η περιοχή εξελίχθηκε σε χωριό καθώς οι Πατέρες του Oblate κατασκεύασαν ένα πρυτανείο, έναν ξενώνα, ένα σιδηρουργείο, ένα υπόστεγο με αμαξώματα και καταλύματα για τους λαϊκούς αδελφούς και τους εργάτες στη σημερινή ιστορική συνοικία La Lomita.
Μετά από μια πλημμύρα το 1899, η οποία το κατέστρεψε το παρεκκλήσι ξαναχτίστηκε με πέτρες από τη γύρω πλαγιά.
Όταν ιδρύθηκε η πόλη Mission, Τέξας, το 1908, ονομάστηκε προς τιμήν της La Lomita.
Το παρεκκλήσι χαρακτηρίστηκε ως καταγεγραμμένο ιστορικό ορόσημο του Τέξας το 1964, και προστέθηκε στο Εθνικό Μητρώο Ιστορικών Τόπων το 1975.
Το 2010, μια ομάδα συμβούλων προσλήφθηκε για την αποκατάσταση του κτιρίου. το έργο κέρδισε ένα βραβείο σχεδίασης TSA και παρουσιάστηκε στο περιοδικό Texas Architect .
Αυτή είναι η περίοδος που αφορά τα υπερφυσικά φαινόμενα που αναφέρονται από την Λυδία μέσα από το βίντεο της στο YouTube
Η ΣΤΟΙΧΕΙΩΜΕΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ - Αληθινή Τρομακτική Ιστορία | Horror Mystery Horror Mystery
https://youtu.be/PM-NjDhSflw?si=7hq4z50poKra2R23
Η ιστορία του συγκεκριμένου τόπου δεν έχει καμία απολύτως σχέση με μαύρη μαγεία, σατανιστικής λατρείας τελετές και ανθρωποθυσίες ή οτιδήποτε άλλο εκτός από την αγνή και ανόθευτη λατρεία του Θεού και του Ιησού Χριστού από τα μέλη του Ιππικού του Χριστού όπως προείπαμε , ούτε υπάρχουν αναφορές για λέπρα στην πραγματικότητα.
Ο πατέρας Pierre-Fourier Parisot (1827-1903) και ο πατέρας Pierre-Yves Kéralum (1817-1872) απέκτησαν το ράντσο ως δώρο στους Oblates από τον κ. René Guillard της Reynosa του Μεξικού, στις 27 Φεβρουαρίου 1861.
Αποτελούνταν από Ισπανούς Land Grants Porciones 55 και 57, στα οποία προστέθηκε το Porcion 56 με αγορά το 1883 (Bretault, τόμος I, σελ. 87). Το 1767, ο βασιλιάς Κάρολος Γ' της Ισπανίας διέταξε να επιθεωρηθούν και να παραχωρηθούν 400 porciones, το καθένα με μέγεθος περίπου 3/4 του μιλίου κατά μήκος του μετώπου του ποταμού και από 11 έως 16 μίλια στην ενδοχώρα. Αντίστοιχα, το ράντσο Oblate κάλυπτε περίπου 20 τετραγωνικά μίλια (Quinlivan, σελ.17).
Το 1865, οι ιεραπόστολοι έχτισαν ένα μικρό παρεκκλήσι και χώρους διαβίωσης στο ράντσο για να χρησιμεύσει ως ενδιάμεσος σταθμός της κοιλάδας για τις ιππικές πίστες τους ( Cavalry of Christ ), ενώ οι Brownsville και Roma παρέμειναν ως οι κύριες βάσεις.
Όταν το Ρίο Γκράντε έκανε μία από τις συχνές αλλαγές στην πορεία του, ο μικροσκοπικός οικισμός ξαναχτίστηκε στη σημερινή του θέση στη βάση του μικρού λόφου.
Το 1899 έγινε το οικιστικό κέντρο αποστολής για όλες τις πόλεις και τα ράντζα στην κομητεία Hidalgo.
Το νέο συγκρότημα αποστολής επικεντρώθηκε σε ένα παρεκκλήσι 12 ποδιών επί 24 ποδιών (αργότερα επιμηκύνθηκε σε 40 πόδια) του οποίου οι ασβεστωμένοι τοίχοι, σχεδόν δύο πόδια πάχους, χτίστηκαν από ψαμμίτη που εξορύχθηκε από τον κοντινό λόφο.
Το πάτωμα ήταν από τούβλα, ακατέργαστα παγκάκια γέμιζαν και τις δύο πλευρές της εκκλησίας, ένας μικρός διάδρομος κάτω από το κέντρο που επέτρεπε το πέρασμα σε ένα ιερό όπου κυριαρχούσε μια μεγάλη εικόνα της Παναγίας της Γουαδελούπης.
Ένα μικρό σπήλαιο της Λούρδης γέμισε αδέξια τη δεξιά πίσω γωνία του σηκού. Πάνω από τη σόλα είσοδο, μια στεγασμένη στέγη στήριζε ένα ξύλινο καμπαναριό.
Σχηματίζοντας μια μικρή πλατεία με το παρεκκλήσι υπήρχαν πολλά άλλα κτίρια: μια κατοικία πέντε δωματίων, ένα σπίτι επισκεπτών τριών δωματίων που περιλάμβανε ένα μικρό γενικό κατάστημα για τους ντόπιους (το πλησιέστερο κατάστημα ήταν 10 μίλια μακριά), ένα μαγειρείο με υπαίθριο φούρνος σε σχήμα ιγκλού, υπόστεγο για το άλογο και καρότσι της κοινότητας, σιδηρουργείο και στάβλοι για να εξυπηρετούν τα άλογα που χρησιμοποιούσαν οι ιεραπόστολοι, τα χέρια του ράντσο και το Wells Fargo. (Το La Lomita ήταν ένας σταθμός στη γραμμή Wells Fargo μεταξύ Brownsville και Laredo.)
Σε κάποια απόσταση βρισκόταν ένας ανεμόμυλος πάνω από ένα πηγάδι με κάπως ξινό νερό που χρησιμοποιήθηκε για πόσιμο και επίσης για να εξυπηρετήσει μια ακατέργαστη τουαλέτα στο εξωτερικό.
Στη μία πλευρά της πλατείας υπήρχαν μια ντουζίνα καλύβες με αχυρένια στέγη για τους vaqueros που δούλευαν το ράντσο και τις οικογένειές τους, τοποθετημένες έτσι ώστε να αφήνουν χώρο για μια μεγάλη είσοδο βαγονιών στην πλατεία.
Πολλές πόλεις στο Τέξας ξεκίνησαν με αυτόν τον τρόπο, με μια εκκλησία, ένα κατάστημα, κατοικίες να σχηματίζουν μια πλατεία.
Η La Lomita ήταν στην πραγματικότητα μια μικρή πόλη (Quinlivan, σελ. 2-5) αν και σήμερα δεν υπάρχει τίποτα που να την θυμίζει καί φυσικά εννοείται ότι ο χώρος είναι πλέον φυσικό πάρκο.
Στο ράντσο γύρω από το συγκρότημα, οι Oblates εκτρέφαν βοοειδή, ζωοτροφές και καλλιέργειες.
Τα αμπέλια παρήγαγαν καλά στη La Lomita, αλλά «τα πουλιά, τα ζώα και οι άνθρωποι» έτρωγαν τον καρπό πριν προλάβει να συγκομιστεί (Επιστολή 22 Ιανουαρίου 1890, από τον πατέρα Jean-Baptiste Bretault [1843-1934]).
Ωστόσο, μέχρι το 1908 υπήρχε ακόμα ένα γεμάτο χωράφι φυτεμένο με σταφύλια και μπανάνες (Επιστολή του κ. John Conway προς τον πατέρα Henri A. Constantineau [1861-1940], 21 Φεβρουαρίου 1908).
Το 1907 οι Oblates μάζευαν επίσης σύκα (Allhands, σελ. 179). Λαχανικά, δημητριακά, γκρέιπφρουτ, λεμόνια, άγριοι χουρμάδες άκμασαν στο ράντσο, προμηνύοντας τη «Μαγική Κοιλάδα» του αγροτικού μέλλοντος.
Το 1907 η επαρχία Oblate πούλησε 17.000 στρέμματα La Lomita Ranch σε προγραμματιστές, σε μια εποχή που οι σιδηρόδρομοι και η άρδευση άρχιζαν να μετατρέπουν την περιοχή των ξηρών κτηνοτροφικών εκτάσεων σε εύφορη γεωργική γη.
Η πόλη της Mission, που βρίσκεται τρία μίλια μακριά και πήρε το όνομά της από το παρεκκλήσι La Lomita, χτίστηκε εξ ολοκλήρου σε γη Oblate.
Η Εκκλησία κράτησε χώρο εκεί για μια ενοριακή εκκλησία, την Παναγία της Γουαδελούπης, και διέθεσε ένα αστικό τετράγωνο ως δημόσιο χώρο αναψυχής, που ονομάστηκε το 1990 «Πάρκο Oblate».
Άνθρωποι από απομακρυσμένες περιοχές μετακόμισαν στο Mission, και η La Lomita έπεσε σταδιακά σε αχρηστία (Quinlivan, σελ. 21).
Η επαρχία έχτισε το St. Peter's Novitiate το 1912 στην κορυφή του ίδιου του Little Hill, μετατοπίζοντας έτσι οριστικά τα κεντρικά γραφεία του ράντσου μακριά από τη La Lomita.
Το 1928, ο επαρχιώτης, ο πατέρας Théodore Labouré, έκανε τον καθαρισμό και την αποκατάσταση του παλιού χώρου της ιεραποστολής.
Αλλά μετά από έναν τυφώνα το 1933 που κατέστρεψε τα περισσότερα από τα βοηθητικά κτίρια, μόνο το παρεκκλήσι, ο εξωτερικός φούρνος και το πηγάδι παρέμειναν ανέπαφα.
Από τότε μέχρι το 1961, όταν μεταφέρθηκε στη Σαρίτα του Τέξας, το ακίνητο καθαριζόταν περιοδικά από την κοινότητα των πρωτοπόρων και κατά καιρούς χρησιμοποιήθηκε για Λειτουργία, προσευχή με κομποσκοίνι και κατήχηση.
Από το 1961, το παρεκκλήσι και ο φούρνος αποτελούν την καρδιά ενός τουριστικού πάρκου που μισθώθηκε και διατηρείται από την πόλη Mission.
Μεγάλο μέρος του ποταμού είναι ένα ομοσπονδιακό καταφύγιο άγριας ζωής.
Τα τελευταία χρόνια η πρώην περιουσία των νέων πουλήθηκε στην Επισκοπή του Μπράουνσβιλ, και έγινε αρχικά κατοικία για ιεροδιδασκάλους κολεγίων και στη συνέχεια καθολικό γυμνάσιο.
Έτσι λοιπόν φτάνουμε στο τελικό ερώτημα ποιοί είναι αυτοί που στοιχειώνουν το χώρο της εκκλησίας και της ευρύτερης περιοχής εκεί ?
Σύμφωνα με τις μαρτυρίες των ανθρώπων που έζησαν τα υπερφυσικά φαινόμενα προ δεκαετίας το ένα τουλάχιστον φάντασμα που στοιχειώνει την εκκλησία έχει την εξωτερική εμφάνιση ενός ανθρώπου που πρέπει να ήταν εκεί ως ιερέας και από την περιγραφή των γεγονότων γίνεται κατανοητό ότι είναι θαμμένος στο χώρο της εκκλησίας μέχρι σήμερα.
Δεν ήταν καθόλου δύσκολο να βρώ τα ονόματα των υποψηφίων νεκρών ανθρώπων που στοιχειώνουν το χώρο καθώς στα δυτικά του σημερινού κτηρίου της Μονής La Lomita, στο λόφο, βρίσκονται μνημεία και πλάκες ως εξής:
FATER ALPHONSE FILLUNG, OMI
1879 - 1939
LAY BROTHER FRANCOIS FORTIER, OMI
1871 - 1942
SCHOL. ΑΔΕΛΦΟΣ VICTOR FRANCISCO NOMI
1922 - 1942
REV. P. JEAN BRETAUL TOMI
(Padre Juanito)
*En Angers Francia el 22 Oct de Oct. de 1843
+En La Lomita el 31 de Mayo de 1934 RIP
Όλοι οι υπόλοιποι άνθρωποι που τώρα είναι κακοποιά πνεύματα στην πραγματικότητα είναι οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι που μετά την προσάρτηση του Τέξας στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο επίσκοπος Jean-Marie Odin κάλεσε ως Oblates of Mary Immaculate να πάνε στο Τέξας.
Οι ιερείς, δηλαδή μια χούφτα νεαρών Γάλλων της πόλης, έφτασαν το 1849.
Τους ανατέθηκε η διακονία στις οκτώ νοτιότερες κομητείες του Τέξας. [
Η περιοχή του Ρίο Γκράντε εκείνη την εποχή αποτελούσε παράδειγμα της Άγριας Δύσης και οι Oblates αντιμετώπιζαν πολλούς κινδύνους, από βίαιο έγκλημα μέχρι κίτρινο πυρετό , όχι όμως πανούκλα και οτιδήποτε άλλο παρεμφερές, ούτε καν σύφιλη που λέει ο λόγος.
Οι Καθολικοί που υπηρέτησαν εκεί και είναι τώρα δαίμονες ήταν ως επί το πλείστον φτωχοί, διασκορπισμένοι σε μια τεράστια περιοχή επιρρεπής σε καταπιεστική ζέστη και πλημμύρες.
Έτσι λοιπόν φτάνουμε στο λογικό συμπέρασμα ότι η κύρια αιτία θανάτου ήταν ο Κίτρινος πυρετός, ακολουθεί το έγκλημα, πλημμύρες και τέλος ένας τυφώνας ....
Οι άνθρωποι αυτοί που κυριολεκτικά έδωσαν την ζωή τους για να κερδίσουν την αιώνια ζωή, κυριολεκτικά το κατάφεραν να είναι αιώνια καταραμένα πνευματικά όντα που στοιχειώνουν το χώρο μέχρι σήμερα...
Εξωτερικοί σύνδεσμοι 💀
Παρεκκλήσι La Lomita
https://en.wikipedia.org/wiki/La_Lomita_Chapel
La Lomita: Η ιεραποστολή που έκανε την αποστολή, στο Τέξας
https://ost.edu/la-lomita-mission-made-mission-texas/
Medium Tarot Evans Adamakis
