ORBS ..... ΧΙΛΙΆΔΕΣ ORBS ΣΤΟΝ ΛΑΒΎΡΙΝΘΟ ΤΟΥ ΔΑΙΔΑΛΟΥ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ !

 

Τι είδε ο Ernst Muldashev στο Λαβύρινθο Κρήτης ?





Στην εικόνα επάνω ο διάσημος ως ιατρός αλλά και ερευνητής αρχαιολογικών χώρων με περίεργη ιστορία και ενέργεια , Ernst Muldashev μέσα στο χώρο του Λαβυρίνθου του Δαιδάλου στην Κρήτη εν το μέσον χιλιάδων φωτεινών σφαιρών ή ORBS .

Τα ORBS τα συναντάμε και στην αρχαία Μεσοποταμία σε ορισμένες περιπτώσεις δαιμόνων οι οποίοι όμως εμφανίζονται ως μπάλες φωτιάς και όχι ως απλές φωτεινές σφαίρες οι οποίες ουσιαστικά είναι πνευματικά όντα απενσαρκωμένων ανθρώπων οι οποίοι συνήθως έχουν δολοφονηθεί .

Υπάρχουν πολλές μαρτυρίες στο κανάλι του YouTube με βιντεοσκοπημένες έρευνες σε σπίτια δολοφονημένων ανθρώπων από ομάδες έρευνας υπερφυσικής δραστηριότητας στις καταγραφές των οποίων βλέπουμε καθαρά την ύπαρξη των ORBS και τουλάχιστον σε μια περίπτωση υπήρξε και επικοινωνία μέσω μηχανήματος συχνοτήτων και ένα συγκεκριμένο orbs παρουσιάστηκε ως το πνεύμα της δολοφονημένης κόρης του ιδιοκτήτη ο οποίος σκότωσε με καραμπίνα γυναίκα και κόρη και φυσικά κατέληξε στην φυλακή !

Το συγκεκριμένο Orb όχι μόνο επικοινώνησε με την ομάδα ερευνητών αλλά μια εκ των μελών της ομάδας ανέφερε ότι ένιωσε ένα χέρι να της αγγίζει την πλάτη την ώρα που η βιντεοσκόπηση κατέγραψε το φωτεινό αυτό ον να φεύγει από την πλάτη τής και να πετάει πρός μέσα στο έρημο πιά σπίτι.

Στην συγκεκριμένη φωτογραφία τα ORBS είναι χιλιάδες ,αν αντιστοιχεί ένα σε κάθε ανθρώπινο ον που πιθανότατα δολοφονήθηκε ή θυσιάστηκε στον συγκεκριμένο χώρο τότε εκεί μέσα γίνονταν εγκληματικές δραστηριότητες κατά συρροή !





Τα μυστικά του νησιού του Πάσχα.
Τα πνεύματα των προγόνων επιτίθενται.


Κατά τη διάρκεια μιας αποστολής στο νησί του Πάσχα, Ρώσοι επιστήμονες προσπάθησαν να διεισδύσουν σε μυστηριώδη υπόγεια περάσματα , ανεξερέυνητες σήραγγες μίας αρχαίας εποχής.




Αλλά ήταν σαν να μην τους άφηνε κάποια αόρατη δύναμη να μπουν στα ενδότερα των σπηλαίων από ενα σημείο και μετά καθώς εμφανίστηκαν οι ίδιες ακριβώς φωτεινές σφαίρες ή Orbs που συναντάμε και στον Λαβύρινθο της Κρήτης !



 Ο καθηγητής Ernst Muldashev πιστεύει: αυτοί είναι αρχαίοι κάτοικοι του Πάσχα αποϋλοποιημένοι σε «μπάλες».




«Οι μπάλες, κατά κανόνα, μας επιτέθηκαν όταν πλησιάζαμε ή βρισκόμαστε μέσα σε σπηλιές. Συνήθως περπατούσα μπροστά και ο συμμετέχων της αποστολής περπατούσε πίσω, πιο συχνά ήταν  ο Ραντίκ Γκαλιαχμέτοφ, με φωτογράφιζε συνεχώς με μια ψηφιακή κάμερα.

Αποδείχθηκε ότι αν κάποιος περάσει κάποιο αόρατο σύνορο, εμφανίζεται μια «μπάλα» και κρέμεται πάνω από το κεφάλι του, συνοδεύοντας την κίνηση του κεφαλιού. Εάν ένα άτομο συνέχιζε να περπατά προς τα εμπρός, πλησιάζοντας το «απαγορευμένο μέρος», τότε εμφανίζονταν αρκετές «μπάλες», οι οποίες φαινόταν να κολλούν στο σώμα. Αλλά αν ένα άτομο εξακολουθούσε να πηγαίνει προς τα εμπρός, τότε ένα ολόκληρο σμήνος από "μπάλες" πέταξε έξω, οι οποίες άρχισαν να κυκλώνουν γύρω του.

Η επίδραση των «μπαλών» σε ένα άτομο ήταν ατομικής φύσης. Για παράδειγμα, ένιωσα ζάλη και ναυτία, και επίσης είχα συμπτώματα ρινοφαρυγγικού οιδήματος. Ο Radik Galiakhmetov ένιωσε πόνο στους κροτάφους του και ζάλη. Ο Βενέρ Γκαφάροφ αντέδρασε στα «μπαλάκια» κάνοντας εμετό. Ο Γιούρι Βασίλιεφ έδειξε σημάδια επαγόμενου στρες, άγχους και ανεξήγητου φόβου.

Επισκεπτόμενοι τις σπηλιές του νησιού του Πάσχα, περιοδικά προσπαθούσαμε να αντέχουμε και προχωρούσαμε, ας πούμε, «κατά θέληση». Όμως τα συμπτώματα εντάθηκαν και έγιναν αφόρητα, και ως εκ τούτου έπρεπε να γυρίσουν πίσω.

- Αποδεικνύεται ότι αυτές οι μυστηριώδεις «μπάλες» προστατεύουν τις εισόδους στα μπουντρούμια του νησιού του Πάσχα;

- Ακριβώς. Και στις δεκατρείς σπηλιές που ήμασταν, δεν μας άφησαν να πάμε πολύ μέσα. Οι «μπάλες» προστάτευαν τις σπηλιές.

- Κι όμως, ποιο είναι αυτό το φαινόμενο;

«Αρχίσαμε να τα μελετάμε διεξοδικά όταν μάθαμε ότι η λέξη «σαρκοφάγος» μεταφράζεται από τα ελληνικά ως «τρώγων σάρκας» και από τους θρύλους είναι σαφές ότι ένα ανθρώπινο σώμα τοποθετημένο σε μια σαρκοφάγο εξαφανίζεται εντελώς μέσα σε 40 ημέρες. Υποθέσαμε ότι η σάρκα μπορεί να αποϋλιστεί και να μετατραπεί σε ασώματη «μπάλα», ειδικά αφού υπάρχουν πάντα πολλές «μπάλες» μέσα και κοντά στις σαρκοφάγους.

Σταδιακά, αρχίσαμε να χαράσσουμε την υπόθεση της ύπαρξης ενός άυλου κόσμου που σχετίζεται με το υλικό. Καταφέραμε να βρούμε πολλά έμμεσα στοιχεία ότι μερικές φορές ένα υλικό αντικείμενο μπορεί να αποϋλοποιηθεί και ένα άυλο μπορεί να υλοποιηθεί. Και εδώ, στο νησί του Πάσχα, βρήκαμε μια τέτοια αναλογία. Μέσα στους κρατήρες των ηφαιστείων Rano Kau και Rano Raraku υπάρχουν λίμνες κατάφυτες από καλάμια, όπου βρίσκονται αμέτρητα μικρά ψάρια, τα οποία μπορούν εύκολα να συλλεχθούν με την παλάμη του χεριού σας. Αποδεικνύεται ότι αυτά τα ψάρια μερικές φορές εξαφανίζονται εντελώς και στη συνέχεια εμφανίζονται ξαφνικά ως δια μαγείας. Δεν υπάρχουν πάπιες και γλάροι που θα μπορούσαν να φέρουν αυγά στα πόδια τους. Παρεμπιπτόντως, η εμφάνιση εδώ ενός καλαμιού πέντε μέτρων, χαρακτηριστικό της λίμνης Τιτικάκα στη Βολιβία, είναι πολύ μυστηριώδης.

Γιατί να μην υποθέσουμε ότι ο άυλος κόσμος που ζει με τη μορφή «μπάλες» μπορεί μερικές φορές να δώσει το φαινόμενο της υλοποίησης;

- Στην Ινδία, στο Νεπάλ και σε άλλες χώρες της Ανατολής πιστεύουν στην ύπαρξη ενός ασώματος κόσμου. Πιστεύετε ότι οι «μπάλες» είναι φαινόμενα ίδιας τάξης;

- Έχουμε την εντύπωση ότι οι «μπάλες» δεν είναι απλώς λογικά όντα, αλλά πλάσματα που διαβάζουν μυαλά — ας θυμηθούμε τουλάχιστον τις «μπάλες» που αιωρούνται πάνω από τα κεφάλια των ανθρώπων που εισέρχονται στις σπηλιές.

Η μελέτη της δομής των «μπαλών» έδειξε ότι αποτελούνται από τέσσερις δακτυλίους με σταυρό στο κέντρο. Επιπλέον, όπως έδειξαν οι φωτογραφίες, μερικές φορές οι «μπάλες» μπορούν να «ξεστρέψουν», σχηματίζοντας τέσσερα «φίδια». Δεν σχετίζεται αυτό με τις αμέτρητες εικόνες φιδιών στις τοιχογραφίες της Αιγύπτου; Ή ίσως ο αρχαίος λαός της Αιγύπτου, που δημιούργησε υπέροχους ναούς και πυραμίδες, χρησιμοποίησε την ενέργεια του άυλου κόσμου, προσκολλώντας «μπάλες» (όπως φαίνεται στις τοιχογραφίες!) στο κεφάλι και αναγκάζοντάς τους να «ξετυλιχθούν σε φίδια», δίνοντας ενέργεια ? Ή μήπως αυτό το είδος ενέργειας χρησιμοποιήθηκε επίσης στο νησί του Πάσχα;

- Πολλοί άνθρωποι πέθαναν στις σπηλιές του νησιού του Πάσχα. Οι μπάλες φταίνε για αυτό;

- Αμφιβάλλω. Οι μπάλες είναι πιο πιθανό να κάνουν τους ανθρώπους να φύγουν. Και ο θάνατος των ανθρώπων στις σπηλιές, μου φαίνεται, συνδέεται με το λεγόμενο «αίνιγμα των κοτόπουλων» που είναι ουσιαστικά η δημιουργία δρακόσπιττων !

Τα μυστικά του νησιού του Πάσχα.
κοτόπουλα και Δρακόσπιτα !

  - Κατά τη διάρκεια της τελευταίας συνομιλίας, εσείς, Ερνστ Ριφγκάτοβιτς, είπατε ότι ο θάνατος των ανθρώπων στις σπηλιές του νησιού του Πάσχα συνδέεται με ένα συγκεκριμένο «αίνιγμα με τα κοτόσπιτο ». Πώς να το εκλάβουμε εμείς αυτό;

«Κοτόσπιτο », από το οποίο τρέχουν μακριά τα  ζωντανά κοτόπουλα σαν να τα κυνηγάει η πανούκλα.

- Όταν φτάσετε στο νησί του Πάσχα, οποιοσδήποτε οδηγός αρχίζει αμέσως να δείχνει τα λεγόμενα κοτέτσια, ξεχνώντας ακόμη και τα περίφημα είδωλα. 

Οι ξεναγοί λένε με έμπνευση ότι πολλά άγρια ​​κοτόπουλα έχουν εκτραφεί στο νησί, για τα οποία οι ντόπιοι νοιάζονται τόσο συγκινητικά που τους έχουν φτιάξει πολλά «κοτέτσια».

 Αλλά όταν κοιτάζετε ένα «κοτέτσι », που είναι ένας σωρός από όμορφα στοιβαγμένες πέτρες ύψους έως 2 m και έκταση 5-50 m2, θα κπλαγείτε γιατίι τα κοτόπουλα στην πραγματικότητα, δεν μπορούν να μπουν μέσα σε ένα σωρό πέτρες, για να μην αναφέρουμε το γεγονός ότι αν γεννήσουν εκεί, τότε τα αυγά δεν μπορούν να τα φτάσουν με τίποτα μεσα εκεί. 

Επιπλέον, δεν έχουμε δει ποτέ κοτόπουλα κοντά στα "κοτέτσια εχουμε μάλιστα την εντύπωση ότι τα κοτόπουλα τα αποφεύγουν !




Μερικές φορές πολλά «κοτέτσια » χτίζονται μεταξύ τους και σχηματίζουν ένα μεγάλο σωρό από πέτρες στο συγκρότημα, που ονομάζεται «tahu». 

Αυτά τα «τάχου» έχουν συνήθως αρκετές προσεγμένες τρύπες διαστάσεων περίπου 40x40 εκ. Τα κοτόπουλα θα μπορούσαν να ζήσουν μέσα σε αυτές, αλλά, όπως είδαμε, τις φοβούνται, τρέχοντας μακριά με κρόξιμο. Όταν αποφάσισα να σκαρφαλώσω σε μια από αυτές τις τρύπες, ο οδηγός με σταμάτησε, λέγοντας ότι ήταν πολύ επικίνδυνο, αφού μπορούσα να συναντήσω ... έναν άνθρωπο-πουλί !


Makemake ( Ο θεός, άνθρωπος κουκουβάγια ) °






https://en.m.wikipedia.org/wiki/Makemake_(deity)




- Καταφέρατε να κατανοήσετε το αίνιγμα των «κοτετσιών »;

- Η απάντηση ήρθε ως εξής. Κάποιος άντρας ονόματι Αλφόνσο, σε μια συνάντηση με τον κυβερνήτη του νησιού, άφησε να ξεφύγει ότι γνώριζε δύο μυστικές σπηλιές που μπορούσε να μας δείξει. Αλλά ο Αλφόνσο το υποσχέθηκε και εξαφανίστηκε, μετά εμφανίστηκε ξανά... Στο τέλος καταφέραμε να τον «πιάσουμε», και αναγκάστηκε να μας δείξει αυτές τις δύο σπηλιές. Στην πρώτη  που μοιάζει με στενό σωληνοειδές πέρασμα, βρήκαμε «μπάλες».

 Και η δεύτερη σπηλιά βρισκόταν κάτω από το σχεδόν κατεστραμμένο «κοτέτσι ». Όταν μπήκα στη σπηλιά για να φωτογραφίσω τις «μπάλες» και να νιώσω την επιρροή τους, ο Αλφόνσο άρχισε να μου τραβάει τα πόδια φωνάζοντας: «Αυτό είναι επικίνδυνο! Μπορεί να υπάρχει κάποια αρπυία ! Άλλωστε αυτή η σπηλιά βρίσκεται κάτω από  «κοτέτσι »!».




Περαιτέρω, εξερευνώντας τα κατεστραμμένα «κοτέτσια» γυρω, βρήκαμε αρκετές ακόμη σπηλιές σε μορφή τρυπών. Σύντομα, κάτοικοι της περιοχής παραδέχτηκαν ότι έχτισαν τα «κοτέτσια » όχι για κοτόπουλα, αλλά για να κλείσουν τις εισόδους στις  επικίνδυνες σπηλιές.

Ωστόσο, είχαμε την εντύπωση ότι δεν χτίστηκαν από τους ντόπιους, αλλά από υπόγεια πλάσματα, που κλείνουν τις εισόδους στο μπουντρούμι - δυστυχώς ήταν φτιαγμένα ακόμη και από πέτρες που δεν είναι τόσο εύκολο να βρεθούν στο νησί. Οι ντόπιοι, πιθανότατα, διόρθωσαν και ανακατασκεύασαν τα οικοδομήματα, θεωρώντας τα Ιερά

Η έννοια του "κοτόπουλου" συνδέεται με μυστηριώδη πουλιά-ανθρώπους ...

- Στο νησί του Πάσχα υπάρχει μια λατρεία του πουλιά-ανθρώπου. Οι Birdmen πιστεύεται ότι είναι κατασκευαστές των πέτρινων οικημάτων. Έχουν ένα ασυνήθιστο είδος βοηθών, των οποίων οι εικόνες φαίνονται επίσης σε βραχογραφίες. 




Από τους θρύλους είναι σαφές ότι εκείνες τις μέρες που τα είδωλα περπατούσαν γύρω από το νησί του Πάσχα, τα πουλιά τους βοηθούσαν, βάζοντας στα κεφάλια τους καπέλα δέκα τόνων και κολλώντας τα μάτια τους, καθώς και μεταφέροντας τα τελειωμένα είδωλα από το λατομείο στην πλαγιά. του ηφαιστείου Rano Raraku. 

Οι άνθρωποι πουλιά διέθεταν τρομερή δύναμη. Το κύριο χαρακτηριστικό τους ήταν ότι μπορούσαν να φτιάξουν μια πέτρα ελαφριά σαν χνούδι και ακόμη και να τη μετατρέψουν σε ομίχλη. Στην αρχαιότητα, οι άνθρωποι πουλιά επικοινωνούσαν με τους  αυτόχθονες, πετώντας γύρω από το νησί. 

Και τώρα ζουν σε μπουντρούμια. Τα πουλιά έχουν κόκκινα μάτια.

- Πιστεύετε ότι ο θάνατος των ανθρώπων στα μπουντρούμια του νησιού του Πάσχα συνδέεται με τα πτηνά;

- Τα μυστηριώδη πουλιά-άνθρωποι θεωρούνται γενικά ευγενικά πλάσματα. Λένε ότι μπορούν να διαβάσουν μυαλά και να σκοτώσουν μόνο εκείνους τους ανθρώπους που είναι ξένοι στην έννοια του «αγίου». Όπως έδειξε η ανάλυση, τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι πουλιά, καθώς και οι «μπάλες», περιορίζονται σε αρνητικό αντίκτυπο στον εισβολέα, αναγκάζοντάς τον να γυρίσει πίσω. Κατά τη γνώμη μου, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να καταστραφούν τα «κοτόπουλα», πόσο μάλλον στην Κοιλάδα του Θανάτου…

- Υπάρχει πράγματι η Κοιλάδα του Θανάτου στο νησί του Πάσχα, όπως και στο Θιβέτ;

- Ο προαναφερθείς Αλφόνσο ήταν ο πρώτος που μας το είπε. 

Υπάρχουν πολλές σπηλιές στην Κοιλάδα του Θανάτου, κατά την είσοδο στις οποίες ένα άτομο μετατρέπεται αμέσως σε ομίχλη. Σύμφωνα με τον ίδιο, τα πουλιά-άνθρωποι το κάνουν (αποϋλοποιούν;!). 

Κανείς από τους νησιώτες δεν τόλμησε να μας συνοδεύσει εκεί. Αλλά η Venus Gafarov και εγώ καταφέραμε να βρούμε την Κοιλάδα του Θανάτου.

Όταν φτάσαμε εκεί, η έκπληξή μας δεν είχε όρια: είδα ότι η πλαγιά ενός από τους λόφους ήταν, σαν να λέγαμε, κομμένη με τοξοειδές τρόπο και μοιάζει πολύ με τον περίφημο Καθρέφτη του Βασιλιά του Θανάτου στην πόλη του Θιβέτ. των Θεών. Ακόμα και τα μεγέθη ήταν περίπου τα ίδια.

Το πιο ενδιαφέρον πράγμα ήταν ότι όταν άρχισα να πλησιάζω ένα ερειπωμένο κοτέτσι στην Κοιλάδα του Θανάτου, ένιωσα μια ασυνήθιστη κατάσταση ελαφρότητας. Σύντομα είδα κάτι κόκκινο εκεί...


http://nostradamu.narod.ru/publ/5-1-0-94


••••••••••••••

Δημοφιλείς αναρτήσεις