Navazzamin" : A country of departed souls."
Navazzamin
Navazzamin" may be translated, literally, "A country of departed souls."
Ο όρος Navazzamin αγνώστου παλαιότητας και προέλευσης συναντάται στο βιβλίο Α Dweller on Two Planets or The Dividing of the Way του Αμερικανού συγγραφέα Frederick Spencer Oliver,
https://en.m.wikipedia.org/wiki/A_Dweller_on_Two_Planets
Η λέξη ανάγεται στην αρχαία εποχή της Ατλαντίδας από τον χαμό της οποίας μετράμε 9.000 χρόνια και 4 .340 χρόνια από ιδρύσεως της μέχρι την Βασιλεία του Rai Gwauxln εποχές που δεν ταιριάζουν με τα χρονολογικά στοιχεία που συνθέτουν την εικόνα της αρχαίας γής σύμφωνα με τα κείμενα που θέλουν πχ την Αυστραλία να είναι ένα κομμάτι μίας αρχαίας τριπλάσιας ηπείρου που καταστράφηκε την ίδια εποχή του καταποντισμού της αρχαίας Ατλαντίδας .
Γεγονός που πιστοποιεί η ίδια η επίσημη επιστημονική έρευνα της γεωλογίας αλλά η ύπαρξη της υπέρ ηπείρου Γκοντβάνα τμήμα της οποίας όντως υπήρξε η Αυστραλία μετριέται στα 510 εκατομμύρια χρόνια πρίν !!!
https://el.m.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B2%CE%AC%CE%BD%CE%B1
Η πιθανότητα να μην υπάρχει σωστή μέτρηση του χρόνου ως αποτέλεσμα της καταστροφής λόγο κατακλυσμού καθώς και του ότι ο άνθρωπος που ζει σήμερα είναι εντελώς διαφορετικό και νέο είδος ανθρώπου , ενώ έχουν προηγηθεί πολλά άλλα σύν τώ ότι τα στοιχεία που συνθέτουν την εικόνα των ανθρώπων της γης της αρχαίας Ατλαντίδας ήταν γίγαντες ως προς τα σημερινά δεδομένα οδηγεί στην πιθανότητα όντως να είναι η ημερομηνία πολύ αρχαία σε τρομακτικό βάθος χρόνου.
Ας δούμε όμως τι ακριβώς αναφέρεται στο βιβλίο για τον άλλο κόσμο ή Navazzamin.
Το κείμενο αναφέρει :
"....... Το έθνος των Ποσειδών πίστευε σε έναν παράδεισο με καλά αποτελέσματα για εκείνους που έθεσαν σε λειτουργία καλές αιτίες, και υπήρχε μια περιοχή γεμάτη κακές συνέπειες για τους κακούς.
Οι δύο θέσεις ήταν παρακείμενες, και εκείνοι που δεν ήταν ούτε εντελώς καλοί, ούτε εξ ολοκλήρου κακοί υποτίθεται ότι ζούσαν σε μια μεσαία περιοχή, για να το πω έτσι.
Όμως, και οι δύο αυτές περιοχές απενσαρκωμενων ψυχών συμπεριλήφθηκαν στη μία ενιαία Χώρα των Σκιών, καθώς η λέξη "Ναβαζαμίν" μπορεί να μεταφραστεί, κυριολεκτικά, "Μια χώρα απενσαρκωμένων ψυχών".
Αν και η θρησκεία του Incal βασίστηκε στην αιτία. και το αποτέλεσμα, παρ 'όλα αυτά μια μικρή ασυνέπεια εμφανίστηκε στην περισσότερο ή λιγότερο διαδεδομένη πεποίθηση ότι υποτίθεται ότι η θεϊκή πρόνοια ανταμείβει τους πολύ καλούς.
Σήμερα, φίλε μου, στέκεσαι στο κατώφλι μιας νέας εξέλιξης.
Η σημερινή θρησκεία έχει ακόμη επιρροή από αυτήν την έννοια ενός παντοδύναμου, αλλά ανθρωποειδούς, Δημιουργού, κληρονομιά μιας νεκρής αρχαιότητας
. Αλλά ζείτε τα τελευταία χρόνια του παλιού Ανθρώπινου Κύκλου, τον Έκτο. Παρόλο που δεν επιλέγω προς το παρόν να εξηγήσω τι σημαίνει αυτό, θα το κάνω πριν σας προσφέρω την ειρήνη του Θεού. Αλλά θα πω ότι η νέα αντίληψη της ανθρωπότητας για την Αιώνια Αιτία θα είναι πιο υψηλή, πιο υψηλή, πιο καθαρή, ευρύτερη και περισσότερο μια προσέγγιση του απεριόριστου, από οτιδήποτε άλλο
που ονειρευόταν από πολύ παλιά τα χρόνια.
Ο Χριστός πράγματι ανέστη και έρχεται στους δικούς Του, που θα τον γνωρίσουν για πολύ καιρό, καθώς δεν τον γνώρισε ποτέ κάποιος άλλος ξένος άνθρωπος. Και, γνωρίζοντάς Τον, θα γνωρίζουν τα πράγματα του Πατέρα και θα τα κάνουν, γιατί είναι γραμμένο: «Πηγαίνω στον Πατέρα μου».
GLORIA IN EXCELSIS!
Η πίστη σύντομα θα γίνει γνώση. Η πίστη θα είναι διπλή με την επιστήμη και ο Λόγος θα φωτίζεται ως ήλιος ένδοξης νέας σημασίας, γιατί η αληθινή θρησκεία σημαίνει "συνδέομαι".
RESURGAM ΧΡΗΣΤΟΣ
"Κλείστε τα άκρα του Σταυρού μου".
....."
Είναι εξώφθαλμη η προσπάθεια κάποιων επιτίδιων για προσηλυτισμό αφελών με την γνωστή μέθοδο προσθέτωντας στο κείμενο παραπομπές στον Χριστό και ευαγγελικά αποσπάσματα τα οποία είναι εντελώς εκτός τόπου και χρόνου .
Είναι πολύ σημαντικό να αναφερθεί ότι στο ίδιο κεφάλαιο που γίνεται αυτή η αναφορά στον Χριστό , λίγο παραπάνω αναφέρονται τα εξής ".......Στην πραγματικότητα, η λατρεία του Ινκάλ δεν περιελάμβανε ποτέ τίποτα άλλο εκτός από τη λατρεία του Θεού ως πνευματικής οντότητας και οι «θεοί» δεν είχαν κανένα μερίδιο στις θρησκευτικές ακολουθίες που πραγματοποιούνταν τις δύο Κυριακές κάθε εβδομάδας, δηλαδή την ενδέκατη και την πρώτες ημέρες, γιατί για τους Άτλαντες μια εβδομάδα αποτελούταν από έντεκα ημέρες, ακριβώς όπως ένας μήνας περιελάμβανε τρεις εβδομάδες και ένα έτος έντεκα μήνες, με μία ή περισσότερες ημέρες «δίσεκτου έτους» στο τέλος του οποίου οι ανάγκες του ηλιακού ημερολογίου απαιτούν, αυτές οι μέρες να είναι μια τακτικά επαναλαμβανόμενη περίοδος διακοπών, όπως είναι τώρα η Πρωτοχρονιά.
Το ότι τόσοι πολλοί θεοί και θεές φαίνεται να λατρεύονταν οφειλόταν στην εθνική επιρροή της επικής ιστορίας για την οποία υπήρξε μακρά παράδοση προφορική και δεν ήταν παρά μια συνήθεια του μυαλού ώστε να χρειαστεί να μιλήσω γι 'αυτούς καθόλου.
Στο μονοθεϊσμό μας διαφέραμε ελάχιστα από τη θρησκεία που κυριαρχεί στον εβραϊκό πολιτισμό. δεν αναγνωρίσαμε καμία θεία τριάδα, ούτε κανένα πνεύμα Χριστού, ούτε κανέναν σωτήρα εκτός από την προσπάθεια να κάνουμε το καλύτερο που γνωρίζαμε μπροστά στον Incal.
Θεωρήσαμε όλη την ανθρωπότητα ως υιούς του Θεού, όχι κανένα μυστηριωδώς αντιληπτό άτομο ως αποκλειστικά γιο του.
Το θαύμα ήταν ένα αδύνατο πράγμα, για όλα τα πράγματα που θεωρούσαμε λογικά αναφερόμενα σε ασυμβίβαστο νόμο.
Αλλά οι Άτλαντες πίστευαν ότι ο Incal είχε ζήσει κάποτε με ανθρώπινη μορφή στη γη και είχε ρίξει..."
Οπότε συμπερασματικά δεν υφίσταται σχέση Ατλαντίδας / Χριστού , η ύπαρξη του συμβόλου του σταυρού όμως είναι ένα εντελώς διαφορετικό θέμα και μπορεί να συνδεθεί με την αναφορά στην Navazzamin.
Συνοπτικά όλα αυτά τα στοιχεία που αφορούν την μετάβαση τής ψυχής βρίσκονται στις φωτογραφίες που ακολουθούν και είναι τα ίδια από την αρχαία Ατλαντίδα μέχρι τους Κέλτες και τους Ίνκας
Ο σταυρός ( όχι ο Τ- αυρός ) σαν σύμβολο της ψυχικής ανάτασης και διέλευσης των ανώτερων σφαιρών ύπαρξης είναι το σύμβολο του αστερισμού της ζώνης του Ωρίωνα και συνδέεται άμεσα με τον Χριστό μέσα από την συμβολική σημασία της αστρολογίας.
Με βάση λοιπόν όλα αυτά που έχω αναφέρει σε άλλες αναρτήσεις μου Navazzamin είναι μέν αυτό που λέμε " άλλος κόσμος " , παράλληλα σύμπαντα ή πεδία και αφορά τόσο το αιθερικό επίπεδο της ίδιας της γης μας που είναι τα Ιλίσια Πεδία και το πυκνό αιθερικό επίπεδο που άπτεται του φυσικού κόσμου και είναι η " μέση κατάσταση " και τέλος τα ερεβόδη Τάρταρα που βρίσκονται πέρα από τις Πλειάδες ...
Ευάγγελος Αδαμάκης
