DIPS • ΟΙ ΔΑΊΜΟΝΕΣ VAMPIRE ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΟΝΊΑΣ ¶

            DIPS •

 ΟΙ ΔΑΊΜΟΝΕΣ VAMPIRE ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΟΝΊΑΣ ¶

Dip ονομάζεται στην Καταλονία μια χαρακτηριστική περίπτωση δαιμονικής ψυχής η οποία εμφανίζεται ως μαύρος σκύλος αλλά αντίθετα με όλες τις υπόλοιπες περιπτώσεις μαύρων σκύλων που συνήθως είναι προάγγελοι θανάτου η συνάντηση ενός ανθρώπου με ένα Dip σημαίνει σίγουρο θάνατο καθώς φέρεται ότι τα συγκεκριμένα όντα είναι κυριολεκτικά βρυκόλακες.

Με κύριο χαρακτηριστικό τα φοβερά δόντια τους ,τα συγκεκριμένα όντα περιγράφονται ως τυφλά από το ένα μάτι και κούτσα από το ένα πόδι γεγονός που δεν τα εμποδίζει στο να επιτεθούν στα θύματα τους, είτε αυτό είναι άνθρωποι, είτε ζώα για να ρουφήξουν όλο το αίμα τους...

Το όλο θέμα θυμίζει έντονα τα περιστατικά με κατσίκες στο Μεξικό οι οποίες έχουν βρεθεί επανειλημμένα στραγγισμένες από το αίμα τους ....

Mysterious Livestock Attacks in Mexico Blamed on Chupacabra

By Benjamin Radford

 published September 08, 2010

https://www.livescience.com/8596-mysterious-livestock-attacks-mexico-blamed-chupacabra.html

              •••••••••••••••••••

Mexico's bloodsucker: myth or reality?

drawing

May 15, 1996

Web posted at: 8:00 a.m. EDT (1200 GMT)

From Correspondent Lucia Newman

http://edition.cnn.com/WORLD/9605/15/mexican.goatsucker/

               ••••••••••••••••••••

Δεν ξέρω τι ακριβώς συμβαίνει με το Mexico αλλά στην Καταλονία το όλο θέμα έχει κυριολεκτικά παράξενες διαστάσεις που εμένα μου δείχνουν ότι εδώ υπάρχει μια σκοτεινή παγανιστική λατρεία της οποίας το επίκεντρο βρίσκεται στο χωριό Pratdip ...... 

Στο χωριό Pratdip, με το οποίο αυτό το βαμπίρ συνδέεται έντονα, το Dip θεωρείται ως φύλακας.

 Προστατεύει το χωριό από τη ζημιά και εμφανίζεται επίσης στο οικόσημο της πόλης, το οποίο μπορείτε να δείτε στην πρώτη εικόνα.

Αυτές είναι σχεδόν όλες οι πληροφορίες που μπόρεσα να βρω για αυτό το πλάσμα, καθώς οι πηγές φαίνεται να είναι σπάνιες.

Ο θρύλος είναι πολύ παλιός. 

Εικόνες από αυτά τα σκυλιά βαμπίρ εμφανίζονται ήδη στον βωμό της Santa Marina de Pratdip, από το 1602. 

Εμφανίζονται επίσης σε άλλο βωμό του 1730, σε χρυσό φόντο.

 Ο θρύλος λέει ότι αυτά τα σκυλιά ρουφούσαν το αίμα των βοοειδών, αλλά έβγαιναν μόνο τη νύχτα, και ανάμεσα στα θύματά τους υπήρχαν μεθυσμένοι ξενύχτηδες που πήγαιναν να πιουν κρασί στις ταβέρνες του χωριού. 

Τελικά εξαλείφθηκαν χάρη στην θαυματουργή δράση της Αγίας Μαρίνας της οποίας το παλιό άγαλμα την παρουσίαζε να πατάει σε 4 Dips.

Το συγκεκριμένο άγαλμα καταστραφηκε κατά την διάρκεια του Ισπανικού εμφυλίου πολέμου.

Η όλη υπόθεση είναι πραγματικά πολύ περίεργη καθώς φέρεται να είναι πολλά σε αριθμό τα συγκεκριμένα όντα τα οποία δεν είναι σίγουρο ότι παραμένουν συνεχώς στην μορφή του λυσσασμένου σκύλου .

Σε όλες τις υπόλοιπες περιπτώσεις τα μαύρα σκυλιά συναντώνται νύχτα,  μεμονωμένα σε κάποιο σκοτεινό δάσος ή τρίστρατο και δεν είναι κυνηγοί ανθρώπων, περιμένουν να πάει το θύμα τους σε αυτά ,και πολλές φορές μπορεί να πάρουν την ανθρώπινη μορφή τους για να παραπλανούν τους ανθρώπους. 

Τα dips εμφανίζονται ως κυνηγοί ανθρώπων και ζώων, και όπως προαναφέρθηκε είναι πολλά μαζί !

Ο λόγος για τον αυξημένο αριθμό είναι το γεγονός ότι σύμφωνα με την επικρατούσα άποψη οποίος δαγκωθεί από αυτά και πεθάνει γίνεται και ο ίδιος ένα από αυτά!

Η λογική πού θέλει αυτά τα όντα να είναι πνεύματα κακών ανθρώπων και μάγων δεν δικαιολογεί την ικανότητα τούς να μετατρέψουν οποιονδήποτε σκοτώσουν στο ίδιο με αυτούς ....

Εδώ υπάρχει ένα πολύ περίεργο και ομολογουμένως ανεξήγητο φαινόμενο ...

Το μοναδικό σωζόμενο άγαλμα του Dip που υπάρχει μέχρι σήμερα στο χώρο δείχνει ένα συνηθισμένο Black Dog ή Tintallos dog χωρίς καμία απολύτως ιδιαιτερότητα γεγονός που μπορεί να σημαίνει ότι στην πραγματικότητα υπήρξε  μόνο ένα και τα υπόλοιπα είναι απλά αστικοί μύθοι...

Medium Evans Adamakis 

Μετάβαση στο περιεχόμεντην ατελείωτη έρα μου για αρχαϊκά και σκοτεινά φασματικά ( όχι πάντα)  ζώα, τα οποία ουσιαστικά συνδέονται με παγανιστικής θρησκείας θεούς και εποχές ξεχασμένες , αλλά και όντα τα οποία ουσιαστικά είναι κατάλοιπο εξωγήινης προέλευσης ζωής που ήρθε στο πλανήτη πριν ακόμα από την εποχή της δημιουργίας του Homo sapiens sapiens, συνάντησα το έργο του Dr Tommy Kuusela, ενός παραγωγικού και διαφορετικού Σουηδού λαογράφου και αρχειοθέτη.