ΌΝΥΧΑΣ Η ΠΈΤΡΑ ΤΩΝ ΤΆΦΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΩΡΙΣΜΌΥ

 ΌΝΥΧΑΣ Η ΠΈΤΡΑ ΤΩΝ ΤΆΦΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΩΡΙΣΜΌΥ 

Όνυχας μια όμορφη πέτρα που συνήθως συμβαίνει να συναντάται στα Νεκροταφεία όπου εκεί χρησιμοποιείται με πολλούς τρόπους, από διακοσμητικά αντικείμενα όπως πχ βάζα λουλουδιών ως ολόκληρες ταφόπλακες

Γενικά θεωρείται ως πέτρα που τραβάει την γρουσουζιά και αυτό εξηγείται λόγο του ότι το συγκεκριμένο αυτό πέτρωμα έχει εντελώς Κρόνια επιρροή η οποία όπως είναι φυσικό έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την ενέργεια της Αφροδίτης.

Ο Όνυχας χρησιμοποιείται στην λαϊκή μαγεία για χωρισμό ζευγαριών και πάγωμα των σχέσεων μεταξύ συντρόφων .

Σε ατομικό επίπεδο καταστρέφει το μουλαντάρα το πρώτο Chakra που βρίσκεται στην βάση της σπονδυλικής στήλης και είναι υπεύθυνο για την ερωτική επαφή και επιθυμίες τα οποία κυριολεκτικά παγώνει δημιουργώντας προβλήματα στην στύση του ανθρώπου και πάγωμα της σεξουαλικής επιθυμίας.

Ο αρχαίος ελληνικός μύθος που μιλάει για το πώς δημιουργήθηκε η πέτρα αυτή θέλει να είναι αποτέλεσμα μιας απόπειρας του θεού Έρωτα να κάνει ένα ξόρκι εναντίον της ίδιας της Αφροδίτης και παρ' ολίγον να τα καταφέρει εάν δεν υπήρχαν οι μοίρες που μπήκαν στο μέση και γύρισαν το ξόρκι ανάποδα.

Είναι πραγματικά πολύ όμορφος μύθος και δείχνει ολοκάθαρα την δύναμη του νόμου περί αιτιατού της συμπαντικής νομοτέλειας τον οποίο ούτε καν οι ίδιοι αυτοί που λέμε θεοί δεν μπορούν να αποφύγουν ή να ξεγελάσουν.

Είναι εκεί και περιμένει όσο η ελευθερία της βούλησης επιτρέπει να υπάρχει δράση, όταν όμως αυτή η δράση αντιτίθεται στην Συμπαντική νομοτέλεια ο νόμος έρχεται ως αντίδραση και φυσικά εννοείται ότι ακολουθεί η ποινή.

Στο μελανόμορφα αγγείο που βλέπουμε στην φωτογραφία κειμένου ο καλλιτέχνης δείχνει ολοκάθαρα την ποινή • Τιμωρία του Έρωτα από την θυμωμένη Αφροδίτη.

Ας δούμε όμως αναλυτικά το μύθο..

Κάπου, καπώς, κάποτε ο Έρωτας άρχισε να αισθάνεται μειονεκτικά έναντι της θεάς Αφροδίτης η οποία μπορούσε να σαγηνεύει ακόμη και τον ίδιο τον Δία και όλους τους θεούς και ανθρώπους κατά βούληση, δίκαια ή αδικα γεγονός που αυτός αδυνατούσε να πετύχει.

Ακόμη και τα βέλη του έρωτα ήταν άχρηστα αντικείμενα αν η θεά στερούσε την ηδονή και την ερωτική επιθυμία από κάποιον άνθρωπο ή αν για εκδίκηση έστρεφε το μυαλό αλλού προκαλώντας αρρωστημένο πάθος και αφύσικες ηδονές.

Ο Έρωτας λοιπόν όπως προαναφέρθηκε κατέφυγε στην μαγεία και για να μπορέσει να πετύχει το ξόρκι που θα του έδινε τις δυνάμεις της θεάς Αφροδίτης πήγε την ώρα που αυτή κοιμόταν και της έκοψε τα νύχια των χεριών της , γιατί ως γνωστόν ως τμήμα του ανθρώπου περιέχουν την ουσία του όλου, δηλαδή την αύρα του ανθρώπου οπότε επειδή το μέρος σύμφωνα με την Μαγεία μπορεί να επηρεάσει το όλο , ο Έρωτας θα αποκτούσε δυνάμεις και εξουσίες ίδιες με αυτές τις θεάς.

Την ώρα όμως που έκοβε τα νύχια , επενέβησαν οι μοίρες και σισθανόμενη η θεά ότι χάνεται η δύναμη της ξύπνησε αλσφιασμένη με αποτέλεσμα να τρομάξει ο έρωτας από τα χέρια του οποίου τα νύχια έπεσαν και αφού πρώτα οι μοίρες μετέτρεψαν σε πέτρες τα άφησαν να πέσουν στην Γη δημιουργώντας έτσι τον όνυχα.

Ο μικρός Έρωτας έφαγε το ξύλο της χρονιάς που σαν τιμωρία.

Πίσω από την δημιουργία του Όνυχα βρίσκεται η επίδραση του Κοσμικού νόμου περί αιτιών ο οποίος μπορεί να μην επεμβένει στην τιμωρία του δράστη αλλά επεμβένει στο αποτέλεσμα της πράξης του ώστε να μην υπάρξει κοσμική τραγωδία.

Η ερωτική δύναμη αφυπνίζεται άμεσα και αποτελεσματικά,  η ενέργεια που έχει κλαπεί παγώνει και πυκνώνει σε σημείο που αποκτά υλική υπόσταση και περνά στην αδράνεια, αλλά δεν μένει στο αιθερικό κόσμο, οι πέτρες πέφτουν στην Γη οπότε σαφώς εννοείται αυτό που είπαμε εξ αρχής ότι ο Όνυχας χρησιμοποιείται για πάγωμα χωρισμό θάνατο και ατυχία, τα αντίθετα αποτελέσματα δηλαδή από την θετική ενέργεια της Αφροδίτης που είναι έρωτας ηδονή, ευθυμία, αύξηση, επιθυμίες για ζωή και απόλαυση της ζωής, Θέρμη και φυσικά εννοείται χρήμα, ανέσεις, πλούτος,, πολυτέλεια.