💀 ΤΑΤΑΚΑ 💀 ΚΟΙΤΏΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΡΧΑΊΑ ΕΛΛΗΝΙΚΉ ΜΥΘΟΛΟΓΊΑ ΓΙΓΑΝΤΟΜΑΧΊΑ ΜΈΣΑ ΑΠΌ ΤΆ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΗΣ ΡΑΜΑΓΙΆΝΑ & ΜΑΧΑΜΠΑΡΆΤΑ

💀 ΤΑΤΑΚΑ 💀

ΚΟΙΤΏΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΡΧΑΊΑ ΕΛΛΗΝΙΚΉ ΜΥΘΟΛΟΓΊΑ ΓΙΓΑΝΤΟΜΑΧΊΑ ΜΈΣΑ ΑΠΌ ΤΆ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΗΣ ΡΑΜΑΓΙΆΝΑ & ΜΑΧΑΜΠΑΡΆΤΑ 




Η φωτογραφία που επίτηδες διάλεξα για να συνοδεύσει το άρθρο αυτό είναι η Τατάκα έτσι όπως εμφανίζεται σε ένα επεισόδιο της τηλεοπτικής σειράς Ζήνα: Η Πριγκίπισσα του Πολέμου .

Το γιατί ελπίζω να γίνει αντιληπτό στην συνέχεια καθώς ουσιαστικά μιλάμε για ένα θηλυκό τέρας και ταυτόχρονα μια πολύ θελκτική γυναίκα και τύραννος και πολεμίστρια 

Η Tataka ήταν ένας χαρακτήρας στο Xena: Warrior Princess όπως προείπαμε.

 Ήταν ένας κακός δαίμονας , που εξαπάτησε τους λαούς της Ινδίας  για να στείλουν στρατό και να βοηθήσουν στη σφαγή εναντίον του μεγάλου θεού Ράμα  ο οποίος είχε ενσαρκωθεί ως Τιτάνας προκειμένου να μπορέσει να βάλει τέλος στην αλόγιστη χρήση υπερσύγχρονης τεχνολογίας πειραμάτων και επιτευγμάτων του μυθικού βασιλιά εκατόγχειρα Βριαρεως ή Αγαίωνα ή Ράβανα της Λανσα.


Κέρδισε την εύνοια των ανθρώπων κάνοντας καλές πράξεις ως συνήθως συμβαίνει με όλες αυτές τις περιπτώσεις σε όλους τους λαούς και πολιτισμούς και εποχές προτού  τελικά αποδειχθεί ότι όλο αυτό ήταν μια καλυμμένη δολιότητα και η ίδια αυτή ούτε καν καλή γυναίκα μάγισσα, ούτε ηθική, ούτε καν φιλάνθρωπος υπήρξε καθώς η ηγεμονία της ήταν τυραννία με αυστηρότητα και κατάργηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και φυσικά εννοείται φορά αίματος για τις θυσίες στους θεούς της που ήταν δαιμόνια όπως και η ίδια αυτή.

 Όταν πέθανε (σκοτώθηκε από τον Ράμα), το πνεύμα της έζησε και εχει τη δύναμη να κατέχει άλλους ανθρώπους όπως βλέπουμε ότι συμβαίνει με πολλές άλλες περιπτώσεις όπως η Λίλιθ, η Αστάρτη και η Ασταρώθ ή Διώνη και πολλές άλλες.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση που βλέπουμε στην τηλεόραση ο δαίμονας κατείχε τη Μάγια , τη βοηθό του Ινδού θεραπευτή εξορκιστή Έλι , η οποία θεραπεύτηκε από τον Έλι και μετά το πνεύμα μπήκε στη Γκάμπριελ η οποία είναι στην εικόνα που συνοδεύει το κείμενο.

 Η Xena και ο Eli έδιωξαν τον δαίμονα από τη Gabrielle.

Η Tataka ως  χαρακτήρας στο Xena: Warrior Princess

https://hercules-xena.fandom.com/wiki/Tataka




Η Tataka είναι ένας χαρακτήρας από το ινδικό έπος Ramayana .

 Αρχικά ήταν Yaksha , είναι η γιαγιά του βασιλιά των δαιμόνων Ravana, και επομένως η προγιαγιά του Indrajit .

Η όλη ιστορία αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον αν θυμηθούμε ότι αναφέρθηκα σε προηγούμενη ανάρτηση μου για το βασιλιά Ravana ο οποίος ήταν βασιλιάς της νήσου Κεϋλάνης αλλά και θεός και βασιλιάς όλων των δυνάμεων του σκότους.

Ο μοναδικός εκπρόσωπος του είδους που ονομάζεται Εκατόγχειρες είναι ο γνωστός μας μέσα από την αρχαία ελληνική μυθολογία Βριαρεως ή Αγαίωνας .




Ο ρόλος του είναι πραγματικά πολύ σημαντικό στοιχείο για την ερμηνεία της αληθινής ιστορίας της οποίας η αρχαία ελληνική εκδοχή της ιστορίας της γιγαντομαχίας αλλά και της Τιτανομαχίας , πιθανότατα είναι τμήμα αλλά δυστυχώς όμως εντελώς με ελλειπείς πληροφορίες και πολλά κενά τα οποία όπως θα δούμε παρακάτω αποκτούν συνοχή και νόημα αν τα δούμε όλα από την ινδουιστική πλευρά της ιστορίας.

Εν αρχή ην ο πατέρας της  Τατάκα ο Suketu (सुकेतु).

 Αναφέρεται στην Kamba Rāmāyaṇa, Bālakāṇḍa, ότι αυτός ο Suketu ήταν ο γιος του Gandharva  βασιλιάς της Surakṣaka. 

Πηγή : Valmiki Ramayana: Ο θρύλος της deomoness Tāṭakā

Παρένθεση εδώ να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο αυτό όνομα το  συναντάμε σε βασιλιάδες μίας τρομακτικά αρχαίας εποχής της Ινδίας όι οποίοι περιγράφονται ως " Solar Dynasty"  γεγονός που οδηγεί κατευθείαν στο γνωστό από την αρχαία ελληνική μυθολογία γεγονός ότι η Μήδεια προέρχεται από την γενιά του Ηλίου δηλαδή το γένος των συγκεκριμένων βασιλιάδων, από τούς οποίους προέρχονται και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας συμπεριλαμβανομένων του Αιήτη βασιλιά της Κολχίδας η οποία θα πρέπει να αναζητηθεί στο ινδικό ωκεανό και όλοι οι υπόλοιποι πλυν της θεάς Εκάτης / Καλυψούς.

Ο συγκεκριμένος αυτός άντρας ηταν ένας φοβερός γιακσά δηλαδή δεν ανήκει στο είδος όντων που ονομάζουμε σήμερα Homo sapiens sapiens ή ανθρώπους αλλά ήταν κάτι άλλο που πιθανότατα είναι αυτό που ονομάζεται στην αρχαία Ελλάδα " Γοργόνες" , έχω γράψει αναλυτικά δημόσια μέσα από προηγούμενη ανάρτηση μου για αυτές τις μορφές όντων και μάλιστα έχω αναφέρει ότι τις έχω εντοπίσει σε γλυπτά ναών στην Ινδία και την Καμπότζη.

Ο συγκεκριμένος αυτός άντρας ήταν άτεκνος αλλά σύμφωνα με την μυθολογία είχε ευσεβή διαγωγή  και έκανε  μεγάλη προσπάθεια με θρησκευτική ευλάβεια και άσκηση και αυστηρή πειθαρχία όσον αφορά την σεξουαλική αποχή, νηστεία και διαλογισμό και όλα τα υπόλοιπα στοιχεία με αποτέλεσμα να κερδίσει την προσοχή του  Ράμα.

Χαιρόμενος για την ασκησή του, ο Ράμα μεσολάβησε στον  Πρόγονο Μπράχμα  ( πιθανότατα δεν είναι το ίδιο το Parabrahman ο υπέρτατος τριαδικός θεός που ξέρουμε σήμερα από την χριστιανική θρησκεία η οποία είναι Ινδουιστικής προέλευσης ) ο οποίος του έδωσε μια κόρη τόσο πολύ όμορφη ώστε να μοιάζει με πολύτιμο λίθο, η οποία είναι διάσημη με το όνομα Τατάκα. 

Ο πρόγονος Μπράχμα της έδωσε επίσης τη δύναμη χιλίων ελεφάντων, αλλά δεν έδωσε γιο σε εκείνο το γιακάσα, από φόβο ότι το αρσενικό θα ήταν  επικίνδυνο γεγονός που πιστοποιούν όσα έγιναν στην συνέχεια από τον απόγονο του συγκεκριμένου αυτού βασιλιά τον Ravana.

 Όταν αυτό το λαμπερό κορίτσι μεγάλωσε φημιζόταν για την νεανική ομορφιά, της και ο πατέρας της Suketu την έδωσε στον γιο της Jambha, Sunda, για σύζυγο του.

Προσέξτε ότι από αυτόν τον Sudna θα προέλθουν οι σημερινοί Sundanese people μια ιθαγενής εθνική ομάδα ιθαγενής στη δυτική περιοχή του νησιού Ιάβα στην Ινδονησία , κυρίως στη Δυτική Ιάβα .

 Αριθμούν περίπου 42 εκατομμύρια και αποτελούν τη δεύτερη πιο πολυπληθέστερη εθνική ομάδα της Ινδονησίας . 

Μιλούν τη Σουνδανική γλώσσα , η οποία είναι μέρος των Αυστρονησιακών γλωσσών .

Έτσι λοιπόν όπως καταλαβαίνετε μιλάμε για ανθρώπους με σάρκα και οστά και όχι μυθικά πλάσματα ή τέρατα ή πνευματικά όντα όπως θέλουν να πιστεύουν οι περισσότεροι άνθρωποι που ασχολούνται με την αποκρυπτογράφηση των μύθων.

Δυστυχώς όμως η Taṭakā ενδιαφερόταν από τη φύση της για σκληρές και βίαιες πράξεις και για πράξεις μαγείας γεγονός που είναι η αιτία για όλα αυτά που ακολούθησαν και κορυφώνονται με τον μυθικό Εκατόγχειρα Βριαρεως ή Αγαίωνα ή Ράβανα .

Η όλη ιστορία , μια ιστορία μαύρης μαγείας με σατανιστικής λατρείας τελετές ξεκινά από τον ίδιο τον Sudna και τον αδελφό του Upasunda .

Οι αδερφοί Σούντα και Ουπασούντα εμφανίζονται  στην Μαχαμπαράτα ως άγιοι άνθρωποι ασκητές μοναχοί οι οποίοι είχαν αποσυρθεί στα βουνά Βίντυα  έτσι λοιπόν όπως προείπαμε ο Μπράχμα που είδε την προσπάθεια τους , την προσευχή χωρίς τέλος και την αγνηστεία ετών αποφάσισε να τους ανταμείψει με κάποιο τρόπο  και αυτοί του  ζήτησαν την αθανασία όπως συμβαίνει συνήθως.

Αυτό το δώρο δεν δόθηκε από τον Μπράχμα. 

Τα πονηρά και αχώριστα αδέρφια διάλεξαν τοτε το όφελος να είναι εντελώς άτρωτοι από όλους και όλα εκτός από το γεγονός ότι μπορούσαν να σκοτωθούν  μόνο ο ένας από τον άλλο γεγονός βέβαια που αιτήθηκαν με πονηριά και τελικά κέρδισαν.

 Έχω πολλές αμφιβολίες για την συγκεκριμένη υπόθεση κατά πόσο είναι αλήθεια εφόσον στο τέλος της ιστορίας αυτοί οι δύο αλληλοεξουδετερώνονται γεγονός που δεν αναφέρεται πουθενά στην Ραμαγιάνα.

Φεύγοντας από τα βουνά, ο Σούντα και ο Ουπασούντα έσφαξαν αρκετούς Βραχμάνους και απείλησαν την ύπαρξη της βεδικής θρησκείας

Αυτό δείχνει ολοκάθαρα ότι εδώ πραγματικά υπάρχει κάτι σκοτεινό και επίφοβο.

Sunda and Upasunda

https://en.wikipedia.org/wiki/Sunda_and_Upasunda

Η όλη ιστορία θυμίζει έντονα την ιστορία της αρχαίας αιγυπτιακής βασίλισσας Νίτοκρις η οποία για τον ίδιο ακριβώς λόγο πολλές χιλιάδες χρόνια μετά ( ή εκατομμύρια χρόνια μετά βάση των στοιχείων που υπάρχουν) προκειμένου να μπορέσει να πετύχει την ισοθέωση και την αθανασία της έπνιξε όλους τους ιερείς των θεών της εποχής εκείνης τους οποίους είχε καλέσει για τά εγκαίνια ενός ναού μέσα στο χώρο του οποίου βρήκαν όλοι αυτοί τραγικό θάνατο.

Είναι σαφές πως εδώ πρόκειται για μια ακόμη χαρακτηριστική περίπτωση μαύρης μαγείας και ουδέποτε ασχολήθηκε ο Μπράχμα και όλα τα υπόλοιπα πράγματα που αναφέρονται στην ιστορία εφόσον τα αδέλφια αυτά δεν γίνεται να σκοτώθηκαν αφού σύμφωνα με την Ραμαγιάνα ο Sunda παντρεύτηκε την Tataka  η οποία γέννησε έναν γιο που ονομάστηκε Maricha , και το έναν μικρότερο αδερφό του Subahu .

Τα αδέρφια ήταν πολύ όμορφοι και ευγενείς στο χαρακτήρα. 

Έγιναν άντρες επιδέξιοι στα μάγια. 

Είναι λογικό να υποθέσουμε ότι η συγκεκριμένη γυναίκα η οποία ασχολείται με μαύρη μαγεία και έχει κυριολεκτικά έφεση στην βία θα διάλεγε ένα τέτοιο σύντροφό ο οποίος όπως φαίνεται κατέκτησε την δύναμη της μαγείας και την παρατεταμένη νεότητα μέσω της τελετουργικής ανθρωποφαγίας ανδρών της ιεροσύνης και κυρίως ασκητές οι οποίοι έχουν αυξημένη ενεργειακή συσσώρευση και πνευματική δύναμη.

Για αυτό το λόγο βλέπουμε ότι κάποια στιγμή ο Sunda επιτίθεται στο ασκητήριο του Agastya , άσχετα αν σύμφωνα με την μυθολογία ο Σούντα επιτέθηκε στο άσραμ (ερημητήριο) του σοφού Agastya σε κατάσταση μέθης. 

Ο θυμωμένος Agastya τον έκαψε με τις διαλογιστικές του δυνάμεις.

Ο Sunda καίγεται ζωντανός πιθανότατα από κάποιο άγνωστο όπλο υπερσύγχρονης τεχνολογίας που χρησιμοποιήθηκε εναντίον του από τον Agastya ο οποίος δεν είναι μόνο ένας κοντόχοντρος σοφός και άγιος αλλά έχει κυριολεκτικά ισχυρές πνευματικές δυνάμεις.




https://en.wikipedia.org/wiki/Agastya


Η Tāṭakā όταν έμαθε τον θάνατο του συζύγου της θύμωσε και επιτέθηκε στο āśrama του Agastya με τους γιους της. 

Για αντίποινα ο Agastya τους καταράστηκε νά γίνουν δαίμονες. 

Η Tāṭakā και οι γιοι της που μετατράπηκαν αμέσως σε άγριους δαίμονες πήγαν πρώτα στην Pātāla με τον Sumālī, τον πατέρα της φυλής των δαιμόνων και μετά πήγαν στον Rāvaṇa, τον Βασιλιά των δαιμόνων, στη Laṅka και έμειναν εκεί. 

Δηλαδή έφυγαν από την Ινδία και πήγαν στην νήσο Λάνκα ή Κεϋλάνης 

Με τη βοήθεια του Ραβάνα, η Τατάκα κατέκτησε το μεγάλο βαθύ δάσος κοντά στην Καρούσα και έμεινε εκεί με τους γιους της. Κανείς, ντέβα, δαίμονες ή άνθρωποι, δεν τόλμησε να μπει σε αυτό το δάσος. 

Ακόμα και ο Ήλιος ή τα Σύννεφα απέφευγαν να περάσουν πάνω από αυτό το δάσος.

Εδώ λοιπόν βλέπουμε ότι η Tataka σχετίζεται με πολεμικές επιχειρήσεις και διάφορες άλλες δραστηριότητες επεκτατικότητας και κυριαρχίας στο χώρο της Ινδίας γεγονός που αναφέρθηκε στην αρχή του άρθρου.

Αρχικά εμφανίζεται ως Παναγία για να εξελιχθεί στην πορεία σε μια γυναίκα βασίλισσα τύραννο.

Σύμφωνα με μια εκδοχή του θέματος που μάλλον είναι η παλαιότερη και αυθεντική ιστορία η Tataka δεν εμφανίζεται να επιτίθεται κατά μέτωπο στον Agastya , αντίθετα μάλιστα όταν τον βλέπει αρχίζει να γίνεται προκλητική και να τραγουδάει ερωτικά τραγούδια ενώ παράλληλα προσπαθεί να τον παρασύρει με τα σωματικά της καλή ως γυναίκα καθώς προσποιείται ότι κάνει γυμναστική.

Ήταν εκείνη την εποχή που ο ενσαρκωμένος σε ανθρώπινο σώμα Ράμα και ο αδερφός του Λακσμανά πήγαν σε εκείνο το δάσος με τον άγιο άνθρωπο και σοφό Βισβαμίτρα. 

Ο Tāṭakā επιτέθηκε στη Srī Rāma και ο Rāma τη σκότωσε με ένα βέλος , αλλά όπως αναφέρει το κείμενο ακόμη και ο ίδιος αυτός δείλιασε μπροστά στην εικόνα της ομορφιάς της γυναίκας. 

Τελικά όντως την σκότωσε κατά μία εκδοχή της ιστορίας, ενώ κατά μία άλλη απλά της έκοψε την μύτη και τα αυτιά της για να χάσει την ομορφιά της έτσι ώστε να μην μπορεί να ξελογιάσει ποτέ κανέναν άνθρωπο στο μέλλον.

 Είναι σαφές από το κείμενο ότι στην πραγματικότητα αντιμετωπίζεται όχι ως άσχημο τέρας, αλλά μια πολύ όμορφη γυναίκα σατανική και πόρνη η οποία όπως ακριβώς η Καλυψώ παρασύρει άντρες με τους οποίους μετά το ζευγάρωμα σκοτώνει και τρώει.

Το βαρύ σώμα του τέρατος έπεσε στο έδαφος σαν μεγάλο βουνό.....

 Στη συνέχεια, η ψυχή της σηκώθηκε ως μια όμορφη κυρία Γκαντάρβα και η Tāṭakā που απελευθερώθηκε έτσι από την κατάρα επαίνεσε τον Σρι Ράμα και έφυγε στον ουρανό..!

Κεφάλαια 24 έως 26 των Bāla Kāṇḍa, Vālmīki Rāmāyaṇa και Kamba Rāmāyaṇa).


Πιθανότατα πολλοί δεν θα καταλάβατε τι ακριβώς συμβαίνει και γιατί επέλεξα την συγκεκριμένη φωτογραφία να συνοδεύσει το άρθρο αυτό.

Βλέπουμε κάποιο τέρας ή δαίμονα?

Η απάντηση βρίσκεται στο γεγονός ότι η συγκεκριμένη γυναίκα όπως προείπαμε επανειλημμένα εμφανίζεται ως πολύ όμορφη και θελκτική καμία απολύτως σχέση με το τέρας που την απεικονίζουν σε όλες τις παραστάσεις της μέχρι σήμερα , βέβαια υπάρχει το χαρακτηριστικό γνώρισμα των δοντιών Βρυκόλακα ή αγριογούρουνου που συναντάμε στις Γοργόνες όπως και τα φτερά αλλά αυτό είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα του είδους που όπως προείπαμε δεν είναι άνθρωποι Homo sapiens sapiens.

Η συγκεκριμένη γυναίκα εμφανίζεται ως τρελή μετά από το θάνατο του άντρα της και ξέρουμε ότι ασκούσε τον τελετουργικό κανιβαλισμό γεγονός που έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την αναφορά της μυθολογίας ότι:

Τα αδέρφια ήταν πολύ όμορφοι και ευγενείς στο χαρακτήρα. 

Έγιναν άντρες επιδέξιοι στα μάγια. 

Εδώ κάτι δεν ισχύει..

Η όντως υφίσταται ως γεγονός ότι εδώ πραγματικά υπάρχει μια οικογένεια μάγων κανίβαλων τύπου Sawney Bean ή ο Agastya ζητάει την βοήθεια του Ράμα με μόνο σκοπό την εκδίκηση γιατί η συγκεκριμένη αυτή οικογένεια των ενοχλούσε πολύ και επανειλημμένα.

Sawney Bean 💀

https://en.wikipedia.org/wiki/Sawney_Bean

Το γεγονός ότι τα συγκεκριμένα αυτά όντα είχαν όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των Γοργόνων δηλαδή φτερά και την ικανότητα να ίπτανται και όλα τα υπόλοιπα πράγματα, φαίνεται από την αναφορά του γεγονότος ότι η Tataka πολλές φορές ενοχλούσε τον Agastya την ώρα που αυτός διαλογιζόταν πετώντας πάνω από το κεφάλι του ενώ παράλληλα άφηνε ουρά και περιττώματα να πέσουν επάνω του .

Αυτό ομολογουμένως είναι πολύ ενοχλητικό αλλά δεν θυμίζει κακόβουλη δαιμονική ενέργεια, περισσότερο μοιάζει με παιδικά παιχνίδια και σε εμένα προσωπικά μου φέρνει στο νου την αρχαία ελληνική μυθολογία και συγκεκριμένα το μύθο  Άρπυιες και Φινέας ο οποίος φαίνεται να ταιριάζει απόλυτα με την περίπτωση του Agastya.

Η ιστορία αφορά τις αρπυϊες στις οποίες ανήκουν και οι γοργόνες και συνδέεται με τον θράκα μάντη Φινέα.




 Αυτός ζούσε στη Σαλμυδησσό της Θράκης, στα παράλια των θρακικών ακτών του Εύξεινου Πόντου, και ήταν τυφλός και στα δυο του μάτια. 

Λεγόταν ότι ήταν γιος του Αγήνορα ή του Ποσειδώνα ή του Φοίνικα ή του Βήλου και ότι τον τύφλωσαν οι θεοί, επειδή προφήτευε στους ανθρώπους όσα ήταν να συμβούν· ή ο Βορέας και οι Αργοναύτες, επειδή τύφλωσε τα ίδια του τα παιδιά παρασυρμένος από τη μητριά τους· ή ο Ποσειδώνας, επειδή φανέρωσε στα παιδιά του Φρίξου και της Χαλκιόπης τη ρότα από τη χώρα των Κόλχων προς την Ελλάδα· ή και για άλλους λόγους. 

Εναντίον του έστειλαν οι θεοί και τις Άρπυιες, και κάθε φορά που ο Φινέας καθόταν στο τραπέζι για να φάει, πετούσαν από τον ουρανό και άρπαζαν τα φαγητά και τα όσα ελάχιστα του άφηναν τα μαγάριζαν, τα λέρωναν με τα περιττώματά τους, ώστε να μην μπορεί να τα πλησιάσει. 

Δηλαδή τα ίδια πράγματα που αφορούν την υπόθεση του Agastya.

Με τις μαντικές του ικανότητες ο Φινέας γνώριζε ότι θα απαλλασσόταν από τις Άρπυιες, όχι και από την τυφλότητά του, όταν θα έφταναν στη χώρα του ο Αργοναύτες. 

Πράγματι, οι Αργοναύτες έφτασαν εκεί, θέλοντας να μάθουν από αυτόν τον δρόμο προς τους Κόλχους, και τον βρήκαν γέρο, σε άθλια κατάσταση, υποσιτισμένο, απομονωμένο εξαιτίας της άσχημης μυρωδιάς που υπήρχε γύρω του και επάνω του από τα περιττώματα των Αρπυιών και χωρίς τη δυνατότητα να πεθάνει, μια και είχε «κερδίσει» τη μακροζωία. 

Ο Φινέας υποσχέθηκε στους Αργοναύτες ότι θα τους υποδείξει την πορεία τους και τρόπους να αποφύγουν κινδύνους, αν και αυτοί, με τη σειρά τους, δεσμεύονταν να τον απαλλάξουν από τις Άρπυιες

Και οι Αργοναύτες οργάνωσαν το εξής σχέδιο για να προσελκύσουν τα φτερωτά τέρατα: Παρέθεσαν στον Φινέα πλούσιο τραπέζι, και εκείνες όρμησαν ξαφνικά από πάνω με πολύ βουή και άρπαξαν την τροφή. 

Μόλις τις είδαν οι φτερωτοί γιοι του Βορέα και της νύμφης Ωρείθυιας, ο Ζήτης και ο Κάλαης, αδελφοί της γυναίκας του Φινέα, της Κλεοπάτρας, γύμνωσαν τα ξίφη και τις καταδίωκαν στον αέρα. 

Και υπήρχε χρησμός οι Άρπυιες να πεθάνουν από τους Βορεάδες και εκείνοι να πεθάνουν αν δεν τις έφταναν. Για την εξέλιξη της ιστορίας υπάρχουν δύο εκδοχές, στη μία, τη νεότερη, οι Άρπυιες πεθαίνουν (Ιβυκος, απ. 11P), στην άλλη επιβιώνουν αλλά κρύβονται γεγονός που πιστεύω ότι είναι η αλήθεια.

Θα ήταν πολύ δύσκολο με μοναδικό κριτήριο την μυθολογία να πούμε το οτιδήποτε άλλο όσον αφορά την συγκεκριμένη υπόθεση , ευτυχώς όμως υπάρχουν πολλά άλλα μεταγενέστερα στοιχεία όπως είναι η περίπτωση της μάγισσας Θεομάχης για την οποία έχω γράψει αναλυτικά δημόσια μέσα από την ανάρτηση μου στο Blog post 

Η ΜΑΓΙΣΣΑ ΘΕΟΜΑΧΗ 💀 ΚΑΙ ΟΙ 9 ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΜΑΓΕΙΑΣ.

https://kiyametlis.blogspot.com/2019/11/blog-post.html

Στην συγκεκριμένη ιστορία βλέπουμε ότι όπως προαναφέρθηκε οι Αρπυϊες συνεχίζουν να υπάρχουν πολλές χιλιάδες χρόνια μετά από το γεγονός με τον Φινέα και εκτός αυτού βλέπουμε ότι όντως είναι φτερωτές γυναίκες που επιτίθενται σε νέους άντρες τους οποίους σκοτώνουν και τρώνε και πίνουν το αίμα τους, και όπως διαπιστώνεται είναι εχθροί του θεού.

Δεν υπάρχει καμία απολύτως σημασία ποιός είναι ο θεός, αυτά τα όντα είναι αντίπαλοι του σε οποιοδήποτε σημείο του κόσμου μας και οποιαδήποτε θρησκεία έτσι λοιπόν φτάνουμε στο λογικό συμπέρασμα ότι στην περίπτωση του Agastya χρησιμοποιούνται αυτά τα μέσα που περιγράφονται προκειμένου να μπορέσουν να ατιμάσουν την ιερότητα του χώρου και του ίδιου του Αγίου ανθρώπου αυτού.

Φυσικά εννοείται ότι θα πρέπει να έκαναν πολλές ανίερες πράξεις όπως και ότι επιτίθονταν σε ανθρώπους που πήγαιναν στο ιερό για προσευχή και άφηναν τροφή και νερό και διάφορα δώρα προς το ναό τα οποία όπως προείπαμε άρπαζαν τα τέρατα τά οποία όπως προείπαμε και φυσικά είναι γνωστό από άλλες πηγές έχουν γενικά την δυνατότητα να αλλάξουν την εξωτερική μορφή τους αποκτώντας πολύ όμορφη ανθρώπινη μορφή προκειμένου να μπορέσουν να ξελογιασουν νεαρούς άνδρες.

Έτσι λοιπόν φτάνουμε στην μορφή του μυθικού βασιλιά Ravana ή Εκατόγχειρα Βριαρεως ή Αγαίωνα ο οποίος είναι η κορωνίδα της όλης ιστορίας, σκοτεινή δύναμη της κολάσεως, ισχυρός μαύρος μάγος ταυτόσημη μορφή με τον ίδιο τον Διάβολο, αυτό το όν ουδέποτε υπάρχει περίπτωση να έχει συμμαχήσει με τον Δία ως εκπρόσωπο μιας θρησκείας φωτός εκτός αν και ο ίδιος αυτός ο Δίας ανήκει στους σκοτεινούς θεούς.

Πιθανότερο είναι ο Ράβανα να υπήρξε ως αντίπαλος του Διός εξού και Διάβολος δηλαδή αυτός που βάλλει κατά του Διός.

Εδώ λοιπόν αρχίζει να ξετυλίγεται το κουβάρι που θα μας οδηγήσει στην αρχή της ιστορίας και την ενσάρκωση του Ράμα σε ανθρώπινο σώμα προκειμένου να αποφευχθεί η ολική καταστροφή του σύμπαντος κόσμου από τις ανεξέλεγκτες εξελίξεις των δυνάμεων του σκότους που είχε εξαπολύσει σε όλα τα επίπεδα ο Ράβανα.

Ο Ράβανα απειλούσε τον ίδιο τον πλανήτη μας και το ίδιο το διάστημα όχι όμως επειδή χρησιμοποιούσε σκοτεινή μαγεία και σατανιστικής λατρείας τελετές, αλλά δυστυχώς χρησιμοποιείται υπερσύγχρονης τεχνολογίας γνώση και επιτεύγματα τα οποία όπως προείπαμε δεν είναι για την νοητική δυνατότητα αντίληψης και ελέγχου αυτών των όντων με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν ακραία καιρικά φαινόμενα, ανύψωση των υδάτων και άνοιγμα χωροχρονικων πυλών και οπών μέσα από τις οποίες κυριολεκτικά πλανήτες άλλαξαν θέσεις.

Αυτό το θέμα είναι ασύλληπτο ακόμη και για τα πιο τρελά επιστημονικά δεδομένα και όμως δυστυχώς είναι αλήθεια ότι είναι η ίδια αυτή η επιστήμη και τεχνολογία σε λάθος χέρια γεγονός που σημαίνει ότι μοιραία ακολουθεί ένας πόλεμος ο οποίος έχει καταγραφεί στην Ραμαγιάνα και όπως προαναφέρθηκε σχετίζεται με την αρχαία ελληνική μυθολογία μέσα από την Γιγαντομαχία.

Κλειδί για την υπόθεση είναι η εξόντωση της Θεάς προστάτιδας του Ravana της Surasa το τιτάνιο τέρας της θάλασσας σύντροφος του Λεβιάθαν μητέρα όλων των ερπετών που υπήρξαν ποτέ στον πλανήτη μας η οποία είναι η Κυμοπολεια της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας.

Η Surasa σκοτώνεται και μετά ακολουθεί η πτώση και εξόντωση του Βριαρεως ή Αγαίωνα ή Ράβανα οπότε εκεί κλείνει το όλο θέμα διά παντός.

Medium Evans Adamakis ⚫

Δημοφιλείς αναρτήσεις