ΣΤΑ ΊΧΝΗ ΤΟΥ ΛΕΒΙΆΘΑΝ
ΣΤΑ ΊΧΝΗ ΤΟΥ ΛΕΒΙΆΘΑΝ
Ο Λεβιάθαν ( Εβραϊκά : לִוְיָתָן , ρωμανικά : Līvyāṯān ; Ελληνικά : Λεβιάθαν ) είναι μια μορφή της μυθολογίας που αναφέρεται σε ένα θαλάσσιο ερπετό το οποίο έχει τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα ενός τεράστιου φιδιού.
Αναφέρεται σε πολλά βιβλία της Εβραϊκής Βίβλου , συμπεριλαμβανομένων των Ψαλμών , του Βιβλίου του Ιώβ , του Βιβλίου του Ησαΐα και του ψευδοεπιγραφικού Βιβλίου του Ενώχ .
Στον Ησαΐα 27:1 , αποκαλείται το «ελικοειδή φίδι» που θα σκοτωθεί στο τέλος του χρόνου.
Ο Λεβιάθαν αναφέρεται συγκεκριμένα έξι φορές στο Τανάχ , στο Ιώβ 3:8 , Ιώβ 40:25–41:26 , Ψαλμός 74:14 , Ψαλμός 104:26 και δύο φορές στον Ησαΐα 27:1 .
Τα εδάφια Ιώβ 41:1–34 είναι αφιερωμένα στην περιγραφή του λεπτομερώς:
«Ιδού, η ελπίδα του είναι μάταιη· δεν θα καταρριφθεί κανείς ακόμη και μπροστά του;»
Περιλαμβάνεται στη μακροσκελή περιγραφή του Θεού για την αδάμαστη δημιουργία του, η ικανότητα του Λεβιάθαν να αναπνέει από τη φωτιά , η αδιαπέραστη ζυγαριά του και η συνολική του αδάμαστη στον Ιώβ 41.
Στον Ψαλμό 104 , ο Θεός επαινείται επειδή έφτιαξε τα πάντα, συμπεριλαμβανομένου του Λεβιάθαν .
Κοιτώντας προσεκτικά τις αναφορές που υπάρχουν όσον αφορά την ύπαρξη του συγκεκριμένου αυτού όντος βλέπουμε ότι συμβαίνει το εξής συνηθισμένο φαινόμενο του να μπερδεύονται οι ερμηνευτές από πολλά και διάφορα, άλλα και εντελώς διαφορετικά σύμβολα , άλλων εποχών, και χωρών που απλά μοιάζουν περιγραφικά επειδή τυγχάνει να αναφέρονται στην ιστορία της μάχης ενός θεού με ένα τέρας δράκο ή ερπετό γενικά ( θυμηθείτε την περίπτωση του Αγίου Γεωργίου) χωρίς όμως δυστυχώς αυτό που παρουσιάζει ο μύθος να έχει την οποιαδήποτε σχέση με την όλη υπόθεση καθώς ουσιαστικά πρόκειται για συμβολική εξιστόρηση που μπορεί να αφορά την κίνηση των νερών, καιρικά φαινόμενα ή θαλάσσια φαινόμενα καθώς επίσης την ξήρανση ελών και βάλτων όπως βλέπουμε να συμβαίνει στο μύθο του Ηρακλή και στην εξόντωση της Λερναίας Ύδρας.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση η ελληνική γλώσσα είναι αποκαλυπτική καθώς το λέει ξεκάθαρα ότι πρόκειται για Ύδρα εξού και η λέξη Υδραμα δηλαδή το μέρος που έχει πολλά νερά , και εφόσον αυτό το μέρος είναι η λίμνη Λέρνη εξού και το όνομα της Λερναίας Ύδρας δηλαδή " Νερά της Λέρνης " .
Σε πολλές άλλες περιπτώσεις όμως δυστυχώς η όλη ιστορία δεν είναι τόσο πολύ εξωφθαλμη και τα γεγονότα που συνέβησαν χάνονται στην μυθοπλασία και την επιστημονική φαντασία, γεγονός που δεν είναι καθόλου περίεργο αν σκεφτούμε ότι ακόμα και στην περίπτωση της Λερναίας Ύδρας που πρόκειται για μια απλή αποξήρανση συγκεκριμένου χώρου υπάρχουν σοβαροί υποτίθεται άνθρωποι και ακαδημαϊκοί δάσκαλοι και καθηγητές και απλοί άνθρωποι που ασχολούνται με τον αποσυμβολισμό όλων αυτών , οι οποίοι έχουν γράψει για τέρατα της ψυχής και πάθη και ένα σωρό άλλα διάφορα εντελώς ανυπόστατα πράγματα τα οποία όπως προείπαμε λόγο της θέσης τους θεωρούνται έγκυρα ...
Ο Λεβιάθαν ήταν ένα τέρας, δεινόσαυρος ή πατέρας των δεινοσαύρων της Γης σε κάποιες περιπτώσεις που αναφέρονται στην δημιουργία του κόσμου αυτά τα όντα εννοεί τις φάλαινες και δεν αφορούν τα συγκεκριμένα αυτά στοιχεία τον αρχικό Λεβιάθαν Δράκο της θάλασσας.
Όταν συνέθεταν το εβραϊκό midrash (εξηγήσεις του Tanakh), θεωρήθηκε ότι ο Θεός αρχικά παρήγαγε ένα αρσενικό και ένα θηλυκό λεβιάθαν, αλλά από φόβο μήπως ο πολλαπλασιασμός τους καταστρέψει τον κόσμο, σκότωσε το θηλυκό, κρατώντας τη σάρκα της για το συμπόσιο. που θα δοθούν στους δίκαιους κατά την έλευση του Μεσσία .
Βαβυλωνιακό Ταλμούδ , φυλλάδιο Baba Bathra 74b.
Μία ή περισσότερες από τις προηγούμενες προτάσεις ενσωματώνει κείμενο από μια δημοσίευση που είναι τώρα σε δημόσιο τομέα : Hirsch, Emil G.; Kaufmann Kohler; Solomon Schechter; Isaac Broydé (1901–1906).
"Λεβιάθαν και Μπεεμόθ" .
Στο Singer, Isidore ; et al. (επιμ.). Η Εβραϊκή Εγκυκλοπαίδεια . Νέα Υόρκη: Funk & Wagnalls . Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2009 .
Μια παρόμοια περιγραφή εμφανίζεται στο Βιβλίο του Ενώχ (60:24), το οποίο περιγράφει πώς θα παρασκευαστούν το Behemoth και ο Leviathan ως μέρος ενός εσχατολογικού γεύματος.
Το σχόλιο του Rashi στο εδάφιο Γένεση 1:21 επαναλαμβάνει την παράδοση:
τα...θαλάσσια τέρατα : Το μεγάλο ψάρι στη θάλασσα, και σύμφωνα με τα λόγια του Aggadah (BB 74b), αυτό αναφέρεται στον Λεβιάθαν και την σύντροφό του, γιατί τους δημιούργησε αρσενικό και θηλυκό, και σκότωσε το θηλυκό και αλάτισε μακριά για τους δίκαιους στο μέλλον, γιατί αν αυτοί θα διαδίδονταν, ο κόσμος δεν θα μπορούσε να υπάρξει εξαιτίας τους. γράφεται הַתַּנִינִם. [Δηλαδή, λείπει το τελικό «yud», που δηλώνει τον πληθυντικό, εξ ου και η υπονοούμενη ότι ο Λεβιάθαν δεν παρέμεινε δύο, αλλά ότι ο αριθμός του μειώθηκε σε ένα.] – [από Γεν. Rabbah 7:4, Midrash Chaseroth V'Yetheroth, Batei Midrashoth, vol 2, p. 225]. [Chabad. "Το Σχόλιο του Ράσι στη Γένεση"]
Λαμβάνοντας υπόψη ότι όλοι αυτοί οι μύθοι στην πραγματικότητα είναι κλεμμένοι από την αρχαία ελληνική μυθολογία η οποία όμως έχει επηρεαστεί από την μυθολογία της ανατολής κρατάμε το γεγονός ότι στην αρχή υπήρχαν δύο διαφορετικά μεταξύ τους θαλάσσια τέρατα από τα οποία όπως προείπαμε το θηλυκό τέρας σύντροφος του Λεβιάθαν μητέρα όλων των τεράτων της Γης εξουδετερώθηκε προκειμένου να μην μπορέσουν να κατακτήσουν την Γη οι απόγονοι τους που λογικά θα πρέπει να είναι οι δεινόσαυροι.
Κοιτώντας προσεκτικά τους μύθους βλέπουμε ότι υπάρχει μια θεά της θάλασσας, ένα τέρας γυναίκα δράκος που έχει όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα που αντιπροσωπεύουν το θηλυκό σύντροφό του Λεβιάθαν και είναι η θεά Surasa .
Surasa
https://en.wikipedia.org/wiki/Surasa
Πραγματικά η Σουράσα εμφανίζεται να έχει δολοφονηθεί από τον άνθρωπο πίθηκο ημίθεο Hanuman όταν αυτός πήγε στην νήσο Λάνκα να πάρει πίσω την κλεμμένη σύζυγό του βασιλιά Ράμα την θεά Σίτα η οποία είχε απαχθεί από τον βασιλιά της περιοχής εκατόγχειρα Βριαρεως ή Αγαίωνα ή όπως ονομάζεται στην τοπική γλώσσα Ravanna.
Μέσα από όλα αυτά τα πράγματα μπορούμε να αναγνωρίσουμε στοιχεία που αφορούν την υπόθεση μέσα από την αρχαία ελληνική μυθολογία καθώς ουσιαστικά ο Ravanna είναι υβρίδιο ανθρώπου με ερπετό και όλη η υπόλοιπη οικογένεια του έχει χαρακτηριστικά γνωρίσματα ερπετοειδών , συνδέεται με την θεά μητέρα όλων των ερπετών Surasa η οποία είναι η αρχαία ελληνική νύμφη Κυμοπολεια και ταυτόχρονα η Κάμπη που είχε τοποθετηθεί εκεί από τον ίδιο τον Δία όταν αυτός εξόρισε εκεί τους πατέρες των ερπετοειδών.
Χρονολογικά είμαστε αμέσως μετά από την Γιγαντομαχία και πριν από την γέννηση του Τυφώνα ο οποίος είναι μια οντότητα που έχει παίξει σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση της επιφάνειας του πλανήτη μας, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Στην γιγαντομαχία εμφανίζεται η μορφή του Ηρακλή και της Νύχτας όπως και η θεά Εκάτη σημαντικές μορφές οι οποίες φέρεται να έχουν ζήσει κυριολεκτικά πολλά εκατομμύρια χρόνια πριν βάση των στοιχείων που υπάρχουν στην αρχαία ελληνική μυθολογία.
Κλειδί για την υπόθεση της εξαφάνισης των δεινοσαύρων και της επικράτησης των ανθρώπων Τιτάνων τότε ήταν όπως προείπαμε ο θάνατος της μητέρας όλων των τεράτων συντρόφου του Λεβιάθαν.
Οπότε καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι ο συγκεκριμένος αυτός δράκος είναι ζωντανός και ακμαίος
Το τέλος του Λεβιάθαν θα σημάνει το τέλος του κόσμου μας ως έχει.
«Εκείνη την ημέρα ο Κύριος με το μεγάλο και δυνατό σπαθί του θα τιμωρήσει τον Λεβιάθαν το ελικοειδές φίδι. . . και θα σκοτώσει τον δράκο που είναι στη θάλασσα» (Ησαΐας 27:1).
Εδώ λοιπόν αρχίζει να ξετυλίγεται ένα άλλο κουβάρι της υπόθεσης το οποίο θέλει εν αντιθέσει με όλα αυτά τα πράγματα που είδαμε μέχρι στιγμής ο Τυφώνας και ο Μεγάλος Όφις των υδάτων να είναι στην πραγματικότητα οι δημιουργοί θεοί της επιφάνειας του πλανήτη μας και οι μόνοι που δημιούργησαν τα φυτά, τα έντομα τα ζώα και τέλος το ανθρώπινο είδος όντων σύμφωνα πάντα με όσα έχουν γραφτεί στο βιβλίο Πόπολ Βου.
https://www.ispania.gr/arthra/diafora/4698-cosmogonia
Εν αρχή Ουρανός και Γη χωρίς να υπάρχει καθόλου ξηρά στην καλυμμένη με ένα απέραντο ωκεανό επιφάνεια του πλανήτη μας, μέσα στο νερό ήταν εξ αρχής ο αρχαίος Όφις, εμφανίζεται ο Τυφώνας με τα 7 κεφάλια του και τότε άρχισε η διαμόρφωση του χώρου της επιφάνειας του πλανήτη μας με το έδαφος της Πανγαιας.
Εδάφη αναδύθηκαν και άρχισε η διαμόρφωση τους με σπορά φυτών και δέντρων, εντόμων και ζώων και μια σειρά πειραμάτων για να δημιουργήσουν ένα ανθρώπινο σώμα που να μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον εποικισμό του πλανήτη μας τα οποία όμως όλα απέτυχαν μέχρι την στιγμή που ο μέχρι πρότινος απαθής όφις πρωτοβουληθηκε να βοηθήσει την δημιουργία ενός ανθρώπου που πιθανότατα είναι η αρχή του είδους του ανθρώπου που οδήγησε στο σημερινό Homo sapiens sapiens.
Είναι σαφές λοιπόν όπως όλα δείχνουν ότι ο Λεβιάθαν είναι ένα ον που υπάρχει στην θάλασσα πρίν ακόμη αναδυθεί από το νερό το έδαφος της Πανγαιας και αυτή την λεπτομέρεια την βρίσκουμε και στην αρχαία αιγυπτιακή εκδοχή της δημιουργίας του κόσμου κατά την διάρκεια της οποίας ο θεός Χεκα εμφανίζεται να στροβιλίζει την αρχέγονη θάλασσα η οποία καθώς ουσιαστικά ανατινάχθηκε και έβρασε και τμήμα της ξεράθηκε έκανε την εμφάνιση της η αρχέγονη πυραμίδα μέσα από την οποία βγήκε έξω η θεά Αθωρ και τότε απελευθερώθηκε το αρχέγονο τέρας φίδι πριν η θεά προλάβει να το πιάσει.
Η ιστορία αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς υπάρχουν ίχνη εξωγήινης προέλευσης πλουτωνίου στον Ειρηνικό ωκεανό μέχρι σήμερα γεγονός που δικαιώνει τον αρχαίο αιγυπτιακό μύθο
https://www.naftemporiki.gr/techscience/525163/entopistike-exogiino-ploutonio-sta-vathi-tou-eirinikou-okeanou/
Η αρχέγονη πυραμίδα της θάλασσας από την οποία βγήκε έξω η θεά Χαθωρ και το φίδι έχουν βρεθεί λίγα χιλιόμετρα μακρυά από το νησί Γιοναγκούνι της Ιαπωνίας...
Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/i-quot-iaponiki-atlantida-quot-kai-i-diamachi-ton-epistimonon-gia-tin-ypothalassia-pyramida-poy-entopise-tychaia-enas-dytis/
Ακολουθώντας όλα αυτά τα επιμέρους στοιχεία για την υπόθεση από την μια πλευρά βλέπουμε ότι υπάρχει αλήθεια πίσω από το εβραϊκό θρύλο που αναφέρει στο γεγονός ότι η Λίλιθ διδάχθηκε από τον Λεβιάθαν την τέχνη της Μαύρης Μαγείας καθώς ουσιαστικά η μορφή της συνδέεται με την Χαθώρ πράγμα που δεν είναι της παρούσης να αναλυθεί.
Η γυναίκα με τον δράκοντα είναι βασική μυθολογική μορφή της Ιαπωνίας και σαφώς μπορεί να είναι η πηγή πληροφοριών από την οποία ουσιαστικά προέκυψε η ιδέα του προπατορικού αμαρτήματος, αλλά εφόσον το θέμα μας είναι ο ίδιος ο Λεβιάθαν ο οποίος είναι όπως προείπαμε ζωντανό όν που εμφανίζεται ως ένας θεός, δαίμονας, τέρας που κατοικεί στην θάλασσα τότε όλα τα στοιχεία οδηγούν στην λεγόμενη θάλασσα του Διαβόλου ή Θάλασσα του Δράκοντα, ένα συγκεκριμένο μέρος στο οποίο όπως φαίνεται ζεί μέχρι στιγμής ο Λεβιάθαν.
Devil's Sea
https://en.wikipedia.org/wiki/Devil%27s_Sea
Το Τρίγωνο του Δράκου ή αλλιώς γνωστό και ως Θάλασσα του διαβόλου, και επίσης ως "το Τρίγωνο των Βερμούδων του Ειρηνικού Ωκεανού", είναι μια θαλάσσια περιοχή που βρίσκεται 60 ναυτικά μίλια νότια του Τόκιο και μεταξύ της ανατολικής ακτής των Φιλιππινών και της δυτικής ακτής της νήσου Γκουάμ.
💀 Unexplained Mystery: The Devil’s Sea – The Dragon’s Triangle
https://www.marineinsight.com/maritime-history/unexplained-mystery-the-devils-sea-the-dragons-triangle/
Έτσι λοιπόν φτάνουμε στο λογικό συμπέρασμα ότι όντως υφίσταται ως γεγονός η παρουσία του συγκεκριμένου αυτού όντος μέχρι σήμερα, θεός, δαίμονας , τέρας, δημιουργός του κόσμου μας ότι και αν είναι βρίσκεται στο συγκεκριμένο αυτό χώρο από αρχής κόσμου και φυσικά όπως προείπαμε το τέλος του θα είναι το τέλος του κόσμου μας...
Medium Evans Adamakis ⚫
