Ο ΠΙΘΟΣ ΤΩΝ ΔΑΝΑΪΔΩΝ ( ΤΑΞΙΔΕΎΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΤΆΡΤΑΡΟ) ΦΥΣΙΚΆ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΆ
Ο ΠΙΘΟΣ ΤΩΝ ΔΑΝΑΪΔΩΝ ( ΤΑΞΙΔΕΎΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΤΆΡΤΑΡΟ) ΦΥΣΙΚΆ ° ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΆ
Ο μύθος των Δαναϊδων είναι ουσιαστικά η συνέχεια του μύθου της βασίλισσας Λάμιας , της αρχαίας φτερωτής γυναίκας δαίμονα που είπα σε προηγούμενες αναρτήσεις μου ότι ουσιαστικά είναι η ίδια η Λίλιθ Λαμάσθου και βρίσκεται στο πλευρό της αρχαίας μάγισσας , μητέρας όλων των μετέπειτα Μαγισσών η οποία στην Σολομωνική κλείδα παρουσιάζεται με το όνομα Δύναμη το οποίο αντιστοιχεί στην αρχαία αιγυπτιακή θεά Σεχμέτ της οποίας το όνομα σημαίνει την " Ανίκητη πνευματική δύναμη " ουσιαστικά είναι η ίδια η δύναμη της μαγείας .
Οι Δαναϊδες τοποθετούνται στο μυθικό Τάρταρο ακριβώς εκεί που βρίσκεται και ο αρχαίος Έλληνας Σίσυφος που βασανίζεται αιώνια με ένα λιθάρι που συνεχώς ανεβάζει σε μια απότομη πλαγιά ενός βουνού και μόλις τελειώσει αυτό ξανακυλάει πίσω στην βάση, γεγονός που συμβολίζει την ατέρμονη επανάληψη γεγονότων σε κυκλικό χρόνο χωρίς όμως να υπάρχει πρόοδος και προοπτική.
Ο Σίσυφος λοιπόν του οποίου το όνομα σημαίνει τον " Σοφότερο όλων " ουσιαστικά δεν ταλαιπωρείται σωματικά από τον βράχο και την συνεχής άσκηση, αλλά σε άλλο επίπεδο , εντελώς νοητικά καθώς ματαιοπονεί και το γνωρίζει ...
Ουσιαστικά στερείται σκοπού , και αυτό για ένα ον με υψηλό επίπεδο πνεύματος είναι η χειρότερη κόλαση που μπορεί να βιώσει ....
Δίπλα του λοιπόν βλέπουμε τις Δαναϊδες να προσπαθούν να γεμίσουν το πιθάρι που δεν έχει πάτο !
Ας δούμε λοιπόν συνοπτικά πως σχετίζονται οι συγκεκριμένες γυναίκες με την ίδια την μαγεία και την φτερωτή Λαμάσθου την πόρνη μάγισσα κόρη της Δύναμής ( Λίλιθ Ερεσκιγκάλ ).
Με τη συλλογική ονομασία Δαναΐδες είναι γνωστές οι 50 κόρες του Δαναού, τις οποίες απέκτησε με δέκα διαφορετικές γυναίκες (τις: Ατλαντείη, Ελεφαντίδα, Έρση, Ευρώπη, Κρινώ, Μέμφιδα, Πιερία, Πολυξώ, Φοίβη και μια ανώνυμη Αιθιοπίδα).
Λέγονταν και Δανααί (Στράβων, Η 371), ή και Βηλίδες από τον παππού τους Βήλο (Οβιδίου Μεταμορφώσεις, IV 463).
Μετά τον θάνατο του Βήλου, οι Δαναΐδες ακολούθησαν τον πατέρα τους και έφυγαν από τη Λιβύη (της οποίας η βασιλεία είχε ανατεθεί σε αυτόν), καθώς φοβόνταν τους 50 γιους του αδελφού του, του Αιγύπτου.
Αρχικώς κατέπλευσαν στη Λίνδο της Ρόδου και κατά μία παράδοση τρεις Δαναΐδες έμειναν για πάντα εκεί μετά την αναχώρηση των υπόλοιπων: «...ετελεύτησαν κατά την επιδημίαν την εν τη Λίνδω» (Διόδωρος ο Σικελιώτης, Ε 58).
Τελικώς έφθασαν στο Άργος.
Την άφιξή τους εκεί σημάδεψε ένα ερωτικό περιστατικό του θεού Ποσειδώνα με μία από τις Δαναΐδες, την Αμυμώνη, που είχε σταλεί με αδελφές της να βρουν νερό
Το περιστατικό αυτό είχε ευνοϊκό αποτέλεσμα για τον κάμπο του Άργους, καθώς η περιοχή αρδεύθηκε με άφθονα νερά και έγινε γονιμότατη.
Ο Δαναός έθεσε αξίωση επί του θρόνου του Άργους, καθώς ήταν δισέγγονος της Ιούς, κόρης του βασιλιά του Άργους Ινάχου, οπότε το σχετικό δημοψήφισμα τον έφερε στην εξουσία.
Μετά από λίγο καιρό όμως κατέφθασαν στην πόλη οι 50 γιοι του Αιγύπτου (οι «Αιγυπτιάδες») και απαίτησαν να τους παντρευτούν οι ισάριθμες Δαναΐδες.
Ο Δαναός δέχθηκε φαινομενικά και «μοίρασε» με κλήρο την καθεμιά από τις κόρες του στον καθένα Αιγυπτιάδη (εκτός από τις κόρες τις Μέμφιδας, που πήραν τους συνωνύμους τους), αλλά είχε αποφασίσει την εξόντωσή τους:
Εφοδίασε με ένα μεγάλο μαχαίρι την καθεμιά από τις Δαναΐδες και τις διέταξε να σκοτώσουν τους συζύγους τους την πρώτη νύχτα του γάμου σκίζοντας την καρδιά τους με αυτό όταν αυτοί θα είχαν αποκοιμηθεί.
Οι Δαναΐδες εκτέλεσαν την εντολή του πατέρα τους, εκτός από τη μεγαλύτερη στην ηλικία, την Υπερμήστρα, που ερωτεύθηκε τον Λυγκέα και δεν τον σκότωσε.
Για τον λόγο αυτό φυλακίσθηκε από τον Δαναό, αλλά ελευθερώθηκε από τη θεά του έρωτα, την Αφροδίτη
Από όλα αυτά που αναφέρονται κρατήστε την συγγενική σχέση ανάμεσα στην ίδια την αρχαία βασίλισσα Λάμια με τις Δαναϊδες , γεγονός που δηλώνει πρώτον ότι μιλάμε για φτερωτές γυναίκες , ή όπως θα λέγαμε σήμερα Anunnaki πράγμα που βλέπουμε σε απεικονίσεις αγγείων της αρχαιότητας και δεύτερον ότι ουσιαστικά το κεντρικό σημείο αναφοράς όλου του κειμένου είναι η γονιμότητα του κάμπου του Άργους από τον Θεό Ποσειδώνα .
Εδώ λοιπόν μπαίνει κάτι που δεν αναφέρεται πουθενά στο κείμενο αλλά όπως γνωρίζουμε από την προηγούμενη ανάρτηση μου περί της θυσίας του Ισαάκ , ήταν συνηθισμένο φαινόμενο η ανθρώπινη θυσία προκειμένου να επιτευχθεί η γονιμότητα του εδάφους ή του βασιλιά .
Δείτε εδώ :
http://adamakisangel2.blogspot.com/2021/10/blog-post_55.html
Οπότε συμπερασματικά θεωρώ λογικό το να υπάρχει η απαίτηση της θυσίας των συζύγων των ίδιων των Δαναϊδων ....
Εδώ λοιπόν μπαίνει το λογικό ερώτημα για το αν θα μπορούσαν να θυσιάσουν κάποια άλλα άτομα , και εδώ είναι που μπαίνει ο Καρμικός ρόλος της μαγείας ο οποίος ουσιαστικά είναι επίδραση της αρχαίας μάνας των μαγισσών .
Χηρεία ή ατεκνία είναι κανόνας !
Έχω παρακολουθήσει πάρα πολλές περιπτώσεις ατόμων που ασχολούνται με την μαγεία ακόμη και σε απλή πρακτική για ερωτική ένωση , δέσιμο κλπ ακόμη και μέσα στην ευρύτερη οικογένεια μου και πάντα βλέπω ότι η μάγισσα αν δεν χωρίσει τότε είναι κανόνας ότι θα χηρέψει , και αν ακόμη προσπαθήσει με μαγεία και πνευματική βοήθεια να αλλάξει το γεγονός αυτό θα δεί τα παιδιά της να παίρνουν εντελώς κακό δρόμο στου οποίου το τέλος είναι ο θάνατος , και φυσικά θα υπάρξει και χηρεία .
Σε πολλές περιπτώσεις ατόμων που έχουν κάνει ξόρκια γάμου και δέσιμο συντρόφου το παιδί τους θα γεννηθεί με πρόβλημα το οποίο μπορεί να κρατήσει και εφ όρου ζωής ...
Ο λόγος που γίνεται αυτό αφορά την ίδια την αρχαία θεά της μαγείας που έχω αναφέρει σε προηγούμενη ανάρτηση μου ως Jyestha και ως Βαλιντέ !
Η γονιμότητα όπως προαναφέρθηκε στην αρχαία εποχή συνδεόταν με ανθρωποθυσίες αλλά το πράγμα πάει παραπέρα και οποίος έχει διαβάσει τα βιβλία του συγγραφέα Κάρλος Καστανεδά και θυμούνται τι συνέβη στον ίδιο τον Οδυσσέα αναγκάζοντας τον να τραβήξει σπαθί κατά μίας φαινομενικά εντελώς αθώας γυναίκας της Κίρκης , θα καταλάβει την διαδικασία της απόκτησης περισσότερης ψυχικής ενέργειας που χρησιμοποιούσαν οι γυναίκες μάγισσες όπως η μυθική Λάμια και οι Δαναϊδες.
Άλλωστε ποία ή μάλλον τι ακριβώς ήταν η Κίρκη ?
Το όνομα της και μόνο από το γνωστό πουλί Κίρκος όχι μόνο δείχνει καθαρά την μορφή της ίδιας αλλά την σχέση της με την Λαμάσθου η οποία μπορεί να έχει φύγει από την αρχαία Αφρικανική ήπειρο και συγκεκριμένα την θέση της Γκίζας αφήνοντας πίσω την Λίλιθ Ερεσκιγκάλ ή Περσεφόνη Αθώρ για να απομονωθεί σε ένα παραδεισένιο νησί και τον ίδιο τον Δαναό ο οποίος σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία είναι εγγονός της Λίλιθ Ερεσκιγκάλ και ανηψιός ουσιαστικά της Λαμάσθου.
Κοιτώντας τα στοιχεία που δίνουν τα βιβλία του συγγραφέα Wayne Hersel οδηγούμαστε στον αστερισμό των Πλειάδων εκεί δηλαδή που τοποθετείται ο Ταρταρος και είναι αιχμάλωτες οι Δαναϊδες αλλά είναι συνάμα και ο τόπος της Δύναμής που βλέπουμε στην Σολομωνική κλείδα.
Παράλληλα όμως σε αυτό το σημείο του ουρανού υπάρχει και ο ΓΙΑΛΔΑΒΑΩΘΒ Δημιουργός ή όφις ο οποίος είναι γιός της αρχαίας μάγισσας , ουσιαστικά είναι ο γνωστός πολυκέφαλος δράκος πάνω στον οποίο ιππεύει η μητέρα της πορνείας .
Έχω γράψει σχετικά σε προηγούμενες αναρτήσεις μου όπως :
AZATHOTH ° YALDABAOTH / ΑΖΑΘΩΘ ° ΓΙΑΛΔΑΒΑΩΘΒ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΥΘΟΛΟΓΊΑ
http://adamakisangel2.blogspot.com/2021/09/azathoth-yaldabaoth-yaldabaoth.html
Η ΑΡΠΑΓΉ ΤΗΣ ΠΕΡΣΕΦΌΝΗΣ ....
Ποια είναι όμως τα επιστημονικά δεδομένα πίσω από το μύθο τών Δαναϊδων ?
Η απάντηση βρίσκεται εδώ .
Το αστρικό σμήνος των Πλειάδων ή η Πούλια του Λαού μας
http://physics4u.gr/blog/2017/02/12/%CF%84%CE%BF-%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%83%CE%BC%CE%AE%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%80%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CF%89%CE%BD-%CE%AE-%CE%B7-%CF%80%CE%BF%CF%8D%CE%BB/
Άσπροι νάνοι οι " δολοφονημένοι " σύζυγοι των αρχαίων Δαναϊδων ..
Έχει παρατηρηθεί ότι οι Πλειάδες περιέχουν αρκετούς λευκούς νάνους, γεγονός που δημιουργεί ένα πρόβλημα στην αστρική εξέλιξη. Πώς μπορούν να υπάρχουν οι λευκοί νάνοι σε ένα τέτοιο νέο σμήνος αστεριών;
Δεδομένου ότι οι λευκοί νάνοι είναι πολυάριθμοι, είναι ιδιαίτερα πιθανό ότι τα άστρα είναι αρχικά μέλη του σμήνους και όχι αστέρια που έχουν συλληφθεί από έξω. Η αστρική εξελικτική θεωρία επιμένει ότι το ανώτερο όριο μάζας για τους λευκούς νάνους – το γνωστό όριο Chandrasekhar – είναι περίπου 1,4 ηλιακές μάζες. Ακόμα, τα αστέρια με μια τέτοια χαμηλή μάζα εξελίσσονται τόσο αργά που πρέπει να περάσουν δισεκατομμύρια χρόνια για να επιτύχει αυτή την τελική κατάσταση, κι όχι μόνο 100 εκατομμύρια χρόνια που είναι η ηλικία του σμήνους των Πλειάδων.
Μια πιθανή εξήγηση μπορεί να είναι ότι αυτοί οι λευκοί νάνοι ήταν στο παρελθόν πολύ ογκώδεις και επομένως εξελίχθηκαν γρήγορα. Φαινόμενα όπως οι ισχυροί αστρικοί άνεμοι, η απώλεια μάζας προς τους κοντινούς τους στενούς γείτονες, ή/και η γρήγορη περιστροφή τους, στη συνέχεια τα ανάγκασαν να χάσουν ένα μεγάλο μέρος της μάζας τους στα πλανητικά νεφελώματα. Κατά συνέπεια τα κατάλοιπα των άστρων – που προηγουμένως ήταν οι πυρήνες τους – έχουν έρθει κάτω από το όριο Chandrasekhar, και έτσι διαμόρφωσαν τους παρατηρηθέντες σταθερούς λευκούς νάνους.
Επίσης, έχουν παρατηρηθεί και καφέ νάνοι στις Πλειάδες. Αυτοί μπορεί να αποτελούν το ένα τέταρτο του αστρικού πληθυσμού του σμήνους, αν και έχουν μόνο το 2% περίπου της μάζας του.
Ως γνωστόν ο καφέ νάνος δεν περιέχει αρκετή μάζα ώστε να ξεκινήσει η θερμοπυρηνική σύντηξη, όπως γίνεται στα πραγματικά αστέρια. Και η θερμοκρασία του είναι μερικές εκατοντάδες βαθμούς Κελσίου, σε αντίθεση με τη θερμοκρασία στην επιφάνεια του ήλιου που είναι 10.000 βαθμοί. Φυσιολογικά, αυτό το αντικείμενο μοιάζει με έναν πλανήτη και είναι κάτι μεταξύ των πλανητών και των αστεριών, ενώ συνεχίζουν να μπερδεύουν τους αστρονόμους, από τα μέσα της δεκαετίας του ’90.
Ο πίθος των Δαναϊδων τελικά υπάρχει.....
