ΥΠΆΡΧΟΥΝ ΣΉΜΕΡΑ ΦΑΝΤΆΣΜΑΤΑ ΔΕΙΝΟΣΑΎΡΩΝ ?
ΜΙΑ ΚΑΛΉ ΕΡΏΤΗΣΗ...
Η ΑΠΆΝΤΗΣΗ ΘΑ ΣΑΣ ΕΚΠΛΉΞΕΙ...
Είναι γεγονός πως εφόσον υπάρχουν τα πνεύματα όλων των μορφών ζωής, είναι μάλιστα καταγεγραμμένη σε κάμερες ασφαλείας και με πολλές άλλες μορφές αποτύπωσης εικόνων αοράτων για το ανθρώπινο μάτι μορφών ενέργειας απενσαρκωμένων όντων στα οποία πέρα από τους ανθρώπους που έχουν πεθάνει, υπάρχει πληθώρα καταγραφών για γάτες, σκυλιά και άλογα τότε θα πρέπει να υπάρχουν και φαντάσματα δεινοσαύρων...
Εδώ λοιπόν τίθεται το ερώτημα, υπάρχουν καταγεγραμμένα φαντάσματα δεινοσαύρων ?
Η απάντηση είναι σαφέστατα ΝΆΙ και δυστυχώς δεν μιλάμε μόνο για σκέτα φαντάσματα.
Ευτυχώς που πέρα από τα κατασκευάσματα αυτών που ελέγχουν το " Σύστημα" μέσα από ελεγχόμενες πληροφορίες σχετικά με την μαγεία και τις πνευματικές δυνάμεις της, υπάρχει και η ίδια αυτή η αληθινή ιστορία της Μαγείας η οποία δείχνει ολοκάθαρα συγκεκριμένα στοιχεία που αφορούν τις θρησκευτικές πεποιθήσεις και δοξασίες λαών από την προϊστορική εποχή μέχρι στιγμής χωρίς να υπάρχει χάλκεύση και παραποίηση στοιχείων έτσι λοιπόν βγάζοντας τα ψεύτικα στοιχεία περί έκπτωτων αγγέλων και ιστορίες φαντασίας για τις Μάγισσες της Σμύρνης και της Κάτω Τραχανοραχούλας βλέπουμε ότι συμβαίνει το εξής παράδοξο , μορφές δεινοσαύρων συναντώνται στην σημερινή εποχή στην ARS GOETIA και είναι δαίμονες οι οποίοι σε πολλές περιπτώσεις ανθρώπων θεωρούνται θεοί....
Ας δούμε συνοπτικά μερικές περιπτώσεις :
Ο Valefor ή Valefar είναι ένας δαίμονας από τα κείμενα της goetia.
Το Lemegeton τον αναφέρει στην 6η θέση στη λίστα δαιμόνων του.
Σύμφωνα με το έργο, ο Valefor είναι Δούκας του Κάτω Κόσμου .
Στην πραγματικότητα ο συγκεκριμένος αυτός δαίμονας Δούκας του Κάτω κόσμου όπως προείπαμε είναι το πνεύμα ενός Μεγαθήριου
Το Megatherium ;είναι ένα εξαφανισμένο γένος νωθρών του εδάφους ενδημικό στη Νότια Αμερική που έζησε από το Πρώιμο Πλιοκαινος που εκτείνεται από 5,333 εκατομμύρια έως 2,58 εκατομμύρια χρόνια πριν έως το τέλος του Πλειστόκαινου . 2,58 εκατομμύρια έως 11.700 χρόνια πριν,
Είναι περισσότερο γνωστό για το είδος τύπου ελέφαντα Megatherium americanum , εγγενές στους Πάμπας μέσω της νότιας Βολιβίας κατά το Πλειστόκαινο.
Διάφορα άλλα είδη που ανήκουν στο υπογένος Pseudomegatherium που κυμαίνονται σε μέγεθος συγκρίσιμο με σημαντικά μικρότερο από το M. americanum είναι γνωστά από την περιοχή των Άνδεων.
⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫
Ο Δαίμονας Μπότις , μερικές φορές γράφεται ως ο Ότις , είναι ένας δαίμονας που περιγράφεται στο Μικρό Κλειδί του Σολομώντα (ως το δέκατο έβδομο πνεύμα) και στο Pseudomonarchia Daemonum (ως ένατο πνεύμα) ως Πρόεδρος και κόμης που αρχικά εμφανίζεται ως οχιά που κρατά στα χέρια της ένα ξίφος , αλλάζει εντελώς μορφή για να γίνει άνθρωπος με κυνόδοντες και κερασφόρος που συζητά θέματα παρελθόντος και παρόν και μέλλον. φέρνει εύνοια από συμμάχους και εχθρούς και κυβερνά 60 λεγεώνες δαιμόνων.
Στο Εγχειρίδιο Δαιμονικής Μαγείας του Μονάχου , ο Μπότης εμφανίζεται ως Ότιος, και είναι ως επί το πλείστον πανομοιότυπος εκτός από το ότι είναι κόμης, εμφανίζεται στην πιο ανθρωποειδή μορφή αρχικά και κυβερνά μόνο 36 λεγεώνες δαιμόνων.
Στο Grand Grimoire , ο Botis εμφανίζεται ως υφιστάμενος του Agaliarept. Σύμφωνα με τον Rudd, ο Botis αντιτίθεται από τον άγγελο Shemhamphorasch Lauviah.
Πέρα από όλα αυτά όμως το συγκεκριμένο αυτό ον ήταν όταν ζούσε ένας προϊστορικός πρόγονος των φιδιών με ενεργά άκρα, δηλαδή πόδια και ονομάζεται Najash rionegrine.
Το Najash είναι ένα εξαφανισμένο γένος βασικών φιδιών από τον Ύστερο Κρητιδικό σχηματισμό Candeleros της Παταγονίας .
Απολιθώματα του Najash βρέθηκαν στον επίγειο σχηματισμό Candeleros , στην επαρχία Rio Negro , Αργεντινή , και χρονολογούνται πριν από περίπου 90 εκατομμύρια χρόνια.
Σημαντικό στοιχείο να αναφέρω είναι το γεγονός ότι πρώτον βλέπουμε δύο διαφορετικά μεταξύ τους όντα που σχετίζονται με την μαγεία και τους δαίμονες να είναι από την Αμερική, και δεύτερον είναι σημαντικό στοιχείο ότι όπως γνωρίζουμε όλοι μας η ύπαρξη φιδιού με πόδια αναφέρεται στην Παλιά Διαθήκη και συγκεκριμένα την Γένεση στο προπατορικό αμάρτημα των ανθρώπων .
Οι Εβραίοι είχαν συσχετίσει το προϊστορικό εκείνο φίδι με πόδια το οποίο όντως υφίσταται ως γεγονός ότι έζησε πριν από περίπου 90 εκατομμύρια χρόνια με το πνεύμα του κακού χωρίς να υπάρχει καμία απολύτως αναφορά στην Λίλιθ και τον Σαμαήλ .
Εδώ λοιπόν γεννάται το ερώτημα πώς γνώριζαν οι αρχαίοι εκείνοι πολιτισμοί υποτίθεται πως ήταν οι Εβραίοι την ύπαρξη ενός συγκεκριμένου φιδιού με πόδια που έζησε στην Παταγονία πριν από περίπου 90 εκατομμύρια χρόνια ?
Το γεγονός ότι σήμερα υπάρχει ως δαίμονας ο Botis δείχνει ολοκάθαρα ότι για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα λατρεύτηκαν τα συγκεκριμένα αυτά όντα ως εκπρόσωποι των δυνάμεων του σκότους και του κακού, αλλά σίγουρα δεν είναι οι Εβραίοι αυτός ο λαός που υπήρχε πριν από περίπου 90 εκατομμύρια χρόνια.
Κλείνοντας θα αναφερθώ στην γνωστή μας μορφή της Θεάς Ερινύας ..
Η μορφή της θεάς Δήμητρας Ερινύας εμφανίζεται πάντα δίπλα δίπλα με το αγριογούρουνο που στην πραγματικότητα είναι η ίδια αυτή, αλλά εδώ βλέπουμε κάτι περίεργο καθώς στην πραγματικότητα το συγκεκριμένο αυτό ζώο δεν είναι γουρούνι... Είναι ένα Barytherium.. έχω γράψει αναλυτικά δημόσια μέσα από το Facebook για την συγκεκριμένη οντότητα και τα αρχαιολογικά ευρήματα που μαρτυρούν την προϊστορική εποχή της.
Οπως προείπαμε στην σχετική ανάρτηση μου για το συγκεκριμένο αυτό ον , στην Ινδία υπήρχε θεά δαίμονας που έχει όλα τα στοιχεία που αφορούν την υπόθεση του γουρουνιού ως δαίμονας πολύ πρίν μάθουν οι βόρειοι λαοί την ύπαρξη αυτού του συγκεκριμένου ζώου
Ψάχνοντας στα πλαίσια των οικοδομημάτων στην Ινδία για την συγκεκριμένη υπόθεση οδηγούμαστε στο συγκεκριμένο αυτό ανάγλυφο της φωτογραφίας από το χώρο του ναού της Lakshmi Narasimar Swami στο Javagal Νότια Ινδία.
Βλέπουμε λοιπόν τον Μεγάλο Κυνηγό να στρέφει το τόξο του εναντίον μιας γυναίκας που βλέπουμε ότι στην πραγματικότητα ξεπροβάλλει μέσα από ένα ζώο που θυμίζει έντονα γουρούνι.
Ακόμη και αν σκεφτούμε ότι μπορεί να στέκεται δίπλα ακριβώς στο ζώο αλλά λόγο ιδιοτροπίας του συγκεκριμένου γλύπτη αποτυπώνεται έτσι η συγκεκριμένη αναπαράσταση , η μορφή της θεάς Δήμητρας Ερινύας εμφανίζεται πάντα δίπλα δίπλα με το αγριογούρουνο που στην πραγματικότητα είναι η ίδια αυτή, αλλά εδώ βλέπουμε κάτι περίεργο καθώς στην πραγματικότητα το συγκεκριμένο αυτό ζώο δεν είναι γουρούνι... Είναι ένα Barytherium..
Το Barytherium είναι ένα γένος μιας εξαφανισμένης οικογένειας πρωτόγονων προβοσκιδών που έζησε κατά το ύστερο Ηώκαινο και το πρώιμο ολιγόκαινο στη Βόρεια Αφρική.
Barytherium
https://en.wikipedia.org/wiki/Barytherium
Εδώ λοιπόν βλέπουμε ξεκάθαρα ότι όντως υπάρχουν φαντάσματα δεινοσαύρων, βέβαια δεν ονομάζονται έτσι...
Επειδή έτυχε να μιλήσω πρίν από πολλά χρόνια με ένα εν ενεργεία τότε αρχαιολόγο σχετικά με την χρήση των απολιθωμάτων από τους ανθρώπους της αρχαίας Ελλάδας, μου εξήγησε ότι επανειλημμένα έχουν γενικά βρεθεί απολιθωμένα οστά κυρίως από μαμούθ σε αρχαιολογικούς χώρους ναών τα οποία πετιούνται ως άχρηστο υλικό.
Η αρχαία ελληνική αντίληψη ήθελε τα πολύ μεγάλα και βαριά οστά των προϊστορικών όντων να θεωρούνται ως κόκκαλα των αρχαίων προγόνων μας και πολλές φορές νόμιζαν ότι είναι τα οστά των νεκρών Τιτάνων δηλαδή των θεών της χώρας, έτσι λοιπόν τα πήγαιναν στο τοπικό ναό όπου εκεί αφιερωνονταν και ακολούθως διαβάζονταν και ραντίζονταν με αίμα από θυσίες, λιβανιζονταν κλπ κλπ
Είναι λογικό συμπέρασμα ότι έτσι δημιουργήθηκαν δαιμονικές οντότητες .
Όσον αφορά το γεγονός ότι υποτίθεται ότι οι άνθρωποι εκείνης της εποχής δεν γνωρίζουν την διαφορά μεταξύ Γιγάντων και Τιτάνων είναι ψέμα καθώς ουσιαστικά οι ίδιοι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν Γίγαντες τους δεινόσαυρους και Τιτάνες τους ανθρώπους που ήταν πολύ μεγάλου μεγέθους και όγκου, οπότε γνώριζαν την διαφορά μεταξύ τους.
Μήπως υπάρχει κάτι σκοτεινό και επίφοβο κυριολεκτικά πίσω από την αφιέρωση των απολιθωμάτων στους ναούς της Ελλάδας στην αρχαία εποχή?
Αυτό το θέμα παραμένει ανοιχτό.
Εάν όμως υφίσταται ως γεγονός ότι τα συγκεκριμένα αυτά οστά όντων που προϋπήρχαν των ανθρώπων, είναι σήμερα δαιμόνια ακριβώς επειδή κάποια στιγμή σχετίστηκε η παρουσία των απολιθωμάτων τους με κάποιες περιπτώσεις σκοτεινής λατρείας και μαύρης μαγείας αυτό δίνει την απάντηση στο ερώτημα εάν υπήρχαν φαντάσματα δεινοσαύρων , σε βάθος χρόνου κυριολεκτικά...
Ενδιαφέρον..