Τα ονόματα του Θεού στην Αγία Γραφή : Ελωείμ, Ελλιών, Σαδδαΐ, Ελωάχ, Ηλί, Αδωναΐ, Σαβαώθ, Ιαβέ, Ιά , Χαχαχέλ...

Έχετε προσέξει ποτέ πόσα διαφορετικά ονόματα έχει ο Θεός της Χριστιανικής θρησκείας ?

Ονόματα ετερόκλητα μεταξυ τούς όσο και οι οποίες δυνάμεις που περιέχονται σε αυτά 

Ονομασίες του Θεού

Οι ονομασίες με τις οποίες αποκαλείται ο Θεός σε διάφορα θρησκευτικά και ερμηνευτικά κείμενα και αναφέρονται στην Εβραική γλώσσα είναι :

(Α)ιά, Αειά

Αδωναΐ

Ελωείμ ή Ελωίμ ή Ελοΐμ = ο Θεός

Ελωί = ο Θεός μου

Ελωάχ = ο Θεός σου

Ελλιών ή Ελίων = ο Ύψιστος

Ηλ ή Ηλί ή Ηλ(ε)ί

Ιαβέ, Ιαβαί, Ιαου(έ), Ιά, Ιαώ,Ιαή= ο Κύριος

Ισραήλ

Ραββωνί

(Κύριος) Σαβαώθ = ο (Κύριος) των δυνάμεων / στρατιών

Σαδδαΐ = ο δυνατός, ο ικανός

___

Από όλα αυτά τα ονόματα, τα δύο ανήκουν σέ Άρχοντες όπως ονομάζονται τα πλανητικά σώματα στα απόκρυφα Ευαγγέλια.

Είναι τα ονόματα των Αδωνάι και Σαβαώθ οι οποίοι εμφανίζονται ως διαφορετικά πρόσωπα που όπως προαναφέρθηκε είναι στην πραγματικότητα πλανήτες του ηλιακού συστήματος μας και εκτός αυτού ο Σαβαώθ ο οποίος εμφανίζεται μέσα από τα μαγικά κείμενα του Ερμή Τρισμέγιστου τις " Κυρανίδες" είναι το πνεύμα του πλανήτη Δία ενώ ο Σαμαηλ εμφανίζεται ως ο πλανήτης Κρόνος..

Αδωναΐ ή Αδωναϊέ. 

Συναντάται 5 φορές πάντα συνοδευόμενη με τη λέξη Κύριος, στις δύο μορφές : Κύριος Αδωναί, Αδωναί Κύριος. (Κριταί 13.8, 16.28, Βασιλειών Α’ 1.11, Ιεζεκιήλ 36.33, 36

Σαβαώθ. Βρίσκουμε τη λέξη 67 φορές. 

Δεν εμφανίζεται μόνη της (εκτός από 1 φορα, Ησαίας 13.13), αλλά σε συνδιασμό με την λέξη Κύριος ή Θεός.

 Απαντάται στις παρακάτω μορφές : Θεός Σαβαώθ, Κύριος (ο) Θεός Σαβαώθ, Κύριος Θεός Ύψιστος Θεός Σαβαώθ, Κύριος Σαβαώθ, Δεσπότης Κύριος Σαβαώθ, Βασιλεύς Κύριος Σαβαώθ, Αδωναί Κύριος Ελωέ Σαβαώθ. (Ιησούς του Ναυή 6.17, Βασιλειών Α΄ 1.3, 1.11, 1.20, 15.2, 17.45, Εσδράς Α΄9.46, Ζαχαρίας 13.2, Ησαίας 1.9, 1.24, 2.12, 3.1, 5.7, 5.9, 5.16, 5.24, 5.25, 6.3, 6.6, 7.7, 8.18, 9.7, 10.16, 10.23, 10.33, 13.4, 13.13, 14.22, 14.24, 17.3, 18.7, 18.7, 19.4, 19.12, 19.16, 19.17, 19.18, 19.24, 21.10, 22.5, 22.12, 22.14, 22.15, 22.17, 22.25, 23.9, 23.11, 25.6, 28.5, 28.22, 28.29, 29.6, 31.4, 31.5, 37.16, 37.32, 39.5, 44.6, 45.13, 45.14, 47.4, 48.2, 51.15, 54.5, Ιερεμίας 26.10, Επιστολή Παύλου προς Ρωμαίους 9.29, Επιστολή Ιακώβου 5.4).

Σαββαώθ. Είναι η ίδια λέξη, γραμμένη με δυο -β-. Εμφανίζεται 1 φορά μόνο. (Βασιλειών Δ΄10.16).Η μορφή Ιεχωβά

Το όνομα «Ιεχωβά» αποτελεί ελληνική μεταφορά του εβραϊκού Βιβλικού όρου יְהֹוָה‎, ο οποίος μεταγράφεται επακριβώς ως Γι.εΧ.οΒ.άΧ. 

Ο φωνηεντισμός «Ιεχωβά» αποτελεί απόδοση του λεγόμενου «Τετραγράμματου» και αποτελεί το κύριο προσωπικό όνομα του Θεού της Αγίας Γραφής.

Είναι το κατ' εξοχήν όνομα του Θεού, σε αντιδιαστολή με άλλους περιγραφικούς τίτλους ή επιθετικούς προσδιορισμούς που του αποδίδονται, όπως «Θεός», «Κύριος», «Παντοδύναμος», κ.α.[16]. Εμφανίζεται 6.823 φορές στο πρωτότυπο κείμενο της Παλαιάς Διαθήκης , ενώ σύμφωνα με το The Anchor Bible Dictionary, υπάρχουν ενδείξεις ότι το θεϊκό όνομα περιεχόταν αρχικά στα πρωτότυπα κείμενα της Καινής Διαθήκης

Στα αρχαιότερα χειρόγραφα της μετάφρασης των Εβδομήκοντα περιλαμβάνονται Βιβλικά αποσπάσματα που μεταγράφουν το εβραϊκό Τετραγράμματο στα ελληνικά ως «Ιάω».

Το όνομα του ΙΑΩ επίσης συναντάται στα πλαίσια των μαγικών κειμένων του Ερμή Τρισμέγιστου κάνοντας περίεργο το γεγονός ότι βρίσκονται τόσα πολλά ονόματα των δυνάμεων της Μαγείας του Ερμή Τρισμέγιστου στην Παλιά Διαθήκη , πράγμα που με υποψιαζει ότι τελικά μπορεί η Παλιά Διαθήκη να είναι στην πραγματικότητα κλεμμένο κείμενο της αρχαίας ελληνικής μαγείας.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η χρήση ή η μή χρήση του ονόματος του θεού του Ισραήλ ως Ιεχωβά.

Λόγω της μεγάλης ιερότητας του ονόματος του θεού του Ισραήλ υποτίθεται ότι αντικαθίσταται από το Αδωνάι. 

Εδώ λοιπόν  ξεκινά ένα παιχνίδι ονομάτων καθώς στην πραγματικότητα ο θεός Ιεχωβά υπήρξε ως Ζεύς Ιεχωβά και δεν είναι Θεός του Ισραήλ αλλά δυστυχώς η γνωστή αρχαία ελληνική θεότητα η οποία λατρευόταν στην ελληνιστική εποχή από τους Ισραηλίτες.

Προσωπικά δεν πιστεύω ότι όντως υφίσταται ως γεγονός ότι λόγο ιερότητας του ονόματος δεν προσφέρεται ούτε καν γράφεται το τετραγράμματον , ο λόγος πίσω από την φαινομενική αιτία είναι το ότι στην πραγματικότητα πρόκειται όπως προαναφέρθηκε για θεότητα των Εθνικών δηλαδή μιλάμε για τους Έλληνες των οποίων ο θεός Δίας ταυτίζεται σύμφωνα με τα κείμενα της Παλιάς Διαθήκης με τον ίδιο τον Σατανά, οπότε δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα και θεός του Ισραήλ ως Ζευς Ιεχωβά, έτσι λοιπόν όπως καταλαβαίνετε στην προσπάθεια να καλύψουν την ταυτότητα του θεού δημιουργήθηκε όλη αυτή η ιστορία.

Από την άλλη πλευρά υπάρχει και η αναφορά του ονόματος του Χαχαχέλ ως θεού του Ισραήλ ο οποίος εμφανίζεται μόνο στην περίπτωση του ονείρου του Ιακώβ με την σκάλα και τους αγγέλους και την πάλη μεταξύ Θεού και Ιακώβ.

Το όνομα αυτό όντως δεν ξανά εμφανίζεται πουθενά αλλού γεγονός που με υποψιαζει ότι τελικά όντως υφίσταται ως γεγονός ότι οι Εβραίοι δεν πρόφεραν, ουτε καν έγραφαν το όνομα του συγκεκριμένου όντος που είναι ο ίδιος ο Θεός του Ισραήλ.