ΈΚΑΝΕ Η ΜΎΓΑ ΚΏΛΟ....ΕΧΕΣΕ ΤΟΝ ΚΌΣΜΟ ΟΛΌΚΛΗΡΟ.... ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΊΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΤΑΜΑΡΤΥΡΕΊΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΑΤΡΕΊΑ ΤΟΥ ΚΑΚΟΎ ΩΣ ΦΏΣ
ΈΚΑΝΕ Η ΜΎΓΑ ΚΏΛΟ....ΕΧΕΣΕ ΤΟΝ ΚΌΣΜΟ ΟΛΌ.... ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΊΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΤΑΜΑΡΤΥΡΕΊΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΑΤΡΕΊΑ ΤΟΥ ΚΑΚΟΎ ΩΣ ΦΏΣ
Στην προηγούμενη ανάρτηση μου σχετικά με το θέμα της Μύγας ως θεός, και παράλληλα ως δαίμονας γνωστός ως Βεελζεβουλ ανέφερα και ανέλυσα το γιατί ο Βεελζεβουλ δηλαδή ο αρχαίος ελληνικός μυθικός βασιλιάς Κέκροπος, ή Ινδός φιλοσοφίας και ασκητής Yogi και συγγραφέας γνωστός ως Πατάντζαλι ή κατά την αμερικανική εκδοχή του εαυτού του ως Κετζαλκοατλ δεν έχει καμία σχέση με το συγκεκριμένο αυτό έντομο.
Τότε ποιος έχει και πως εμπλέκεται ο θεός Δίας και ο θεός Απόλλωνας σε όλο αυτό ?
Αναφέρω επίσης ότι στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα ακόμη τέχνασμα των Εβραίων ώστε να χτυπήσουν την λατρεία του θεού των κατακτητών τους εκείνη την εποχή που ήταν οι Έλληνες δηλαδή οι Εθνικοί και φυσικά εννοείται ότι ο Θεός τους ήταν ο Δίας έτσι λοιπόν φτάνουμε στο λογικό συμπέρασμα ότι Θεός Μύγα = Δίας
💀Θυσίες στις Μύγες 💀
«Ένδοξε Δία, μεγαλύτερε από όλους
τους θεούς, χωμένε στην κοπριά την
προβατίσια, την αλογίσια και τη
μουλαρίσια» .,..Πάμφως.
Γνήσιος αρχαίος ύμνος στο Δία…
Επειδή όμως δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά, για την ακρίβεια των πληροφοριών η Ακκαρών ήταν μέρος της Φιλισταϊκής Πεντάπολης, και υπήρχαν πόλεις με παρόμοιο όνομα στην Φθιώτιδα και την Καρία.
Οι Φιλισταίοι ήταν Κρητικοί, «πάροικοι Κρητών».
Έτσι λοιπόν φτάνουμε στο λογικό συμπέρασμα ότι ισχύει το γεγονός ότι Βαάλ=Δίας, όπως λέει και ο Ηρόδοτο, γι’ αυτό υπήρχε ο «Ζεύς Απόμυιος».
Η μύγα δεν θεωρείται παντού και πάντα ως ιερή, σε πολλές περιπτώσεις ισχύει το αντίθετο καθώς στην Ιλιάδα, οι θεοί αλληλοϋβρίζονται ως… (σκυλο-)μύγες: «ώ κυνάμυια» λέει ο Άρης στην Αθηνά.
Η Αφροδίτη, λέει η Ήρα, είναι «κυνάμυια» που «άγει βροτολοιγόν Άρηα»(οδηγεί τον ανθρωποφάγο Άρη)
Γι’ αυτό και ο Παυσανίας δεν είναι τόσο σίγουρος για ποιος σκυλόμυγο–θεός λατρεύονταν στην Αρκαδία…
Η λατρεία της Μύγας στην Ελλάδα δεν ήταν μόνο αποτρεπτική.
Η Μύγα συμβόλιζε την γενναιότητα, την αντοχή και την επιμονή.
Σύμφωνα με τον Όμηρο, οι θεοί του Ολύμπου εμφυσούσαν Πνεύμα… Μύγας στους αγαπητούς τους «Έτσι μίλησε» [ο Μενέλαος] «και η γαλανομάτα θεά Αθηνά χάρηκε, γιατί προσευχήθηκε πρώτα σ’ αυτήν από όλους τους θεούς.
Του έβαλε λοιπόν στους ώμους και τα γόνατά του δύναμη και έβαλε μέσα του το κουράγιο της μύγας, που και όταν τη διώχνουν, πολύ λαχταρά να τσιμπήσει το ανθρώπινο δέρμα, και της είναι γλυκό το αίμα του ανθρώπου»
Ο Ήρωας Περικλύμενος, που είχε το χάρισμα από τον Ποσειδώνα να μεταμορφώνεται σε ότι ζώο ήθελε, διάλεξε να μεταμορφωθεί σε… μύγα, αντιμετωπίζοντας τον Ηρακλή. (άλλοι λένε μέλισσα ή αετό)
Την προτίμησε γιατί εκτίμησε το «Μυίας το δυσαπότρεπτον και ποθεινόν αιμάτων».
Μυία ονόμασε και την κόρη του ο… Πυθαγόρας. ...( Γιατί άραγε ? )
Οι ελεγειακές και ευαίσθητες Μυίες, ήταν οι υπηρέτριες των Μουσών.
Οι μύγες ονομάζονταν και έλειοι, «εν ρητορικώ λεξικώ φέρεται ως είδος τι μυιών…» /…/ «ίσως δε απλώς ούτω καλεί τας εν τοις έλεσι…»
Η λέξη ήταν ταυτόχρονα επίθετο του Απόλλωνα και της Άρτεμης, και εκτός από την ετυμολογία από το έλος, ισχύει και αυτή από το Σημιτικό Έλ, δηλαδή θεός…
Όλα αυτά μπορεί να φαίνονται αρχικά ως ασήμαντα πράγματα αλλά δυστυχώς δείχνουν ολοκάθαρα το ποσό βαθιά έχει επηρεαστεί η πολιτιστική κληρονομιά και η αρχαία ελληνική φιλοσοφία και μυθολογία και ο πολιτισμός από τον Κέκροπα ως Βεελζεβουλ δηλαδή μιλάμε για την θεό Μύγα και την σημιτικής προέλευσης φιλοσοφία και μυθολογία.
Μύγες παριστάνονται στις κνήμες της Εφεσίας Αρτέμιδος, αδελφής του θεού του Φωτός, των Μυγών και των ποντικιών, σε άγαλμα του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου.
Συνεπώς, η θεϊκή Μύγα ή η σκοτεινή δύναμη του θεού δαίμονα Βεελζεβουλ συμπαρασύρει και όλη την Απολλώνια λατρεία μαζί της, και είναι άλλη μια απόδειξη της Φοινικικής προέλευσης του θεού Απόλλωνα ο οποίος στην πραγματικότητα είναι ο ίδιος ο Σαμαηλ.
Οι Κρητικής καταγωγής Φιλισταίοι μετέφεραν την Μυγολατρία στην Ελλάδα.
Εκτός αν υπερηφανευτείτε πως μέσω της Πυθαγόρειας Μυγολατρείας εξ Ελλάδος εκπολιτίστηκαν οι βάρβαροι.... Ειλικρινά Τραγικό αν έχει συμβεί κάτι τέτοιο, αν και ομολογουμένως δεν θεωρείται απίθανο να υπάρχουν υποστηρικτές αυτής της θεωρίας.
Ο Ήρωας-θεός που ονομάζονταν και Μυιώδης εξού και μυώδης όπως ονομάζεται ο Ηρακλής ίσως αντικαταστάθηκε αλλού από τον Απόλλωνα, αλλά και από τον Δία, μια που υπήρχε ο «Ζεύς Απόμυιος», στον οποίο θυσίασε ο Ηρακλής για πρώτη φορά στην Ολυμπία.....
.....γιατί τον ενοχλούσαν οι μύγες ( ? ) .
Για να μιλήσουμε γι’ αυτόν, πρέπει να πεταχτούμε στην Παλαιστίνη, «την ιερά Φοινίκη» , τους Άγιους Τόπους!
Η Παλαιστίνη, ως περιοχή, θεωρείται ότι πήρε το όνομά της από τον μυθικό ήρωα, Παλαιστίνο.
Ο Παλαιστίνος στην ελληνική μυθολογία ήταν γιος του Ποσειδώνα.
Ο όρος «Παλαιστίνη» εμφανίστηκε για πρώτη φορά τον 5ο αιώνα π.Χ. όταν ο αρχαίος Έλληνας ιστορικός Ηρόδοτος έγραψε για μια «συνοικία της Συρίας, που ονομάζεται Palaistinê» μεταξύ της Φοινικίας και της Αιγύπτου.
Να επισημάνω ότι Θέμα της ανάρτησης μου είναι η λατρεία του κακού πνεύματος όπως και αν αυτό ονομάζεται καλλυμένη πίσω από την βιτρίνα του φωτός.
Όπως φαίνεται και από την επίσημη επιστημονική έρευνα δηλαδή μιλάμε για την αρχαιολογική έρευνα, όντως υφίσταται ως γεγονός ότι μπορεί να μην έχει καμία σχέση ο Κέκροπας ή Υψουρανιος Βηβααλ εξού και το όνομα του ως Βεελζεβουλ δηλαδή κύριος του υψηλού επιπέδου του ουρανού ( Υψουρανιος) αλλά υπάρχει ένας σύνδεσμος ο οποίος εμφανίζεται παρα πολύ μετά μέσω του Ηρακλή και φυσικά εννοείται ότι όλα αυτά ξεκινούν από την αρχαία Τύρο για την οποία γράφει πολλές ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες η Παλιά Διαθήκη καθώς αναφέρεται επανειλημμένα μέσα από τα κείμενα της στον εκπεσών Εωσφόρο υιό της Αυγής, ο οποίος μπορεί να μην κατονομάζεται ως Κέκροπας όπως είναι γνωστό το όνομα του συγκεκριμένου όντος στην αρχαία Ελλάδα, τον κατονομάζει ως Άρχοντα της Τύρου και Υψουρανιος Βηβααλ προβλέποντας την δολοφονία του .
Αλλά παρά το γεγονός ότι ο Θεός του Ισραήλ προαναγγέλλει το τέλος του συγκεκριμένου όντος η πραγματικότητα έρχεται να διαψεύσει τις γραφές εφόσον ο δαίμονας όχι μόνο συνεχίζει να υφίσταται μέχρι στιγμής αλλά είναι εκπληκτικό το πώς έχει επηρεάσει την εξέλιξη της ιστορίας και τον πολιτισμό, με σημείο αναφοράς παντού και πάντα την βία που είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα της φύσης του.
Βία και λαγνεία...
Αφήνοντας πίσω τον νεκρό από αιώνες σώμα του Κέκροπα Υψουρανιος Βηβααλ ή Βεελζεβουλ προχωράμε στην ιστορία για να συναντήσουμε μια πολύ σκοτεινή μορφή ενός άνδρα που πιστεύεται ότι είναι δαίμονας και μάλιστα πολύ ισχυρός.
Τον έλεγαν Μελκάρτ – Ηρακλή – Ντιμπτάν,
και ήταν οικονομικός μετανάστης…
Ο Παυσανίας αναφέρεται στον συγκεκριμένο αυτό άνθρωπο • Θεό ο οποίος εμφανίζεται ως ιδρυτής των γνωστών ως σήμερα Ολυμπιακών αγώνων με έπαθλο ένα στεφάνι αγριελιάς.
Για μια ακόμη φορά βλέπουμε να λαμβάνει χώρα μια προσπάθεια εκ πολιτισμού των ανθρώπων ένα γεγονός που όπως προαναφέρθηκε επανειλημμένα μέσα από δημοσιεύματα μου φαίνεται να ξεκινάει από τον ίδιο τον Κέκροπα σε όλες τις εμφανίσεις του στην Γη από τον Ινδία μέχρι την Κεντρική Αμερική.
Είτε μας αρέσει είτε όχι, το γεγονός ότι οι άνθρωποι Homo Sapiens έχουν σήμερα πολιτισμό το οφείλουν στην πραγματικότητα στον Βεελζεβουλ και μόνο.
Ας προσεχθεί πως ο Παυσανίας δεν αρνείται πως ο Ηρακλής μπορεί να έμαθε την Ολυμπιακή τελετή της Μύγας από κάπου, και φαίνεται πως γνωρίζει πολύ καλά από πού, αλλά δεν θέλει να προκαλέσει.
Γι’ αυτό ξεκαθαρίζει πως μιλά για τον Έλληνα και όχι για τον Τύριο Ηρακλή, τον Μελκάρθ, ειδικό Μυγολάτρη του Βαάλ-Ζεβούβ.
Και όμως, αλλού παρουσιάζει τον δεύτερο –ως Ιδαίο Δάκτυλο– σαν ιδρυτή των αγώνων και εφευρέτη του στεφάνου από αγριελιά.
Ερώτημα, πρόκειται όντως για διαφορετικά πρόσωπα ?
Και αν είναι διαφορετικά πρόσωπα μήπως τελικά το κοινό χαρακτηριστικό γνώρισμα του ονόματος δείχνει ολοκάθαρα ότι υπάρχει μια βαθύτερη σχέση μεταξύ τους, πιθανότατα από κάποια κοινή μορφή λατρείας ?
Τα ίδια λέει και ο Διόδωρος, που επισημαίνει πως ο Ιδαίος Ηρακλής ήταν «περί τας τελετάς επιτετηδευκότος».
Προφανώς ειδικός και στην μυγοτελετή.
Και η Σούδα λέει πως ήταν ο Ιδαίος Δάκτυλος που ίδρυσε τους αγώνες
«Και Ηρακλέους του καλουμένου των Ιδαίων Δακτύλων ου δη και Ερυθραίους τους εν Ιωνία και Τυρίους ιερά έχοντας εύρισκον».
Αυτός, ο Ιδαίος Δάκτυλος, που είχε ιερά στη Τύρο, και λέγονταν Ηρακλής, δηλαδή ο Μελκάρθ, και όχι ο Έλληνας Ηρακλής, πρέπει λογικά να καθιέρωσε και την λατρεία της μύγας στην Ολυμπία, μια που αυτή σχετίζονταν με την Φοινίκη.
Έτσι, ο Παυσανίας βρίσκει τη μέση οδό, γράφοντας πως ίσως κάποιος έμαθε την τελετή της Μύγας στον Έλληνα Ηρακλή.
Ήδη είπαμε πως οι Ιδαίοι Δάκτυλοι λατρεύονταν στην Τύρο της Φοινίκης, και ένας από αυτούς λέγονταν Ηρακλής.
Είναι ο Φοίνικας Ηρακλής Μελκάρτ, γιος του Δία και της Αστερίας – Ορτυγίας, που μεταμορφώθηκε σε νησί, αυτό που ήταν χτισμένη η Τύρος, όπου, πράγματι, υπήρχε αφιερωμένος ένας «αεροπετής αστέρας» ?
Οι Έλληνες μετέφεραν την «Αγία Νήσο» της Τύρου στη Δήλο δηλαδή μιλάμε για την συνέχεια της λατρείας του Θεού Βεελζεβουλ που ξεκίνησε από την Τύρο αμέσως μετά από την κατακρήμνιση του Κέκροπα Υψουρανιος Βηβααλ ως Εωσφόρου σύμφωνα με όσα αναφέρονται στην Παλιά Διαθήκη όπου εκεί αναφέρεται η ίδρυση της Τύρου από αυτόν.
Οι Ιδαίοι Δάκτυλοι, ξεκινώντας από την Τροία, μια Ιουδαιοφοινικική αποικία, ίδρυσαν τις τελετές της Σαμοθράκης, που θεωρούνται επίσης Φοινικικές, μια που το όνομα «Κάβειροι»,
«Καδμίλλος», οι θεότητες που λατρεύονταν εκεί, είναι Φοινικικά, όπως και ο τίτλος του αρχιερέα τους, Κώη – Κόωνα – Κοιόλη. (Εβρ. Κοέν, Κοχανίμ, =ιερέας).
Ο Απολλόδωρος μας λέει, αντίθετα, πως ήταν ο Θηβαίος Ηρακλής που ίδρυσε τους Αγώνες, καθώς και βωμούς στους δώδεκα θεούς. Πολέμησε και στη Γιγαντομαχία, επιβάλλοντας με έργα τη λατρεία των Ολυμπίων.
Προσοχή εδώ γιατί στην πραγματικότητα ξέρουμε ότι όλα αυτά που γράφονται αφορούν σύμφωνα με την μυθολογία τον Κέκροπα ο οποίος εμφανίζεται ως δημιουργός του πολιτισμού και της πρώτης πόλης των Homo Sapiens Sapiens, ιδρυτής της λατρείας του δωδεκάθεου των μύθων και των τελετών τούς, της πρώτης αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας και φυσικά εννοείται ότι σύμφωνα με την Καινή διαθήκη υπήρξε όχι μόνο ο δημιουργός του γένους των Γιγάντων από DNA προερχόμενο από τους Τιτάνες αλλά ο κύριος υπεύθυνος για την Γιγαντομαχία στην οποία βλέπουμε να εμπλέκεται άμεσα με αποτέλεσμα την πτώση του ως Εωσφόρος σύμφωνα με την Παλιά Διαθήκη και την ίδρυση στην συνέχεια της αρχαίας Τύρου από όπου όπως προαναφέρθηκε ξεκινήαν όλα αυτά που γράφονται εδώ.
Κατόπιν, μας τον παρουσιάζει να εκστρατεύει κατά πολλών… Ελληνικών πόλεων, στο πνεύμα της… Ολυμπιακής εκεχειρίας!
Ηλεία, Πύλο, Σπάρτη, Έφυρα, Ορμένιο, Ιτωνία, Οιχαλία, Δωρίδα, κλπ.
Όταν νίκησε τους Δρύοπες, τους έδωσε στους Δελφούς σαν σκλάβους, αφιέρωμα στον Απόλλωνα, τον Ελληνοφάγο θεό!
Πόλεμος και βία, χαρακτηριστικό γνώρισμα της φύσης του Βεελζεβουλ, αλλά αφού είναι από αιώνες νεκρός πως γίνεται η δράση του να συνεχίζεται ?
Ποιος δεν καταλαβαίνει πως σκοπός του ήταν να επιβάλλει τη νέα, Φοινικική στην πραγματικότητα δαιμονική μυγοθρησκεία κάλυμμα υπό την εξωτερική βιτρίνα των Ολυμπίων θεών μετά την «Γιγαντομαχία», δηλαδή τον θρησκευτικό πόλεμο που τους έφερε στην υλική πραγματικότητα ?
Ακούστε το Νέστορα να περιγράφει μια επιδρομή του Ηρακλή Μελκάρθ:
«…στα χρόνια εκείνα στην Πύλο μέσα λίγοι εμείναμε κι εκείνοι ρημαγμένοι.
Τι είχε ο Ηρακλής ο τρανοδύναμος ερθεί να μας ρημάξει, σε πιο παλιούς καιρούς, και σκότωσε τους πιο αντρειανούς μας όλους.
Δώδεκα γιούς είχε ο αψεγάδιαστος Νηλέας αναστημένους, κι απ’ όλους μόνο εγώ του απόμεινα, χαθήκαν οι άλλοι…»
Αυτή είναι συμπεριφορά του Κέκροπα Υψουρανιος Βηβααλ ή Βεελζεβουλ ο οποίος όπως φαίνεται μπορεί να έχει πεθάνει μεν αλλά δυστυχώς αυτό στην πραγματικότητα δεν σημαίνει τίποτα απολύτως καθώς δεν μιλάμε για ένα απλό μέσο άνθρωπο αλλά κάτι παραπάνω.
Ο Πατάντζαλι γράφει για ολες τις ικανότητες του ανθρώπου που έχει εξασκηθεί στην Kriya Yoga , και το να αλλάξει σώμα κάποιος είναι μια από αυτές.
Το βλέπουμε στους λυκαονες ( Locus 7 Nimbus 7) το έχω δει να χρησιμοποιήσετε από πολλούς δαίμονες που βρίσκονται αναμεσα μας με ανθρώπινη μορφή, ο Βεελζεβουλ δεν είναι η εξαίρεση στον κανόνα.
Άλλωστε αυτό υπονοούν τα κάτωθι αποσπάσματα:
Διότι υπήρχαν δυο προγενέστεροί του που είχαν το ίδιο όνομα.
Ο πιο αρχαίος Ηρακλής, σύμφωνα με το μύθο, είχε γεννηθεί στους Αιγύπτιους…»/…/«…ο δεύτερος που ήταν ένας από τους Ιδαίους Δακτύλους της Κρήτης…»/…/«…ο τελευταίος που γεννήθηκε λίγο πριν τα Τρωικά από την Αλκμήνη και τον Δία…»/…/«…κληρονόμησε και τις πράξεις των αρχαίων, σα να είχε υπάρξει ένας Ηρακλής όλους τους προηγούμενους αιώνες…»
Διόδωρος Σικελιώτης, Γ΄, 74
«Ανεφάνη δε επί Μίνωος Ηρακλής Τύριος, ος εύρε την βαφήν της καλουμένης κογχύλης /…/ και προσήγαγε Φοίνικι τω βασιλεί…».
Σούδα, λήμμα «Ηρακλής»
Πολιτισμός μεν αλλά δυστυχώς μέσα από την βία και τον πόλεμο..Αυτά φαίνεται να υπαινίσσεται και ο Ησίοδος, όταν μιλά για «βίην Ηρακληείην» (την βία του Ηρακλή) αντί για το πρόσωπο του Ήρωα. «η Αλκμήνη γέννησε την βία του Ηρακλή» και «η βία του Ηρακλή χαμογέλασε», κλπ.
Ο ποιητής γνώριζε πως υπήρχαν πολλοί Ηρακλήδες, και δεν σκοτίζονταν να ψάξει ποιος ήταν αυτός που εξυμνεί.
Θεωρεί πως η δύναμή τους και η ουσία τους είναι μία, που μπορεί να ενσαρκωθεί σε διάφορα πρόσωπα..
Είναι δύσκολο, άλλωστε, να τους διαχωρίσεις και δεν υπάρχει λόγος αφού στην πραγματικότητα κάτω από τις σάρκες είναι ο ένας και μοναδικός.
Η ίδια αντίληψη υπήρχε σε όλη την αρχαιότητα.
Ο Λουκιανός μιλά για έναν Ηρακλή που φανερώθηκε στα χρόνια της Ρωμαιοκρατίας, «τον Βοιωτό Σώστρατο, που οι Έλληνες αποκαλούσαν Ηρακλή και πίστευαν πως ήταν πραγματικά αυτός».
«οι περισσότεροι τον έλεγαν Ηρακλή του Ηρώδη» (του Αττικού).
Αυτός ο Ηρακλής ήταν ενάντιος στους… αγώνες που υποτίθεται πως ίδρυσε δήθεν η προηγούμενη… ενσάρκωσή του!
Πίστευε πως έπρεπε να δίνονται έπαθλα μόνο σε όσους αγωνίζονται με άγρια θηρία, ωφελώντας την ανθρωπότητα.
«…καταγελώ μάλλον ορών τους ανθρώπους διαγωνιζομένους αλλήλοις παγκράτιον και πυγμήν και δρόμον και πάλην και στεφανούμενους υπέρ τούτου..».
Αυτή η διαφοροποίηση μας δίνει μια καλή ένδειξη για την πραγματική καταγωγή των Ολυμπιακών αγώνων.
Ο Ηρακλής που σκότωσε τον Λέοντα της Νεμέας, πχ, σύμφωνα με τα «αντιαθλητικά» ιδανικά του Σώστρατου-Ηρακλή, δεν μπορεί να είναι ο ίδιος με αυτόν που καθιέρωσε τους αγώνες της Ολυμπίας…
Έτσι λοιπόν εξηγείται γιατί ο Θεός Μελκαρτ εμφανίζεται να σκοτώνει με τα γυμνά χέρια του δύο αρσενικά λιοντάρια, μιλάμε για την αποθέωση της βίας ως μέσο κοινής ωφέλειας...
Ο Φοίνικας Ηρακλής ονομάζονταν και Δισανδάν ή Dibdan, και έτσι τον αποκαλούσαν οι Καππαδόκες και οι Τρώες.Σανδάν (Sandan) τον έλεγαν οι Κίλικες, και λατρεύονταν σαν θεός στην Ταρσό, (περιοχή της Κιλικίας με έντονη Φοινικική επιρροή)
Ο Σανδάν θεωρείται συνήθως Χιττιτικής καταγωγής.
Συνοδεύονταν από ένα λιοντάρι με κέρατα ( άλλος ένας γνωστός δαίμονας)
«Συχνά ο Σανδάν ταυτίζονταν με τον Έλληνα θεό Ηρακλή.
Στις τελετές, μια εικόνα του θεού έμπαινε σε πυρά και καίγονταν» (έτσι πέθανε ο Ηρακλής) Άλλοι τον ταυτίζουν με τον Περσέα.
Είναι προφανές πως το όνομα Σανδάν (Σάνδας, Σάνδης, Σάνδων, Δισανδάν, Σάωδικος, Ντιμπντάν, κλπ.) προέρχεται από την Ιουδαιοελληνική φυλή Δαν, (Δαναοί) τον Ιορδάνη, κλπ., δηλαδή τη Μέση Ανατολή, και όχι τους Χετταίους.
Ο Σύγγελος λέει καθαρά πως λατρεύονταν ίσαμε την Τροία, αλλά και στην Καππαδοκία, και πως αυτός ήταν ο Φοίνικας Ηρακλής. (ο Μελκάρθ είναι ο Δισανδάν, «εν Φοινίκη γνωρίζεσθαι»)
Αυτός είναι λοιπόν και ο Ιδαίος Δάκτυλος, ο Τύριος Ηρακλής του Παυσανία.
Εφ’ όσον θεωρείται επιχώριος θεός-Ήρωας της Κιλικίας, έχουμε έμμεση επιβεβαίωση της κοινής καταγωγής Κιλίκων, Τρώων, Καππαδόκων και Φοινίκων, που παραδίδουν οι Βυζαντινοί ιστορικοί και ο Στράβων. (ο τελευταίος δεν αναφέρει Φοίνικες, αλλά η καταγωγή των Τρώων Κιλίκων είναι γνωστή ως Φοινικική)
Ένα παρακλάδι των Δαν (Δαναών) κυβέρνησε την Ελλάδα.
Έφεραν λοιπόν και τον Δι-σαν-Δάν, τον Ήρωά τους.
Ο Σύγγελος κόβει τον Γόρδιο δεσμό. Ευτυχώς, γιατί τριγυρνάμε γύρω από την αλήθεια πολλή ώρα…
Ο Φοίνικας Ηρακλής δεν ήταν άλλος από τον Σαμψών, καταγόμενο πράγματι από την εβραϊκή Φυλή Δαν, που οι Ιουδαιοφοίνικες άποικοι-κατακτητές μας με αρχηγό τον Κάδμο προφανώς κουβάλησαν από την «Ιερά Φοινίκη»:
«Σαμψών ήν, ο παρ’ Έλλησι βοώμενος Ηρακλής, ός μετά τους άθλους και την Ανταίου αναίρεσιν του γηγενούς εν Λιβύη και τον εν Ολυμπία αγώνα και την πρώτην υπ’ αυτού άλωσιν Τροίας…»
Αυτή η ερμηνεία λύνει πολλές απορίες…
Το όνομα Ηρακλής, (ΗΡΑΚΛΕΣ) δεν είναι παρά ανάγνωση του Φοινικικού αντίστοιχου, του Μελκάρθ ανάποδα, αφού το Σ γράφονταν σαν Μ και το Η σαν Θ = ΣΕΛΚΑΡΗ-ΗΡΑΚΛΕΣ (Τα Φοινικικά διαβάζονται από δεξιά)
Οι Έλληνες όμως, ξεχώρισαν τον Έλληνα από τον Τύριο Ηρακλή, και η μορφή του πήρε Ελληνικά χαρακτηριστικά, αν και -φυσικά- γεννήθηκε στην Φοινικική αποικία Τύρο-Θήβα του Κάδμου.
Μάλιστα, η περίπτωση του Ηρακλή είναι ίσως η μοναδική στην Ελληνική θρησκεία που το υιοθετημένο αντίγραφο διαχωρίστηκε, σε μεγάλο βαθμό, από το ξένο του πρότυπο:
«Έμαθα πως στη Θάσο λατρεύουν τον ίδιο Ηρακλή με αυτόν της Τύρου. Τελικά, καθιερώνοντας Ελληνικές συνήθειες, [τελούντες ες Έλληνας νομίσαι] τιμούν και τον Ηρακλή τον γιο του Αμφιτρύωνα» [τον Έλληνα]
Στην Αραβία υπήρχαν πουλιά, επικίνδυνα για τους ανθρώπους, που ονομάζονταν Στυμφαλίδες.
Είναι αυτά που αντιμετώπισε ο Ηρακλής στην… Αρκαδία.
Ο Παυσανίας υποθέτει πως ένα σμήνος τους πέταξε εδώ, στο Ελλάντα, και εξοντώθηκε από τον Ήρωα.
Σε… ανάμνηση του κατορθώματος, υποθέτει, οι Άραβες ονόμασαν τα πουλιά Στυμφαλίδες!
Μάλλον ήταν το κατόρθωμα του Φοίνικα Μελκάρθ στην Αραβία, που έκανε το υπερπόντιο ταξίδι για το Ελλάντα, και όχι τα πουλιά…
Εκεί ο λεβέντης έπιασε φιλία με τους ντόπιους Άραβες Δέβες, που συγχέοντας κατόπι τον Μελκάρτ με τον Έλληνα, είχαν φιλίες με του Βοιωτούς και του Πελοποννήσιους, τους πατριώτες του Θηβαίου Ηρακλή
Να το πιάσουμε αλλιώς;
Ήταν ο Έλληνας που πήγε στην Αραβία;
Άρα, ουδέποτε υπήρξαν Στυμφαλίδες όρνιθες στην Ελλάδα…
Ο Μύθος είναι νόθος, με κάθε ερμηνεία γεγονός συνηθισμένο όπως έχω ξαναπεί επανειλημμένα μέσα από δημοσιεύματα μου θέτοντας εν αμφίβολο το ψευδογράφημα του μύθου του βασιλιά Λυκάονα όπως και τον μύθο της Αρκαδίας και το γεγονός ότι η Λυκόσουρα ήταν η πρώτη πόλη της χώρας μας στην αρχαιότητα... Είναι όλα ψέματα..
Ανοίγω παρένθεση εδώ να θυμίσω ότι ο Κέκροπας ή όπως αλλιώς ονομάζεται ήταν κυριολεκτικά καταραμένος από τον ή τους θεούς, αυτό είναι σημαντικό να αναφερθεί γιατί σχετίζεται με μια σκοτεινή πτυχή της ιστορίας που γνωρίζουμε χωρίς να υπάρχει καμία φανερή αιτία μέσα από την αρχαία ελληνική μυθολογία οι πολυάριθμοι γιοί του Ηρακλή, οι Ηρακλείδες, δεν αντιμετωπίστηκαν σαν ισότιμοι πολίτες μετά τον θάνατο του πατέρα τους, αλλά εξορίστηκαν και έζησαν έτσι επί δεκαετίες, για να μην πω αιώνες, πριν εγκατασταθούν στην Πελοπόννησο, εννοείται με πόλεμο, εκμεταλλευόμενοι την παρακμή των παλιών δυναστειών.
«…μετ’ ου πολύ δε και πάντες» (οι βασιλείς) «εξέπεσον εκ της Πελοποννήσου, και κατελύθη το των Πελοπιδών γένος» (οι Ατρείδες) «δι εκείνην την συμφοράν,
οι δ’ Ηρακλείδαι, πρότερον ασθενείς όντες» (χωρίς πολιτική δύναμη) «και ατιμαζόμενοι» (ατιμία = στέρηση πολιτικών και αστικών δικαιωμάτων) «κατήλθον μετά Δωριέων».
Η αιτία που συμβαίνει αυτό βρίσκεται στην Παλιά Διαθήκη και τα έργα και ημέρες του Βεελζεβουλ.
Είναι χαρακτηριστικό πως οι Ηρακλείδες Μακεδόνες βασιλιάδες αναγνωρίστηκαν ως Έλληνες από τους νότιους πατριώτες τους μόλις μετά τους Περσικούς Πολέμους, δηλαδή στους Ιστορικούς χρόνους πλέον.
Ήταν οι τελευταίοι Ηρακλείδες που «επέστρεψαν» στην Ελληνική κοινωνία, ολοκληρώνοντας την διαδικασία ένταξης των απογόνων του «Εθνικού μας» Ήρωα (;).... στην πατρίδα μας, που είχε αρχίσει στους ύστερους Μυθικούς χρόνους.
Πολλοί αρχαίοι Έλληνες όμως, δεν αποδέχτηκαν ποτέ τους Μακεδόνες ως ομόφυλους…
Ποια χώρα δεν θέλει να κυβερνηθεί από τους γιους του μεγαλύτερού της Ήρωα, πόσο μάλλον η αρχαία Ελλάδα, στην οποία το Γένος, η καταγωγή, έπαιζε σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη κάθε ατόμου μέσα στην κοινωνία;
Γιατί λοιπόν στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν συμβαίνει αυτό ?
Αυτό δείχνει πως τους είχαν για ξένους, ή μάλλον απόγονους ξένου ή ακόμα χειρότερα δυστυχώς έρχονται από καταραμένη γενιά.
Το πρώτο μεγάλο κατόρθωμα της φυλής μας -ο Τρωικός πόλεμος- έγινε με τους Ηρακλείδες εξόριστους.
Αντίθετα, την ίδια στιγμή, βασίλευαν μεγαλοπρεπώς στην Μυσία, πχ, και αλλού στην Ασία, πράγμα που δείχνει πως η αξία τους -δηλαδή η αξία του πατέρα τους- ήταν αναγνωρισμένη από τους ξένους, γιατί και ο Ηρακλής -ο Μελκάρθ- ξένος ήτανε.
Όταν οι αρχαίοι μιλούν για Ηρακλή, ακόμα και αν ξεκαθαρίζουν για ποιόν από όλους πρόκειται, πρέπει να ερευνούμε την καταγωγή του μέσα από τις συγκεκριμένες ενέργειες του Ήρωα.
Let the games begin….
Μια κοπέλα 12 με 13 ετών στην Μεγάλη Βρετανία μια μέρα που δεν είχε τίποτα απολύτως να κάνει αποφάσισε να ασχοληθεί με την έρευνα του γενεαλογικού δέντρου των πλουσίων και ισχυρών παραγόντων της Ευρώπης σήμερα και μετά από ώρες ατέλειωτες σπαταλώντας όλη της την ενέργεια και το χρόνο διαπίστωσε με έκπληξη ότι όλοι αυτοί έχουν ένα κοινό πρόγονο των Βασιλιά Ιάκωβος Α της Αγγλίας , μια πολύ σκοτεινή μορφή ο οποίος από την μία πλευρά εμφανίζεται ως ο δημιουργός της Χριστιανικής βίβλου του Ιάκωβου
Έκδοση Βασιλέως Ιακώβου
https://en.wikipedia.org/wiki/King_James_Version
Από την άλλη πλευρά είναι γνωστό ότι σκότωσε την μητέρα του, ενώ διατηρούσε μια πολύ περίεργη σχέση με την θεία του, ήταν ομοφυλόφιλος και μυημένος στην Μαύρη Μαγεία με την οποία ασχολήθηκε συστηματικά και σε βάθος.
Όλο αυτό έχει σχέση με τους απογόνους του Βεελζεβουλ οποίο κυριολεκτικά συναντάμε την ίδια ακριβώς ιστορία..
Φαίνεται, λοιπόν, πως και οι αγώνες, για τους οποίους είμαστε τόσο υπερήφανοι, και ξοδεύουμε τόνους αναβολικά και εκατομμύρια Ευρώ για την διεξαγωγή τους, -από την τσέπη μου, παρακαλώ (Νέμεια, Πύθια, Ολυμπιακοί) ήταν Φοινικικά καθιδρύματα…
Όσο για τα Ίσθμια, γίνονταν και αυτά προς τιμήν του Μελκάρτ – Μελικέρτη, του γνωστού πλέον Τύριου Ηρακλή, του Μυγολάτρη που στην Κόρινθο έγινε δήθεν άλλο πρόσωπο, ανήλικος γιος την Ινώς, ο Μελικέρτης (Μελκάρτ) που μετονομάστηκε σε Παλαίμων
Και αυτός όμως είχε Φοινικική καταγωγή, (και όνομα) μια που ήταν εγγονός του Κάδμου από την κόρη του.
Όλοι φοίνικες και όλοι σχετίζονται με τον ίδιο τον ΒΕΕΛΖΕΒΟΥΛ ?
Πολλές συμπτώσεις δεν μαζεύτηκαν;
Ήταν μια λύση απελπισίας για να αποκλειστεί ο πραγματικά τιμώμενος στα Ίσθμια, Τύριος Ηρακλής (Μελκάρτ) και να αντικατασταθεί από τον… συνονόματό του Μελικέρτη-Παλαίμονα, που και αυτός Φοίνικας ήταν. (το ίδιο έγινε και στην Ολυμπία με τους δυο Ηρακλείς)
Προς τιμήν του… ένδοξου Φοινικικού ναυτικού, η Ινώ και ο γιος της, ο Μελικέρτης-Μελκάρτ, άλλαξαν όνομα (Λευκοθέα-Παλαίμων) και έγιναν, εκτός από τιμώμενοι νεκροί στα Ίσθμια, και προστάτες των ναυτιλλομένων!
«ούτως ονομασθέντες υπό των πλεόντων. τοις χειμαζομένοις γαρ βοηθούσιν»
Η προστάτης των «χειμαζομένων» Ινώ, εκτός από κόρη Φοίνικα, ήταν παιδοκτόνος, το χειρότερο είδος εγκληματία.
Δείτε δημοσιεύσεις μου στο Instagram κυρίως όπου εκεί έχω δημοσιεύσει βίντεο και φωτογραφίες και πληροφορίες για την Saturn satanic brotherhood, το Club 33 και το Red shoes club στα οποία είναι μέλη του 99,9% της μουσικής βιομηχανίας της Αμερικής και του Hollywood με κοινό χαρακτηριστικό γνώρισμα τον κανιβαλισμό κυρίως παιδιών.
Αν ψάξετε στο διαδίκτυο την ιστορία της Μεξικανής μοντέλου Gabriella Rico Jimenez θα βρείτε αληθινά τρομακτικα ομολογουμένως πράγματα που δεν είναι ευρέως γνωστά.
Όπως προαναφέρθηκε ο Βεελζεβουλ όχι μόνο επηρέασε βαθιά την εξέλιξη της ιστορίας και του πολιτισμού αλλά δυστυχώς συνδέεται άμεσα με σκοτεινες σατανιστικής λατρείας τελετές με κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα τον ακραίο βασανισμό και δολοφονία παιδιών τα οποία κυριολεκτικά τρώγονται σε κλειστά πάρτι πλουσίων και ισχυρών παραγόντων όπως προαναφέρθηκε μέσα από δημοσιεύματα μου για τα περιβόητα Diddy party's.
Εκτός βέβαια από τον παιδοκτόνο Μέγα… Κωνσταντίνο που τον έκαναν άγιο οι Ιουδαιο-Χριστιανοί, σε αντίθεση με την πάτρια θρησκεία των Ελλήνων, που αγιοποιούσε μόνο γυναίκες παιδοκτόνους –δικό τους είναι, ότι θέλουν το κάνουν, πέρα από την μυθολογία η πραγματικότητα είναι πως η γυναίκα στην Ελλάδα κατά την αρχαία εκείνη εποχή ήταν πολύ υποβαθμισμένη, για να ακριβολογουμε ήταν αυτό ακριβώς που βλέπουμε σήμερα στις αραβικές χώρες.
Πέπλα και απομόνωση, μακριά από συμπόσια και φίλους, η γυναίκα όφειλε να είναι μητέρα των παιδιών, νοικοκυρά και δούλα, τίποτα παραπάνω.
Εν κατακλείδι λοιπόν όπως καταλαβαίνετε η συγκεκριμένη ιστορία κρατάει χρόνια, για την ακρίβεια χιλιάδες χρόνια και πότε δεν τελείωσε τίποτα απολύτως παρά το γεγονός ότι η Παλιά Διαθήκη προσπαθεί να μας πείσει για το αντίθετο...
Η διο τους παραπίπτοντας κατ' ὀλίγον ελέγχεις καὶ ἐν οἷς αμαρτάνουσιν απομιμνήσκων νουθετείς, ίνα απαλλαγέντες τῆς κακίας πιστεύσωσιν ἐπὶ σε, Κύριε
Η καὶ γὰρ τους παλαιούς αϊκήτορας της αγίας σου γῆς μισήσας
* ἐπὶ τῷ ἔχθιστα πράσσειν έργα 4 φαρμακειών άνοστους και τελετάς ανοσίας τέκνων ἀνελεήμονας τε φονέας σπλαγχνοφάγων ανθρωπίνων σαρκών θοΐναν καὶ αίματος, ἐκ μέσου μύστας θιάσου
* και αυθέντας γονεῖς ψυχών. ἀβοηθήτων ἐβουλήθης ἀπολέσαι δια χειρών πατέρων ἡμῶν,
* ἵνα ἀξίαν αποικίαν δέξηται Θεοῦ παίδων ή παρά σοι πασών τιμιωτάτη γη
η τούτα διε, ίνα η τιμιωτάτη ενώπιον σου αυτή χώρα καθαρθή...
Στην πραγματικότητα όταν μιλάμε εν έτει 2025 για κανιβαλισμό παιδιών και σπλσχνοφαγία και πόση αίματος ανθρώπων σε καθημερινή βάση από πλούσιους και διάσημους καλλιτέχνες και όχι μόνο κυρίως στην Αμερική και όχι μόνο...
Όταν στην Ελλάδα μιλάμε για την ύπαρξη της Βασίλισσας της Μαύρης Μαγείας της Χριστίνας Σαβαννη της βασίλισσας της σέχτας των λυκαόνων Ελλάδας κνος Locus 7 • Nimbus 7.
Όταν υπάρχει η Saturn satanic brotherhood και το Club 33 , όχι μόνο ο Βεελζεβουλ ήταν και παραμένει κυριολεκτικά εδώ αλλά δυστυχώς η Παλιά Διαθήκη αποδεικνύεται ότι ψεύδεται και ότι στην πραγματικότητα ο θεός της είναι ανίκανος να κάνει το οτιδήποτε άλλο εκτός από φανφάρες και υποσχέσεις για μια υποτιθέμενη πνευματική ανάταση και μεταθανάτια ζωή χωρίς αντίκρισμα...
