ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ (Η ΦΩΤΙΣΜΕΝΗ ) Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΤΩΝ ΜΑΓΙΣΣΩΝ ΚΑΙ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΓΝΩΣΤΟΥ ΩΣ ΜΕΓΑ
Γεννήθηκε στη Αρχαία Πασσαρώνα το έτος 373 π.Χ., και μεγάλωσε στο Αρχαίο Όρραον ( Γιάννενα ). Βικιπαίδεια
Γέννηση: 375 π.Χ., Αρχαία Ήπειρος
Απεβίωσε: 316 π.Χ., Αρχαία Πύδνα
Σύζυγος: Φίλιππος Β΄ της Μακεδονίας
Θάνατος: 316 π.Χ. Αρχαία Πύδνα
Παιδιά: Αλέξανδρος ο Μέγας, Κλεοπάτρα της Μακεδονίας.
Γονείς: Νεοπτόλεμος Β΄ της Ηπείρου, Αρύββας της Ηπείρου
Γεννήθηκε το 373 π.Χ στην Πασσαρώνα, αρχαία πόλη της Ηπείρου.
Όταν ήταν 11 χρόνων πέθανε ο πατέρας της και τον θρόνο πήρε ο θείος της, Αρρύβας, ο οποίος παντρεύτηκε τη μεγαλύτερη αδελφή της, 16 ετών τότε.
Η Ολυμπιάδα υπηρέτησε στο Μαντείο της Δωδώνης, ενώ είχε ήδη μυηθεί στα βακχικά μυστήρια.
Αργότερα, ο Φίλιππος Β΄ μυήθηκε στα μυστήρια της Σαμοθράκης όπου γνώρισε και ερωτεύτηκε την Ολυμπιάδα, η οποία του χάρισε το πιο χαρισματικό παιδί του, τον Αλέξανδρο.
Ολυμπιάδα σημαίνει "η Φωτισμένη " πραγματικά δεν εχει υπάρξει ποτέ στην ιστορία αλλη σαν και αυτή την γυναίκα που ήταν μυημένη σε πολλά και διαφορετικά μυστήρια αρκετά σκοτεινού χαρακτήρα .
Ηταν η μόνη που τις νύχτες ντυνόταν θεά Εκάτη και εβγαινε στα άγρια δάση να συναντήσει τους μύστες , παράλληλα ηταν επιδέξια στην ύφανση και φυσικά
μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και της αδερφής του Κύνας .
- wikipedia ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ -
Η Ολυμπιάδα ήταν πριγκίπισσα των Μολοσσών της Ηπείρου, κόρη του Βασιλιά Νεοπτολέμου B´, σύζυγος του Βασιλιά των Μακεδόνων Φιλίππου Β´ και μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου των Μακεδόνων. Γεννήθηκε στη Αρχαία Πασσαρώνα το έτος 373 π.Χ., και μεγάλωσε στο Αρχαίο Όρραον ( Γιάννενα ). Βικιπαίδεια
Γέννηση: 375 π.Χ., Αρχαία Ήπειρος
Απεβίωσε: 316 π.Χ., Αρχαία Πύδνα
Σύζυγος: Φίλιππος Β΄ της Μακεδονίας
Θάνατος: 316 π.Χ. Αρχαία Πύδνα
Παιδιά: Αλέξανδρος ο Μέγας, Κλεοπάτρα της Μακεδονίας.
Γονείς: Νεοπτόλεμος Β΄ της Ηπείρου, Αρύββας της Ηπείρου
Γεννήθηκε το 373 π.Χ στην Πασσαρώνα, αρχαία πόλη της Ηπείρου.
Ήταν η δεύτερη κόρη του Νεοπτόλεμου ΙΙ, βασιλιά των Μολοσσών της Ηπείρου και είχε μία αδερφή, την Τρωάδα.
Όταν ήταν 11 χρόνων πέθανε ο πατέρας της και τον θρόνο πήρε ο θείος της, Αρρύβας, ο οποίος παντρεύτηκε τη μεγαλύτερη αδελφή της, 16 ετών τότε.
Η Ολυμπιάδα υπηρέτησε στο Μαντείο της Δωδώνης, ενώ είχε ήδη μυηθεί στα βακχικά μυστήρια.
Ήταν ιέρεια των Καβειρίων Μυστηρίων της Σαμοθράκης.
Αργότερα, ο Φίλιππος Β΄ μυήθηκε στα μυστήρια της Σαμοθράκης όπου γνώρισε και ερωτεύτηκε την Ολυμπιάδα, η οποία του χάρισε το πιο χαρισματικό παιδί του, τον Αλέξανδρο.
Έζησε ως σύζυγος του Φιλίππου Β´ στην Πέλλα και στις Αιγές (σημερινή Βεργίνα).
~ Η ΓΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ~
«Η Ολυμπιάδα νόμιζε ότι έγινε βροντή και κεραυνός έπεσε στη κοιλιά της και πήρε φωτιά και οι φλόγες διαχέονταν ολόγυρα και διαλύονταν».
Έτσι αναφέρεται στη γέννηση του Αλέξανδρου ο Πλούταρχος.
«Είδαν φίδια τεράστια σε μέγεθος, τόσο ήμερα και άκακα, που τρέφονταν από τις γυναίκες και κοιμόνταν μαζί με τα παιδιά• ακόμη κι όταν τα πατούσαν, δεν ερεθίζονταν, και όταν τα ενοχλούσαν, δεν οργίζονταν, και έπιναν γάλα από τη θηλή όπως ακριβώς και τα μωρά – υπάρχουν πολλά εκεί πέρα [στην Πέλλα], και από αυτά φαίνεται ότι προέκυψε από παλιά ο μύθος για την Ολυμπιάδα, ότι, δηλαδή, όταν κυοφορούσε τον Αλέξανδρο, κάποιο φίδι κοιμόταν μαζί της. (Λουκιανός, Αλέξανδρος 7.1)
Λέγεται μάλιστα ότι πριν από τη γέννηση του Αλεξάνδρου ο Φίλιππος είχε δει κρυφά την ερωτική ένωση της γυναίκας του με τον τεραστίων διαστάσεων πύθωνα της με τον οποιο κοιμόταν.
~ Η ΓΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ~
«Η Ολυμπιάδα νόμιζε ότι έγινε βροντή και κεραυνός έπεσε στη κοιλιά της και πήρε φωτιά και οι φλόγες διαχέονταν ολόγυρα και διαλύονταν».
Έτσι αναφέρεται στη γέννηση του Αλέξανδρου ο Πλούταρχος.
Εδώ το περίεργο είναι η ομοιότητα της συγκεκριμένης περιγραφής με πάρα πολλές περιπτώσεις παρθένων που γέννησαν ημίθεους ή ήρωες (ο κατάλογος είναι μεγάλος και καλύπτει κυριολεκτικά ολόκληρη την οικουμένη ) με τελευταία και πιό γνωστή ίσως περίπτωση αυτή του Ευαγγελισμού της Παναγίας έτσι τουλάχιστον οπως αυτός αποτυπώνεται σε πίνακα του 15 αιώνα.
Το φώς κατεβαίνει απο τον ουρανό και γονιμοποιεί την παρθένο χωρίς σεξουαλική επαφή , σε ολες τις περιπτώσεις το ίδιο και το αυτό φαινόμενο .
Το φώς κατεβαίνει απο τον ουρανό και γονιμοποιεί την παρθένο χωρίς σεξουαλική επαφή , σε ολες τις περιπτώσεις το ίδιο και το αυτό φαινόμενο .
Λέγεται ότι η Ολυμπιάδα ομολόγησε στον σύζυγό της, Φίλιππο Β, ότι ο Αλέξανδρος δεν ήταν γιος του, αλλά ότι τον είχε συλλάβει από ένα φίδι που εμφανίστηκε στον " ύπνο " της, το οποίο, σύμφωνα με το μύθο, ήταν ενσάρκωση του Δία ( Προς αποφυγή παρεξηγήσεων δεν αναφέρεται στον Ύψιστο Δία αλλά στον Μειλίχιο Δία ή Μελικέρτη ή Μελκάρτ που ομοιάζει του Ηρακλή σαφώς φυσικά αναφέρεται σε ερπετοειδές και πολύ πιθανόν να ειναι είτε ο γνωστός στο βουντού σήμερα Daballâ ti bòn / Κετζαλκοάτλ ή στην αρχαία ελληνική ονομασία του Κέκρωψ ή και ο ίδιος ο Ποσειδών Ερεχθεύς πολύ αρχαία θεότητα σύζηγος της θεάς Αθηνάς και πολιούχος των Ατλάντων μετά την εξορία του Άτλαντα/ Ουρανού ....Ο εκάστοτε ιερέας του Ποσειδώνα χθωνίου ονομαζόταν Ερεχθέας )
Είναι φανερό οτι η Ολυμπιάδα ηταν μία υψηλόβαθμη Μάμπο οπως θα την αποκαλούσαν σήμερα .
»H Ολυμπιάδα […] έφερε στους βακχικούς θιάσους μεγάλα φίδια εξημερωμένα, τα οποία πολλές φορές έβγαιναν από τον κισσό και από τα κρυμμένα κάνιστρα, και καθώς τυλίγονταν γύρω από τις ράβδους των γυναικών και τα στεφάνια, τρόμαζαν τους άνδρες».
Η Ολυμπιάδα εμφανίζεται πολλές φορές με φίδια, σαν μαινάδα και αυτό μας το μαρτυρούν άφθονες πηγές:
Εικόνα Ολυμπιάδα και Δίας Μειλίχιος ή Ποσειδών Ερεχθεύς
Μπορεί η εικόνα μίας γυναίκας με φίδια και μάλιστα Πύθωνα να ειναι σήμερα εξωφρενική και να φαντάζει προϊον παράνοιας για την Ελλαδα είναι ομως μία συνηθισμένη εικόνα για τις χώρες που ασπάζονται το Voodoo.
Οχι οποιοδήποτε ερπετό αλλά ο ιερός Πύθωνας ειναι σύντροφος και εραστής και θεός κάθε ιέρειας (mambo)
Μπορεί η εικόνα μίας γυναίκας με φίδια και μάλιστα Πύθωνα να ειναι σήμερα εξωφρενική και να φαντάζει προϊον παράνοιας για την Ελλαδα είναι ομως μία συνηθισμένη εικόνα για τις χώρες που ασπάζονται το Voodoo.
Οχι οποιοδήποτε ερπετό αλλά ο ιερός Πύθωνας ειναι σύντροφος και εραστής και θεός κάθε ιέρειας (mambo)
Η Ολυμπιάδα εμφανίζεται πολλές φορές με φίδια, σαν μαινάδα και αυτό μας το μαρτυρούν άφθονες πηγές:
«Είδαν φίδια τεράστια σε μέγεθος, τόσο ήμερα και άκακα, που τρέφονταν από τις γυναίκες και κοιμόνταν μαζί με τα παιδιά• ακόμη κι όταν τα πατούσαν, δεν ερεθίζονταν, και όταν τα ενοχλούσαν, δεν οργίζονταν, και έπιναν γάλα από τη θηλή όπως ακριβώς και τα μωρά – υπάρχουν πολλά εκεί πέρα [στην Πέλλα], και από αυτά φαίνεται ότι προέκυψε από παλιά ο μύθος για την Ολυμπιάδα, ότι, δηλαδή, όταν κυοφορούσε τον Αλέξανδρο, κάποιο φίδι κοιμόταν μαζί της. (Λουκιανός, Αλέξανδρος 7.1)
Λέγεται μάλιστα ότι πριν από τη γέννηση του Αλεξάνδρου ο Φίλιππος είχε δει κρυφά την ερωτική ένωση της γυναίκας του με τον τεραστίων διαστάσεων πύθωνα της με τον οποιο κοιμόταν.
Αυτό σύμφωνα με προφητεία ηταν απαγορευμένο να το δεί για αυτό και έχασε το μάτι του αυτό με το οποίο ειχε παρακολουθήσει την ένωση .
Αυτό ηταν το τέλος της συζηγικής σχέσης ανάμεσα στην Ολυμπιάδα και τον Φίλιππο , αν και αυτός με το πρόσχημα της μοιχείας * , την ειχε διώξει απο το παλάτι , ουδέποτε την χώρισε ουτε της αφαίρεσε το αξίωμα της Βασίλισσας.
Η εξόριστη Ολυμπιάδα κατέφυγε στο ιερό των Καβείρων οπου συνέχισε τις ιερατικές της υποχρεώσεις.
Στην πολυκύμαντη και ταραχώδη ζωή της συναντώνται μεγάλα προτερήματα και μεγάλα ελαττώματα.
Ως αφοσιωμένη μητέρα, είχε τάξει τη ζωή της σε ένα μόνο σκοπό και τον υπηρετούσε με πάθος: πώς θα εξασφάλιζε για τον γιο της τη διαδοχή του θρόνου της Μακεδονίας μέσα στη δίνη των μηχανορραφιών και δολοπλοκιών στην αυλή της Πέλλας.
Μάλιστα κατηγορήθηκε από μερικούς για τη δολοφονία του συζύγου της, ο οποίος την ταπείνωσε και παντρεύτηκε μια νεότερη γυναίκα.
Ίσως η Ολυμπιάδα αισθάνθηκε την απειλή ενός πιθανού απογόνου από τη νεότερη σύζυγο του Φιλίππου και επίσης πιθανού διεκδικητή του πολυπόθητου θρόνου.
Λάτρευε τον γιο της και επιθυμούσε ότι εκείνη πίστευε οτι ηταν το καλύτερο για αυτόν με επίκεντρο φυσικά τον θρόνο της Μακεδονίας..... Η Ολυμπιάδα υπήρξε τρομερά εγωίστρια και αλλαζονική , εκρηκτική... εκδικητική και αφάνταστα ραδιούργα παρόλα αυτά αφήνουν οι ιστορικοί να εννοηθεί οτι μόνο αυτή ήξερε το καλύτερο για τον πολυαγαπημένο της Αλέξανδρο.
Και η αγάπη ήταν " αμοιβαία "σε βαθμό παθολογικό.
Όταν ο Αντίπατρος, που είχε μείνει τοποτηρητής στη Μακεδονία, έγραψε στον Αλέξανδρο, που βρισκόταν στην Ασία, ένα εκτενές γράμμα, γεμάτο παράπονα για την Ολυμπιάδα, ο Μέγας Αλέξανδρος είπε, αφού το διάβασε: «Δεν ξέρει ο Αντίπατρος ότι ένα μόνο δάκρυ της μητέρας μου αρκεί, για να σβήσει χίλιες τέτοιες επιστολές!»
Ουσιαστικά ο Αλέξαντρος δεν αισθάνεται αγάπη για την μητέρα του αλλά εχει συνεχώς ανάγκη την επιβεβαίωση της , το μόνο πράγμα που θα οδηγούσε στην αποδοχή από μια τόσο σκληρή και υπολογιστική γυναίκα.
Ο Μέγας Αλέξαντρος μπροστά της είναι ενα τραυματισμένο / ευνουχισμένο παιδί που ζεί με σκοπό την εξουσία την οποίά ομως ως θεία τιμωρία ουδέποτε θα κερδίσει αφού μέχρι τον θάνατο του παρέμεινε ενας απλός πρίγκηπας της Μακεδονίας.
Η Ολυμπιάδα είναι φανερό οτι ειναι κυριευμένη απο το πνεύμα της Ελίσα της Κάρ , λειτουργεί ακριβώς οπως εκείνη και πάντα η μαγεία ειναι σύμμαχος της .
Σε όλες τις περιπτώσεις όμως που εχω συναντήσει την Κόκκινη Ελίζα σε ανθρώπινα σώματα πάντοτε το τέλος ειναι βίαιος θάνατος είτε σε φωτιά , είτε δια λιθοβολισμού , ετσι και η Ολυμπιάδα δεν ήταν δυνατό να ξεφύγει απο αυτήν την μοίρα.
Τον Ιούνιο του 323 π.Χ η Ολυμπιάδα βιώνει την απόλυτη απώλεια.
Ο μονάκριβος γιος της, τον οποίο είχε πολλά χρόνια να ανταμώσει, πεθαίνει μακριά της, λίγο πριν από την αναχώρηση για την Αραβία, από δηλητηρίαση που προήλθε απο ένα φυτό πολύ γνωστό στούς μάγους ως Μαγιολύτη ( Λύνει τα μάγια ) ή κατά τον Όμηρο Μώλυ (αρχίδι ) το φυτό αυτό χρησιμοποιείτο ως εμετικό στην αρχαιότητα αλλά παράλληλα και ως αντίδοτο στα δηλητήρια ,δυστηχώς ομως το ιδιο αυτό φυτό ειναι αργό δηλητήριο και η συχνή χρήση του καταστρέφει το πάγκρεας ...
Ακόμα και αν δεν ηταν το δηλητήριο του φυτού αυτού που σήμερα ονομάζεται Λευκός Ελέβορος που σκότωσε τον Αλέξαντρο ,τότε σίγουρα πέθανε απο παγκρεατίτιδα εξ αιτίας της συνεχόμενης χρήσης του σε συνδιασμό με κρασί.
Η Ολυμπιάδα ως μάνα και μάγισσα που ήταν ήξερε πως ο Μέγας Αλέξανδρος δεν πέθανε από φυσιολογικό θάνατο ειδικά οταν αυτό έγινε πάνω που κατόπιν δικής της εντολής αυτός επρόκειτο να αντικαταστήσει τον Κάσσανδρο , που ηταν εχθρός της και θρηνούσε αδιάκοπα που έμενε άταφος στη Βαβυλώνα επί δύο χρόνια, εξαιτίας των αγώνων για τη διαδοχή.
Και σαν να μην έφθαναν αυτά, τον Αλέξανδρο δεν διαδέχεται ο νόμιμος γιος του από τη Ρωξάνη και εγγονός της, αλλά ο διανοητικά καθυστερημένος γιος του Φιλίππου και της Φίλιννας, Φίλιππος Αριδαίος.
Εξοργισμένη η Ολυμπιάδα καταφεύγει στην Ήπειρο μαζί με τη Ρωξάνη και τον εγγονό της.
Ειρωνία του πεπρωμένου η Ολυμπιάδα, η ηγετική αυτή γυναίκα και μάγισσα που κατάφερε να εμποδίσει καθαρά με την δύναμη της μαγείας της και εντελώς άοπλη τους 200 στρατιώτες που ειχε στείλει εναντίον της ο Κάσσανδρος για να την δολοφονήσουν βρίσκει το τραγικό τέλος απο τους συγγενείς αυτών που αυτή σκότωσε με λιθοβολισμό που διέταξε ο Κάσσανδρος, ο οποίος άφησε άταφο το πτώμα της για να σαπίσει.
Το κείμενο έστειλε η αναγνώστριά Δημητριάδου Αικατερίνη στην Μηχανή του Χρόνου και ο Ευάγγελος Αδαμάκης πνευματιστής έκανε τις διορθώσεις που έπρεπε σύμφωνα με τις οδηγίες των πνευμάτων .
Αυτό ηταν το τέλος της συζηγικής σχέσης ανάμεσα στην Ολυμπιάδα και τον Φίλιππο , αν και αυτός με το πρόσχημα της μοιχείας * , την ειχε διώξει απο το παλάτι , ουδέποτε την χώρισε ουτε της αφαίρεσε το αξίωμα της Βασίλισσας.
Η εξόριστη Ολυμπιάδα κατέφυγε στο ιερό των Καβείρων οπου συνέχισε τις ιερατικές της υποχρεώσεις.
Στην πολυκύμαντη και ταραχώδη ζωή της συναντώνται μεγάλα προτερήματα και μεγάλα ελαττώματα.
Ως αφοσιωμένη μητέρα, είχε τάξει τη ζωή της σε ένα μόνο σκοπό και τον υπηρετούσε με πάθος: πώς θα εξασφάλιζε για τον γιο της τη διαδοχή του θρόνου της Μακεδονίας μέσα στη δίνη των μηχανορραφιών και δολοπλοκιών στην αυλή της Πέλλας.
Μάλιστα κατηγορήθηκε από μερικούς για τη δολοφονία του συζύγου της, ο οποίος την ταπείνωσε και παντρεύτηκε μια νεότερη γυναίκα.
Ίσως η Ολυμπιάδα αισθάνθηκε την απειλή ενός πιθανού απογόνου από τη νεότερη σύζυγο του Φιλίππου και επίσης πιθανού διεκδικητή του πολυπόθητου θρόνου.
Λάτρευε τον γιο της και επιθυμούσε ότι εκείνη πίστευε οτι ηταν το καλύτερο για αυτόν με επίκεντρο φυσικά τον θρόνο της Μακεδονίας..... Η Ολυμπιάδα υπήρξε τρομερά εγωίστρια και αλλαζονική , εκρηκτική... εκδικητική και αφάνταστα ραδιούργα παρόλα αυτά αφήνουν οι ιστορικοί να εννοηθεί οτι μόνο αυτή ήξερε το καλύτερο για τον πολυαγαπημένο της Αλέξανδρο.
Και η αγάπη ήταν " αμοιβαία "σε βαθμό παθολογικό.
Όταν ο Αντίπατρος, που είχε μείνει τοποτηρητής στη Μακεδονία, έγραψε στον Αλέξανδρο, που βρισκόταν στην Ασία, ένα εκτενές γράμμα, γεμάτο παράπονα για την Ολυμπιάδα, ο Μέγας Αλέξανδρος είπε, αφού το διάβασε: «Δεν ξέρει ο Αντίπατρος ότι ένα μόνο δάκρυ της μητέρας μου αρκεί, για να σβήσει χίλιες τέτοιες επιστολές!»
Ουσιαστικά ο Αλέξαντρος δεν αισθάνεται αγάπη για την μητέρα του αλλά εχει συνεχώς ανάγκη την επιβεβαίωση της , το μόνο πράγμα που θα οδηγούσε στην αποδοχή από μια τόσο σκληρή και υπολογιστική γυναίκα.
Ο Μέγας Αλέξαντρος μπροστά της είναι ενα τραυματισμένο / ευνουχισμένο παιδί που ζεί με σκοπό την εξουσία την οποίά ομως ως θεία τιμωρία ουδέποτε θα κερδίσει αφού μέχρι τον θάνατο του παρέμεινε ενας απλός πρίγκηπας της Μακεδονίας.
Η Ολυμπιάδα είναι φανερό οτι ειναι κυριευμένη απο το πνεύμα της Ελίσα της Κάρ , λειτουργεί ακριβώς οπως εκείνη και πάντα η μαγεία ειναι σύμμαχος της .
Σε όλες τις περιπτώσεις όμως που εχω συναντήσει την Κόκκινη Ελίζα σε ανθρώπινα σώματα πάντοτε το τέλος ειναι βίαιος θάνατος είτε σε φωτιά , είτε δια λιθοβολισμού , ετσι και η Ολυμπιάδα δεν ήταν δυνατό να ξεφύγει απο αυτήν την μοίρα.
Τον Ιούνιο του 323 π.Χ η Ολυμπιάδα βιώνει την απόλυτη απώλεια.
Ο μονάκριβος γιος της, τον οποίο είχε πολλά χρόνια να ανταμώσει, πεθαίνει μακριά της, λίγο πριν από την αναχώρηση για την Αραβία, από δηλητηρίαση που προήλθε απο ένα φυτό πολύ γνωστό στούς μάγους ως Μαγιολύτη ( Λύνει τα μάγια ) ή κατά τον Όμηρο Μώλυ (αρχίδι ) το φυτό αυτό χρησιμοποιείτο ως εμετικό στην αρχαιότητα αλλά παράλληλα και ως αντίδοτο στα δηλητήρια ,δυστηχώς ομως το ιδιο αυτό φυτό ειναι αργό δηλητήριο και η συχνή χρήση του καταστρέφει το πάγκρεας ...
Το Veratrum album είναι το φυτό λευκός ελλέβορος (βεράτρον το λευκό).
Ως ομοιοπαθητικό φάρμακο δίνεται σε υπερδιέγερση νοητική και σωματική (υπερκινητικότητα).
Αναπτυγμένη ευφυϊα με έντονη τάση για προσωπική προβολή, και καταπιεσμένη σεξουαλικότητα.
Ολα δηλαδή τα συμπτώματα που παρουσίαζε ο Μέγας Αλέξαντρος.
Ακόμα και αν δεν ηταν το δηλητήριο του φυτού αυτού που σήμερα ονομάζεται Λευκός Ελέβορος που σκότωσε τον Αλέξαντρο ,τότε σίγουρα πέθανε απο παγκρεατίτιδα εξ αιτίας της συνεχόμενης χρήσης του σε συνδιασμό με κρασί.
Η Ολυμπιάδα ως μάνα και μάγισσα που ήταν ήξερε πως ο Μέγας Αλέξανδρος δεν πέθανε από φυσιολογικό θάνατο ειδικά οταν αυτό έγινε πάνω που κατόπιν δικής της εντολής αυτός επρόκειτο να αντικαταστήσει τον Κάσσανδρο , που ηταν εχθρός της και θρηνούσε αδιάκοπα που έμενε άταφος στη Βαβυλώνα επί δύο χρόνια, εξαιτίας των αγώνων για τη διαδοχή.
Και σαν να μην έφθαναν αυτά, τον Αλέξανδρο δεν διαδέχεται ο νόμιμος γιος του από τη Ρωξάνη και εγγονός της, αλλά ο διανοητικά καθυστερημένος γιος του Φιλίππου και της Φίλιννας, Φίλιππος Αριδαίος.
Εξοργισμένη η Ολυμπιάδα καταφεύγει στην Ήπειρο μαζί με τη Ρωξάνη και τον εγγονό της.
Ειρωνία του πεπρωμένου η Ολυμπιάδα, η ηγετική αυτή γυναίκα και μάγισσα που κατάφερε να εμποδίσει καθαρά με την δύναμη της μαγείας της και εντελώς άοπλη τους 200 στρατιώτες που ειχε στείλει εναντίον της ο Κάσσανδρος για να την δολοφονήσουν βρίσκει το τραγικό τέλος απο τους συγγενείς αυτών που αυτή σκότωσε με λιθοβολισμό που διέταξε ο Κάσσανδρος, ο οποίος άφησε άταφο το πτώμα της για να σαπίσει.
Το κείμενο έστειλε η αναγνώστριά Δημητριάδου Αικατερίνη στην Μηχανή του Χρόνου και ο Ευάγγελος Αδαμάκης πνευματιστής έκανε τις διορθώσεις που έπρεπε σύμφωνα με τις οδηγίες των πνευμάτων .
Medium Evan's Adamakis.
* Οι οικογενειακές σχέσεις ανάμεσα στον Φίλιππο ,την Ολυμπιάδα και τον Αλέξαντρο ουδέποτε υπήρξαν υποδειγματικές.
Ο Φίλιππος κατηγόρησε για μοιχεία την Ολυμπιάδα μη αποδεχόμενος την πατρότητα του Αλεξάντρου πράγμα που αργότερα έγινε αιτία να ανέβει στον θρόνο ο Φίλιππος Αριδαίος και οχι ο απόγονος του Αλεξάντρου και της Ρωξάνης.
* Οι οικογενειακές σχέσεις ανάμεσα στον Φίλιππο ,την Ολυμπιάδα και τον Αλέξαντρο ουδέποτε υπήρξαν υποδειγματικές.
Ο Φίλιππος κατηγόρησε για μοιχεία την Ολυμπιάδα μη αποδεχόμενος την πατρότητα του Αλεξάντρου πράγμα που αργότερα έγινε αιτία να ανέβει στον θρόνο ο Φίλιππος Αριδαίος και οχι ο απόγονος του Αλεξάντρου και της Ρωξάνης.
Το φλερτάρισμα της Ολυμπιάδας με τον θρόνο ηταν κατι παραπάνω απο φιλοδοξία , φτάνοντας σε βαθμό εμμονής.
Αυτό εγινε η αιτία να τήν οδηγήσει σε ρήξη με τον Φίλιππο με αποτέλσμα να ζήσει το μεγαλύτερο μερος της βασιλείας της, αναμεσα στην Σαμοθρακη σαν Ιέρεια, και στην Ηπειρο διοτι το 330-317 π.χ., εκτος απο μαυρη μαγισσα έγινε βασίλισσα και πάλι στην Ήπειρο μετά από το θάνατο του αδελφού της.
Η κατηγορία της μοιχείας εναντίον της Ολυμπιάδος δεν ηταν εντελώς ανυπόστατη.
Ως Αρχιέρεια του φρυγικου δαιμονα Σαβαζιου, ο οποίος μετονομάστηκε σε Διόνυσος και υιοθετήθηκε ως γιος του Δία υποχρεούνταν να συμμετάσχει σε ανηθικότητες.
Η οργιαστικη διονυσιακη λατρεια, αναμειχτηκε με αλλα τοπικα στοιχεια, οπου δημιουργηθηκε μια νεα θρησκεια, η οποια άρχισε να εξαπλωνεται σε ολη την Ελλαδα, από τον 8ο π. Χ. αιωνα.
Οι φανατικοι λατρεις του φρυγικου δαιμονα των οργίων και της κραιπαλης, διέδιδαν τη νέα θρησκεια με πρωτοφανή βιαιότητα.
Ο εκστασιασμένες δαιμονικες πορνες του μεθυσου δαιμονικου Διονυσου, ετρεχαν τις νυχτες στις ερημιές ουρλιάζοντας, και καταβρόχθιζαν ωμά τα ατυχα ζώα που έβρισκαν μπροστά τους, αλλά και τους ανδρες που τυχαινε να συναντήσουν.
Αναφέρεται ότι μαιναδες κατασπάραξαν και εφαγαν τον Ορφεα.
Επίσης οι λατρεις του Διονυσου ηταν υποχρεωμενοι να παιρνουν μέρος στα εμετικά «ιερα οργια».
Εκει στις αισχρες Διονυσιακες εορτες εκαναν ανειπωτες ηθικές αθλιοτητες.
Η καθε γυναίκα, εγγαμη η μη, ήταν υποχρεωμενη στο ονομα του θεου, να ανεχτει τις σεξουαλικες βρωμερες και διεστραμμενες ορεξεις του καθε μυημένου .
.
Οι βιασμοι γυναικων και η ασκηση καθε είδους βίας κατά την διάρκεια των εορτων, όχι μόνο δεν θεωρουνταν έγκλημα, αλλά ηταν μερος της λατρειας του μεθυσου και εωσφορικου «θεου».
Η «ιερη» πορνεια επισης ήταν λατρευτικη απαιτηση των δαιμονων.
Οσοι αρνουνταν να τη δεχτουν και να συμμετασχουν στα οργια κατασφαζονταν ως εχθροι του νέου θεού σωτήρα.
Μια μικρή εικόνα αυτης της τρομερης γενοκτονιας μας δίνει ο μεγαλος τραγικος ποιητης Ευριπιδης στην τραγωδια του «Βάκχες».
Ο σύνδεσμος που ακολουθεί οδηγεί σε μία ταινία ασιατικής παραγωγής με θέμα μια κοπέλα που παρουσιάζει ξαφνικά ολα τα συμπτώματα της διονυσιακής μανίας :
Ως Αρχιέρεια του φρυγικου δαιμονα Σαβαζιου, ο οποίος μετονομάστηκε σε Διόνυσος και υιοθετήθηκε ως γιος του Δία υποχρεούνταν να συμμετάσχει σε ανηθικότητες.
Η οργιαστικη διονυσιακη λατρεια, αναμειχτηκε με αλλα τοπικα στοιχεια, οπου δημιουργηθηκε μια νεα θρησκεια, η οποια άρχισε να εξαπλωνεται σε ολη την Ελλαδα, από τον 8ο π. Χ. αιωνα.
Οι φανατικοι λατρεις του φρυγικου δαιμονα των οργίων και της κραιπαλης, διέδιδαν τη νέα θρησκεια με πρωτοφανή βιαιότητα.
Ο εκστασιασμένες δαιμονικες πορνες του μεθυσου δαιμονικου Διονυσου, ετρεχαν τις νυχτες στις ερημιές ουρλιάζοντας, και καταβρόχθιζαν ωμά τα ατυχα ζώα που έβρισκαν μπροστά τους, αλλά και τους ανδρες που τυχαινε να συναντήσουν.
Αναφέρεται ότι μαιναδες κατασπάραξαν και εφαγαν τον Ορφεα.
Επίσης οι λατρεις του Διονυσου ηταν υποχρεωμενοι να παιρνουν μέρος στα εμετικά «ιερα οργια».
Εκει στις αισχρες Διονυσιακες εορτες εκαναν ανειπωτες ηθικές αθλιοτητες.
Η καθε γυναίκα, εγγαμη η μη, ήταν υποχρεωμενη στο ονομα του θεου, να ανεχτει τις σεξουαλικες βρωμερες και διεστραμμενες ορεξεις του καθε μυημένου .
.
Οι βιασμοι γυναικων και η ασκηση καθε είδους βίας κατά την διάρκεια των εορτων, όχι μόνο δεν θεωρουνταν έγκλημα, αλλά ηταν μερος της λατρειας του μεθυσου και εωσφορικου «θεου».
Η «ιερη» πορνεια επισης ήταν λατρευτικη απαιτηση των δαιμονων.
Οσοι αρνουνταν να τη δεχτουν και να συμμετασχουν στα οργια κατασφαζονταν ως εχθροι του νέου θεού σωτήρα.
Μια μικρή εικόνα αυτης της τρομερης γενοκτονιας μας δίνει ο μεγαλος τραγικος ποιητης Ευριπιδης στην τραγωδια του «Βάκχες».
Ο σύνδεσμος που ακολουθεί οδηγεί σε μία ταινία ασιατικής παραγωγής με θέμα μια κοπέλα που παρουσιάζει ξαφνικά ολα τα συμπτώματα της διονυσιακής μανίας :
https://youtu.be/o-8Nu-UCN_k
