ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΌ ΠΑΣΧΑ ΤΗΣ ΛΑΤΡΕΊΑΣ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑΪΚΟΎ ΙΕΧΩΒΆ !
ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΌ ΠΑΣΧΑ ΤΗΣ ΛΑΤΡΕΊΑΣ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑΪΚΟΎ ΙΕΧΩΒΆ !
Όταν άκουσα ότι ένας σεβαστός εβραΐος μελετητής είχε γράψει ένα βιβλίο βεβαιώνοντας τις τελετουργικές δολοφονίες των χριστιανόπουλων από τους Εβραίους, θέλησα να το διαβάσω. Mια αγγελία ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που έλαβα ανάγγελε ότι ο ιταλικός εκδοτικός οίκος Il Mulino έκδιδε τη νέα εργασία του καθ. Ariel Toaff,
Εβραϊκό Πάσχα αίματος:
Οι Εβραίοι της Ευρώπης και οι τελετουργικές ανθρωποκτονίες (Pasque de Sangue).
Αρχές Φεβρουαρίου του 2007,
https://it.m.wikipedia.org/wiki/Ariel_Toaff
Το αμφισβητούμενο βιβλίο του Toaff απεικονίζει τη θυσία του Αβραάμ στο εξώφυλλό του
Ο Ariel Toaff είναι καθηγητής στο πανεπιστήμιο Bar-Ilan στο Ισραήλ που έγινε διάσημος με τη μελέτη του μεσαιωνικού Εβραϊσμού. (2)
Συμβαίνει επίσης να είναι ο γιός του Elio Toaff, του προηγούμενου αρχιραββίνου της Ρώμης.
Ότι ένας τέτοιος ιστορικός κατεδείκνυε ότι οι σταυρώσεις των καθολικών παιδιών στην πραγματικότητα εμφανίστηκαν στις εβραϊκές κοινότητες των Ασκενάζι στη μεσαιωνική περίοδο ήταν μεγάλες ειδήσεις.
Περαιτέρω βάσισε τα συμπεράσματά του στο στα αρχεία της δίκης της διάσημης περίπτωσης του Άγιου Σιμωνάκου του Τρέντο (St. Simon of Trent).
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Simon_of_Trent
Έσωσα τη σελίδα, αποφασισμένος να αγοράσω ένα αντίτυπο του βιβλίου .
Μερικούς μήνες αργότερα, όταν έφτασα τελικά για να κάνω την αγορά έμαθα ότι το Εβραϊκό Πάσχα αίματος είχε ξεσηκώσει μια τιτανιαία θύελλα στους εβραϊκούς και ακαδημαϊκούς κύκλους.
Το βιβλίο ξεπούλησε τα 3.000 αντίγραφά του τη πρώτη εβδομάδα, και έπειτα αποσύρθηκε από το συγγραφέα του από την αγορά, για να μην επιστρέψει ποτέ.
Ελευθερία λόγου °
Διαμάχη και πίεση
Η διαμάχη τέθηκε σε κίνηση στις 6 Φεβρουαρίου, δύο ημέρες πριν από την επίσημη κυκλοφορία του βιβλίου, όταν η Ιταλικη Corriere della Sera έκανε μια ανασκόπηση έγκρισης από το Sergio Luzzatto, καθηγητής της σύγχρονης ευρωπαϊκής ιστορίας στο πανεπιστήμιο του Τορίνου.
Το άρθρο παρουσιάζεται μετον εκφραστικό τίτλο: “Η Ανατρεπτική αποκάλυψη του Toaff Ariel: Ο μύθος της ανθρώπινης θυσίας δεν είναι μόνο ένα αντισημιτικό ψέμα.”
Σύμφωνα με τον Luzzatto, το θαρραλέο “βιβλίο του Toaff ” υποστηρίζει ότι μερικά χριστιανικά παιδιά, “ή ίσως ακόμη και πολλά,” σκοτώθηκαν από τους Ασκενάζι Εβραίους μεταξύ του 1100 και 1500.
Επιπλέον, ο Toaff περιέγραψε το άζυμο ψωμί που ψήθηκε με το ξηρό αίμα, που λήφθηκε ενδεχομένως από τα δολοφονημένα καθολικά παιδιά. Ο Toaff επίσης βεβαίωσε ότι η κατηγορία ενάντια στους Εβραίους του Τρέντο στην περίπτωση της δολοφονίας του Άγιου Σιμωνάκου του Τρέντο “να είναι αληθινή.” (3)
Εκείνη η ανασκόπηση αύξησε αρκετά το σάλο. Υπήρξε μια άμεση απάντηση από τον ραβίνο Toaff πατέρα του καθηγητή και 12 άλλους ανώτερους ραβίνους της Ιταλίας. Εξέδωσαν μια κοινή δήλωση που καταδικάζει το βιβλίο και που αρνείται τη χρήση του ανθρώπινου αίματος για τελετουργικούς λόγους, δηλώνοντας ότι το μόνο αίμα που έτρεξε σε οποιονδήποτε από τους προηγούμενους αιώνες ήταν “αυτό πολλών αθώων Εβραίων.” (4)
Ο Καρδινάλιος Rogger ακολουθεί τη μόδα και καταδικάζει τον Toaff.
Στο Ισραήλ, τα μέλη της Κνεσσέτ πίεσαν τις νομικές αρχές να οδηγήσουν στο δικαστήριο τον καθ. Toaff για το βιβλίο του Εβραϊκά Πάσχα αίματος.
Η βουλευτής Μαρίνα Solodkin πρότεινε αστικές αγωγές εναντίον του για την καταστροφή της “ιστορικής αλήθειας και της φήμης του εβραϊκού λαού.” (5)
Ο Abraham Foxman, πρόεδρος της αντι-δυσφημηστικής Λίγκας (ADL), έκανε αμέσως μια δημόσια δήλωση που ονομάζει ολόκληρη τη διατριβή γελοία. “Είναι απίστευτο ότι οποιοσδήποτε, πολύ λιγότερο ένας ισραηλινός ιστορικός, θα έδινε νομιμότητα στην αβάσιμη κατηγορία του αίματος,” δήλωσε. (6)
Καθολικοί μελετητές, όπως ο καρδινάλιος Ignio Rogger, ο ιστορικός της εκκλησίας που ηγήθηκε της έρευνας στη δεκαετία του ’60 στην περίπτωση του Άγιου Σιμωνάκου του Τρέντο, πήγε με τους ισχυρούς καταδικάζοντας την έρευνα του Toaff.
Ο Rogger είπε ότι ο Toaff δεν είχε παρουσιάσει οποιαδήποτε νέα έγγραφα και ότι έδωσε πίστη στις ομολογίες που εξήχθησαν κάτω από βασανιστήρια επομένως η διατριβή του Toaff ήταν μη αποδεκτή. Στην πραγματικότητα, ούτε ένας ιστορικός τόλμησε να έλθει για υπεράσπισή του. (7)
Στην αρχή, το πανεπιστήμιο Bar-Ilan παρέμεινε ήρεμο, καλώντας τον καθ. Toaff για να ζητήσει τις εξηγήσεις σχετικά με την έρευνά του. Αλλά καθώς το πογκρόμ ενάντια στον εβραίο καθηγητή κλιμακώθηκε γρήγορα, οι πανεπιστημιακοί ηγέτες εξέδωσαν μια καταδίκη ενάντια “σε οποιαδήποτε προσπάθεια να δικαιολογηθούν οι φοβερές ανθρωποθυσίες ενάντια στον εβραϊκό λαό.”
Η σταδιοδρομία του καθ. Toaff ήταν μεταξύ ζωής και θανάτου.
Πρέπει να ειπωθεί ότι στην αρχή της επίθεσης, ο Toaff που στάθηκε αποφασιστικά πίσω από την έρευνά του, επιμένοντας ότι υπήρξε πραγματική βάση για μερικές από τις μεσαιωνικές κατηγορίες αίματος ενάντια στους Εβραίους. “Δεν θα σταματήσω την αφοσίωσή μου στην αλήθεια και την ακαδημαϊκή ελευθερία ακόμα κι αν ο κόσμος με σταυρώσει,” δήλωσε εντυπωσιακά. (8)
Αλλά η αντίστασή του δεν άντεξε πολύ. Κάτω από τέτοιο ισχυρό, διαδεδομένο εξαναγκασμό, μια εβδομάδα μετά από τη δημοσίευση του Εβραϊκά Πάσχα αίματος, ο Toaff δημοσίευσε μια πλήρη συγγνώμη, σταμάτησε τη διανομή του βιβλίου του, και υποσχέθηκε να ξαναγράψει τα προβληματικά μέρη.
Για να κατευνάσει τις αόρατες δυνάμεις, ανήγγειλε ότι όλα τα κέρδη από την πώλησή του θα δίνονταν στην αντι-δυσφημηστική Λίγκα.
Η περίπτωση του Άγιου Σιμωνάκου της Τρεντ
Σύμφωνα με τις ανασκοπήσεις που διάβασα, αυτό που ο Toaff ανακάλυψε ήταν ότι οι δογματικοί Ασκενάζι Εβραίοι πραγματικά έκλεβαν και σταύρωναν τα καθολικά παιδιά, λαμβάνοντας το αίμα τους και χρησιμοποιόντας το για τα θρησκευτικά τελετουργικά, ειδικά το Εβραϊκό Πάσχα. (9) για την παρασκευή του αζύμου άρτου .
Ειδικότερα, Ο Toaff εξέτασε την περίπτωση του Άγιου Σιμωνάκου της Τρεντ, ένα δυάχρονο αγόρι από την ιταλική πόλη Τρέντο που απήχθη από τους Ασκενάζι Εβραίους από το σπίτι του την παραμονή του Πάσχα του 1475.
Δολοφονήθηκε βασανιστικά το σώμα του ακρωτηριάστηκε και σταυρώθηκε με το κεφάλι κάτω. Οι δολοφόνοι συλλήφθηκαν, ομολόγησαν και βρέθηκαν ένοχοι από τον επίσκοπο Hinderbach του Τρέντο.
Πενήντα έτη αργότερα, ο παπάς Σίξτος IV συγκέντρωσε την επιτροπή έξι καρδιναλίων που προεδρεύθηκαν από το καλύτερο νομικό μυαλό εκείνου του χρόνου για μια αναψηλάφηση, και αυτό το δικαστήριο βρήκε επίσης τους δολοφόνους ένοχους.
Τα αρχεία της δίκης επέζησαν για αιώνες.
Ξυλόγλυπτο από το επισκοπικό μουσείο του Τρέντο που αναπαριστά μια ομάδα Εβραίων που υποβάλλουν σε βασανιστήρια τον Αγ. Σιμωνάκο του Τρέντο
Η λατρεία του Αγ. Σιμωνέτου εγκρίθηκε το 1588 από τον παπά Σίχτο IV, και κάθε έτος η πόλη Τρεντο γιόρταζε την γιορτή του με πομπή και περιφορές και σαλπίσματα – μέχρι το 1965.
Εκείνο το έτος, για να ενθαρρύνει καλύτερες σχέσεις με τους Εβραίους μετά από το Βατικανό ΙΙ, ο Παύλος ο VI διέταξε την υπόθεση του Τρεντο να επανεξεταστεί, και αποφάσισε ότι οι ομολογίες των δολοφόνων ήταν απαράδεκτες επειδή λήφθηκαν κάτω από βασανιστήρια.
Ενα διάταγμα απαγόρευσε τη λατρεία του Αγ. Σιμωνέτου. Η λατρεία του διακόπηκε και απαγορεύθηκε, και τα λείψανα του παιδιού απομακρύθηκαν και κρύφτηκαν για να αποφύγουν την επανάληψη των προσκυνημάτων.
Στην έρευνά του, ο Δρ Ariel Toaff έκανε μια λεπτομερή εξέταση εκείνων των αρχείων του δικαστηρίου που διατηρήθηκαν στην Τρέντ.
Η ανακάλυψή του ήταν ότι οι ομολογίες των δολοφόνων περιείχαν το υλικό που δεν θα μπορούσε να είναι γνωστό στους Ιταλούς κληρικούς ή την αστυνομία.
Οι μυστικές ιεροτελεστίες που έγιναν από τη κοινότητα Ασκενάζι, που δεν θα μπορούσαν να έχουν μαθευτεί από τους δικαστές, αναπαρήχθηκε πιστά στις ομολογίες.
Ο Toaff είπε στην Haaretz News: “Διαπίστωσα ότι υπήρξαν δηλώσεις και μέρη της κατάθεσης που δεν ήταν μέρος του χριστιανικού πολιτισμού των δικαστών, και δεν θα μπορούσαν να έχουν εφευρεθεί ή να έχουν προστεθεί από αυτούς.” (10)
Τέτοια στοιχεία θα φαίνονταν να αξίζουν τουλάχιστον μια δίκαιη ανάγνωση. Κάποιος θα ανάμενε ότι το Βατικανό ειδικότερα θα χαιρέτιζε την επιβεβαίωση από έναν εβραίο μελετητή των προηγούμενων συμπερασμάτων των εκκλησιαστικών αρχών στις ακροάσεις του δικαστηρίου της Τrent.
Αλλά δυστυχώς, καμία ακρόαση ή υποδοχή δεν ήταν προσεχής.
Ο Toaff ανακάλυψε πολλές περιπτώσεις αιματηρών θυσιών που συνδέθηκαν με τον ακρωτηριασμό των παιδιών, το αποστράγγισμα του αίματος τους και το ψήσιμό του σε Matzo (άζυμο ψωμί Εβραϊκού Πάσχα).
Η πλημμύρα των κατηγοριών αίματος στο νότιο Τύρολο και το ανώτερο Βένετο στο τέλος του 15ου αιώνα, στηρίχτηκε στα γεγονότα, σύμφωνα με την έρευνα του Toaff.
Ένας άλλος εβραΐος μελετητής, ο Κέννεθ Στόου (Kenneth Stow), παρέχει αυτήν την περίληψη των διάφορων κεφαλαίων του αιματηρού Εβραϊκού Πάσχα:
“Συζητήσεις της αρνητικότητας των Εβραίων που εκφράζονται για το χριστιανισμό κατά τη διάρκεια των φεστιβάλ του Purim και του Εβραϊκού Πάσχα και η διάκριση των εικόνων αίματος ειδικά στα τελετουργικά του Εβραϊκού Πάσχα (τα κεφάλαια 10 και 11) ακολουθούνται από τις λέξεις στο κεφάλαιο 12, οι οποίες λένε “η χρήση του αίματος των χριστιανών παιδιών στον εορτασμό του Εβραϊκού Πάσχα πλαισιώθηκε προφανώς από ακριβείς κανόνες, ή τουλάχιστον αυτό είναι εκείνο που η κατάθεση στη δίκη του Τρέντο δείχνει.” (11)
Αυτό που καταδεικνύει βεβαίως η μελέτη του Toaff είναι ότι ο ανταγωνισμός καθολικών-εβραίων του Μεσαίωνα δεν ήταν μια μονόπλευρη προκατάληψη εκ μέρους των Καθολικών, όπως παρουσιάζεται γενικά σήμερα.
Αλλά οποιαδήποτε συζήτηση σχετικά με αυτό το θέμα ή τη γενική διατριβή των Εβραίκών Πάσχα αίματος – ότι οι Εβραίοι σταύρωναν τα χριστιανόπουλα και χρησιμοποιούσαν το αίμα τους ιεροτελετουργικά – ήταν συνοπτικά κλειστή προτού να μπορέσει να αρχίσει.
Καμία αντίρρηση δεν επιτρέπεται
Ο Toaff αναγκάστηκε να αποσύρει το βιβλίο του
Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι οι ισχυρότερες αντιρρήσεις για το Εβραικο Πάσχα αίματος προήλθαν από εκείνους που προφανώς δεν διάβασαν ποτέ το βιβλίο.
Ο “συλλογισμός” ήταν αυτός: Εάν είναι ενάντια στους Εβραίους, είναι λανθασμένο, και αυτό είν’όλο.”
Είμαστε απλά αναγκασμένοι να απομακρύνουμε ως αντισημιτικό παραλήρημα οποιαδήποτε επιχειρηματολογία, ακόμη και στοιχεία που παρουσιάζονται από έναν σοβαρό εβραΐο μελετητή, τα οποία θα υποστήριζαν ότι οι Καθολικοί θα μπορούσαν να είναι δικαιολογημένοι για τους ισχυρισμούς τους ότι οι Εβραίοι στο Μεσαίωνα εξασκούσαν ανθρωποθυσίες, Καμπαλιστική μαύρη μαγεία, και σταυρώσεις παιδιών τους προάγγελους του μετέπειτα σατανισμού εν ονόματι του Ιεχωβά .
Σε γενικές γραμμές, θεωρώ την κατάθεση και την έρευνα του Toaff εμβριθή, τίμια και αυθεντική. Θεωρώ ότι η τεράστια ψυχολογική πίεση στην οποία υποβλήθηκε που τον ανάγκασε να αποσύρει το βιβλίο του από την κυκλοφορία και να ζητήσει συγγνώμη είναι ισοδύναμη με τα φυσικά βασανιστήρια.
Κάθε ένας με λίγη εμπειρία από νομικά ξέρει ότι μια συγγνώμη όπως του Toaff, που γίνεται διά τέτοιας βίαιας και καθολικής πίεσης, είναι άνευ αξίας.
Επομένως, δεν θεωρώ τη συγγνώμη του ως εμβριθή άρνηση της μακροχρόνιας έρευνάς του, και κρίνω τους ισχυρισμούς στο βιβλίο του πολύτιμους.
Είναι κρίμα που το βιβλίο δεν είναι πλέον διαθέσιμο. Εάν οποιοιδήποτε από τους αναγνώστες μου το έχουν και θα έκαναν ένα αντίγραφο και μου το έστελναν, θα επιθυμούσα να κάνω μια πολύ λεπτομερή ανασκόπηση των επιχειρημάτων του.
1. Pasque di sangue, ebrei d’Europa e omicidi rituali (Bologna: Il Mulino, 2007), 325 pp.
2. His works include The Jews in Medieval Umbria (1979), and The Jews in Umbria (3 vols., 1993-4), and Love, Work and Death: Jewish Life in Medieval Umbria, (1998). Toaff is the acknowledged master of the social history of Umbrian Jewry.
3. “Scholar Pulls Book Revisiting Blood Libel,” February 26, 2007, The Jewish Daily Forward online)
4. Arutz Sheva Israel National News online, June 14, 2007)
5. “MKs seek to try Prof. Toaff over claims in blood libel book,” Haaretz.com online, February 27, 2007.
6. “Scholar Pulls Book Revisiting Blood Libel,” op. cit.
7. “Bar-Ilan prof defiant on blood libel book `even if crucified,’” Haaretz.com online, February 28, 2007
8. Ibid.
9. From the book review of Kenneth Stow, Prof. Emeritus of Jewish History at Un. Of Haifa: “To begin with, the thesis of Pasque di sange is unambiguous: Jews crucified Christian children and used their blood ritually. The author’s disclaimers … are unpersuasive.” Storicamente website
10. “Scholar Pulls Book Revisiting Blood Libel,” op. cit.
11. Kenneth Stow, “Blood Libel: A Book Full of Sound and Fury,” Storicamente website. Stow vehemently opposes Toaff’s work, his chief argument being that Toaff trusts too much in the words of Catholic chroniclers and court notaries.
Σύνδεσμοι θέματος :
1) https://youtu.be/jvTsYaD2i8g
2) https://youtu.be/xpq9JMW1X_s
3) https://youtu.be/yxFGAKU7Ch0
4) https://youtu.be/yxFGAKU7Ch0
ΠΊΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΙΤΡΊΝΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΎ
Τι ακριβώς συμβαίνει με την Ρωμαιοκαθολική εκκλησία και ειδικότερα με την πόλη του Βατικανού ?
Ο Χριστιανισμός είναι όντως η επίσημη θρησκεία γενικά ή μας δουλεύουν ψιλό γαζί εδώ και αιώνες ?
Πριν πω οτιδήποτε άλλο να σας παρουσιάσω μια ακόμη απόδειξη ουσιαστικής αποτυχίας της ΙΑ .
Μεγάλη παπάντζα η ιστορία της υπάρχουσας τεχνητής νοημοσύνης, καθώς σε ένα συγκεκριμένο ερώτημα, για μια ακόμη φορά η IA αποδεικνύεται ανεπαρκής εφόσον αναφέρει ότι δεν υφίσταται το συγκεκριμένο αυτό ερώτημα ως γεγονός, την ίδια ακριβώς στιγμή που το Google search δίνει την ακριβής απάντηση..
Προσπερνώντας το ότι εγώ προσωπικά δεν αναφέρθηκα πουθενά σε αρχαία ελληνική μυθολογία..
Το γεγονός ότι αναφέρεται στην πόλη του Βατικανού αποδυκνειει ότι το σκεπτικό μου είναι σωστό αν και η όλη απάντηση της IA είναι εντελώς ηλίθια IQ ραδικιού.
Πιστοποιημένα λοιπόν, γιατί δεν μιλάμε για μια και μοναδική περίπτωση, έχω αναφέρει επανειλημμένα δημόσια μέσα από αναρτήσεις μου το συγκεκριμένο αυτό πρόβλημα αναξιοπιστίας της ΙΑ, πιστοποιημένα λοιπόν εδώ δεν μιλάμε για Τεχνητή νοημοσύνη, μιλάμε για ανθρώπινη ηλιθιότητα σε μορφή προγράμματος υπολογιστή..
Ερχόμαστε στο θέμα της δημοσίευσης που είναι η ολοκλήρωση μίας έρευνας που αφορά την ύπαρξη παγανιστικής λατρείας καλλυμένης πίσω από την βιτρίνα του χριστιανισμού στην Ευρώπη.
Πριν από μερικά χρόνια είχα κάνει αρκετες δημοσιεύσεις για το θέμα με αφορμή τα στοιχεία της αρχαίας λατρείας τα οποία κυριολεκτικά υπάρχουν μέχρι σήμερα σε κοινή θέα σε γοτθικούς κυρίως ναούς, αλλά όχι μόνο αλλά και σε μορφές της Παναγίας οι οποίες στην πραγματικότητα δεν έχουν καμία σχέση με αυτήν.
Μορφές της θεάς, όπως και αν αυτή ονομάζεται κατά καιρούς, και κατά τόπους με κοινό στόχο το γεγονός ότι μιλάμε για την μια και συγκεκριμένη γυναίκα, θεά του κάτω κόσμου, του θανάτου και όλων αυτών που αυτά αφορούν..
Πίσω από το πέπλο του φωτός λοιπόν όπως καταλαβαίνετε λατρεύουν κάτι πολύ σκοτεινό και επίφοβο.. μυστικά..
Αλλά πόσο μυστικό μπορούν να είναι σύμβολα που συνδέονται άμεσα με την Μαύρη Μαγεία και τον Σατανισμό και βγάζουν μάτι ?
Αντεστραμμένη πεντάλφα στην πρόσοψη του ναού, σκελετοί και δαίμονες δεν είναι ότι καλύτερο για μια χριστιανική εκκλησία και όμως υπάρχουν και είναι πάρα πολλές περιπτώσεις, υπερβολικά πολλές περιπτώσεις για να είναι σύμπτωση..
Ακόμη και στην Ελλάδα στην Τήνο υπάρχει ένας μικρός ναός σε κεντρικό σημείο στο λιμάνι, ανάμεσα στις καφετέριες ο οποίος παραμένει πάντα κλειστός στο κοινό , κανείς δεν μιλάει για αυτόν, και δεν υπάρχει ούτε καν στο διαδίκτυο καμία απολύτως πληροφορία.
Χαρακτηριστικά γνωρίσματα είναι η αντεστραμμένη πεντάλφα στην πρόσοψη του κτιρίου.
Καλυμμένη σατανολατρεια ?
Ειλικρινά δεν ξέρω.
Αυτό γία το οποίο μπορώ να μιλήσω είναι το γεγονός ότι υπάρχουν όπως προαναφέρθηκε εκκλησίες της Παναγίας στις οποίες αυτή η θεότητα που λατρεύουν δεν είναι η Παναγία αλλά η αρχαία παγανιστικής λατρείας θεά.
Δείτε τις παλιότερες δημοσιεύσεις μου για αυτό ακριβώς το θέμα :
Μια Παναγία στην οποία αφιερώνονται νεκροκεφαλές ανθρώπων και καρδιές ανθρώπων ?
Πολύ σκοτεινή ιστορία που στην πραγματικότητα δεν έχει καμία σχέση με την χριστιανική θρησκεία και όμως είναι γεγονός..
Με το που είδα την χαρακτική εποχής με την Παρθένο να βρίσκεται στο χώρο ενός ναού στον οποίο μέσα βλέπουμε ολοκάθαρα ανθρώπινα θύματα, ολόκληρα ή τμήματα τους κατάλαβα ότι εδώ υπάρχει κάτι πολύ περίεργο και σκοτεινό πίσω από το διάφανο νεγκλιζέ της χριστιανικής βιτρίνας της καθολικής εκκλησίας ...
Ο Jacob Issickemer αναφέρει ξεκάθαρα ότι οι προσφορές είναι σε σχήμα " ανθρωπίνων μελών" ένα ομολογουμένως περίεργο φαινόμενο για τους καθολικούς οι οποίοι δεν χρησιμοποιούν τάματα ή άλλες τέτοιες πρακτικές που εφαρμόζονταν στην παγανιστική λατρεία των αρχαίων θεών...
Όντας σίγουρος ότι στην πραγματικότητα χρυσώνουν το χάπι για να κρατήσουν μυστική την αλήθεια έψαξα λίγο την υπόθεση.
Ο διαμελισμένος άνθρωπος στον τροχό και η παρουσία του σκύλου, ζώο ακάθαρτο για την Χριστιανική θρησκεία με έβαλαν σε σκέψεις ότι δηλαδή πιθανότατα δεν πρόκειται για προσφορές σε σχήμα ανθρωπίνων μελών αλλά κάτι περισσότερο.
Μιλάω για κανονικές θυσίες ανθρώπων ή τμήματα από σώματα από ανθρώπους, γεγονός που συνέβη και αυτό αποδεικνύεται από την επίσημη ιστοσελίδα του Altötting .
Η σελίδα είναι σαφέστατη
".. Απέναντι από τον βωμό, οι καρδιές των Βαυαρών δούκων, των βασιλιάδων και των εκλογέων είναι αποθηκευμένες σε πλούσια διακοσμημένα ασημένια δοχεία ως ένα ιδιαίτερο σημάδι των βαθιών και πιστών δεσμών τους με το Εθνικό Ιερό της Βαυαρίας. Ανάμεσά τους και η καρδιά του «βασιλιά των παραμυθιών» Λουδοβίκου Β'. Λόγω των ισχυρών συναισθημάτων που τρέφουν οι Βαυαροί και οι ηγεμόνες τους για το ιερό της «Παναγίας του Altötting», η πόλη ονομάστηκε «Καρδιά της Βαυαρίας»..."
Εξωτερικός σύνδεσμος:
https://shrines-of-europe.com/city/altoetting/
Επικεντρώνομαι στην μορφή που στέκει στο βάθρο και κοιτάζω την μαύρη μορφή της Παναγίας...!
Είναι αυτό που βλέπω η Παναγία των χριστιανών?
Μαύρη σάν την νύχτα με τον ιερό κύλινδρο ανά χείρας , ο κύλινδρος με το μυστικό ημερολόγιο της αρχαίας θρησκείας..
Αυτή η γυναίκα στο βάθρο δεν είναι η Παναγία των χριστιανών, ποτέ δεν ήταν...
Αναγνωρίζω την Εφεσία Αρτέμιδα, την μυθική μορφή της αρχαίας ελληνικής θεάς Νύχτας, η Νουτ των αρχαίων Αιγυπτίων.
Κάποιος συγγραφέας ανέφερε για την μαύρη Παναγία του Πιλιέ ότι είναι σίγουρα λαξευμένη από ένα λάτρη του Οντίν... Μία ακόμα παγανιστικη μορφή υπό την σκέπη του Υψίστου.
Ναι είμαι πολύ σίγουρος ότι αυτή η γυναίκα είναι η ίδια η θέα Νυξ τής αρχαίας ελληνικής μυθολογίας , η μάνα των τεράτων , των λυκανθρώπων και όλων των πλασμάτων που γέννησε η τέχνη των μεταμορφώσεων βασικό χαρακτηριστικό της παγανιστικής θρησκείας.
Το χέρι του αγάλματος σφίγγει το μαγικό κύλινδρο των Μεγάλων Ιερειών, εξου και το όνομα σου Μαρία... Και στα αριστερά της είναι λαξευμένο το μαγικό ημερολόγιο στο οποίο απεικονίζονται τα Κερουμπ δηλαδή τα ιερά ζώα, αλλά όχι του Ιουδαϊσμου αλλά του Οντινισμού : Ο Σκύλος * Ο Αετός * Ο Λέων * Η Λευκή άρκτος * και ο Λυκάνθρωπος..
Τα ίδια αυτά που συναντά κανείς στην ανιμιστική λατρείας Nahuatl στην Κεντρική Αμερική από την εποχή των Μάγιας, για να μην κάνουμε αναφορά στην Καλλιστώ την κόρη του Λυκαωνα την Λευκή άρκτος της θεάς Άρτεμις και φυσικά ξεχάσουμε την σχέση του Λυκάονα με τους λυκανθρώπους..
Εδώ υπάρχει κάτι άλλο πέρα από τα φαινόμενα και ειναι παλαιότερο από την ίδια την ανθρωπότητα...
Η όλη ιδέα του ότι αυτό που βλέπουμε σαν Παναγία δεν είναι στην πραγματικότητα η ίδια αυτή η Παναγία αλλά δυστυχώς κάτι εντελώς σατανικό και επίφοβο, δεν είναι μόνο δική μου άποψη.
Γνωστός και ως Μάρτυρας του Αγίου Πέτρου, ο Πέτρος της Βερόνας ήταν ένας Δομινικανός μοναχός που πρωτοστάτησε στην Ιερά Εξέταση στη βόρεια Ιταλία στις αρχές του 13ου αιώνα, στο απόγειο του διωγμού των Καθαρών από την Καθολική Εκκλησία.
Ήταν διάσημος για τα πειστικά του κηρύγματα και τον προσηλυτισμό μεταξύ των Καθαρών της Λομβαρδίας και των γειτονικών περιοχών.
Παρένθεση εδώ να σας θυμίσω ότι σχετικά με τους Καθαρούς και όλες αυτές τις Γνωστικές ομάδες έχω αναφέρει κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία στην προηγούμενη ανάρτηση μου με γενικό τίτλο :
ΜΥΣΤΉΡΙΑ ΤΩΝ ΜΆΓΩΝ • ΜΥΣΤΉΡΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΏΠΩΝ ΤΗΣ ΓΝΏΣΗΣ ( ΣΟΦΊΑΣ).
Ήταν διάσημος λοιπόν για τα πειστικά του κηρύγματα και τον προσηλυτισμό μεταξύ των Καθαρών της Λομβαρδίας και των γειτονικών περιοχών.
Μια τέτοια ιστορία περιελάμβανε τον Άγιο Πέτρο της Βερόνας που προσπαθούσε να «κερδίσει ξανά» έναν επιφανή άνδρα που είχε προσυλητιστεί στον Γνωστικισμό των Καθαρών αφού σύμφωνα πάντα με τα λεγόμενα του είδε με τα ίδια του τα μάτια την Παναγία με τον μικρό Ιησού ανά χείρας σε μια συνάντηση των Καθαρών.
Αποφασισμένος να φτάσει στο βάθος αυτού, ο Άγιος Πέτρος παρακολούθησε μια συνάντηση της ίδιας ομάδας και είδε και αυτός την υποτιθέμενη άγια μητέρα και το παιδί, αλλά είδε επίσηςτα κέρατα που εξείχαν πάνω από τα κεφάλια τους αποκαλύπτοντας ότι αυτός ήταν στην πραγματικότητα ο μεταμφιεσμένος διάβολος . ( Κατά τη γνώμη του).
Έτσι λοιπόν όπως καταλαβαίνετε γίνεται σαφές ότι στην πραγματικότητα η παγανιστικής λατρείας θεότητες σε πολλές περιπτώσεις παραμένουν στους χώρους που λατρεύονταν έχοντας αλλάξει κάποια εξωτερικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα για να ταιριάζουν με την χριστιανική θρησκεία.
Όλες οι πληροφορίες μπήκαν σε μια σειρά φανερώνοντας μου ένα συγκεκριμένο φριχτό σκηνικό όταν συνειδητοποίησα ότι τελικά όλα αυτά είναι ευθύς εξαρχής εσκεμμένα , καθώς σε ένα κόσμο ψυχοπαθολογίας που τίποτα απολύτως δεν είναι αυτό που φαίνεται το ίδιο το Βατικανό η Αγία έδρα της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας στην πραγματικότητα πρόκειται για ΒΙΤΡΊΝΑ.
Ακόμη και το όνομα του Βατικανού προέρχεται από την αρχαία θεά Βάτικα των Ετρούσκων, θεά του κάτω κόσμου και του θανάτου της οποίας το ιερό βρίσκεται σε κάποιο σημείο κάτω από το χώρο του Βατικανού.
Τίποτα απολύτως δεν είναι καθόλου τυχαίο..
Mια αγγελία ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που έλαβα ανάγγελε ότι ο ιταλικός εκδοτικός οίκος Il Mulino έκδιδε τη νέα εργασία του καθ. Ariel Toaff,
Εβραϊκό Πάσχα αίματος:
Οι Εβραίοι της Ευρώπης και οι τελετουργικές ανθρωποκτονίες (Pasque de Sangue).
Αρχές Φεβρουαρίου του 2007,
https://it.m.wikipedia.org/wiki/Ariel_Toaff
Το αμφισβητούμενο βιβλίο του Toaff απεικονίζει τη θυσία του Αβραάμ στο εξώφυλλό του
Ο Ariel Toaff είναι καθηγητής στο πανεπιστήμιο Bar-Ilan στο Ισραήλ που έγινε διάσημος με τη μελέτη του μεσαιωνικού Εβραϊσμού. (2)
Συμβαίνει επίσης να είναι ο γιός του Elio Toaff, του προηγούμενου αρχιραββίνου της Ρώμης.
Ότι ένας τέτοιος ιστορικός κατεδείκνυε ότι οι σταυρώσεις των καθολικών παιδιών στην πραγματικότητα εμφανίστηκαν στις εβραϊκές κοινότητες των Ασκενάζι στη μεσαιωνική περίοδο ήταν μεγάλες ειδήσεις.
Περαιτέρω βάσισε τα συμπεράσματά του στο στα αρχεία της δίκης της διάσημης περίπτωσης του Άγιου Σιμωνάκου του Τρέντο (St. Simon of Trent).
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Simon_of_Trent
Έσωσα τη σελίδα, αποφασισμένος να αγοράσω ένα αντίτυπο του βιβλίου .
Μερικούς μήνες αργότερα, όταν έφτασα τελικά για να κάνω την αγορά έμαθα ότι το Εβραϊκό Πάσχα αίματος είχε ξεσηκώσει μια τιτανιαία θύελλα στους εβραϊκούς και ακαδημαϊκούς κύκλους.
Το βιβλίο ξεπούλησε τα 3.000 αντίγραφά του τη πρώτη εβδομάδα, και έπειτα αποσύρθηκε από το συγγραφέα του από την αγορά, για να μην επιστρέψει ποτέ.
Ελευθερία λόγου °
Διαμάχη και πίεση
Η διαμάχη τέθηκε σε κίνηση στις 6 Φεβρουαρίου, δύο ημέρες πριν από την επίσημη κυκλοφορία του βιβλίου, όταν η Ιταλικη Corriere della Sera έκανε μια ανασκόπηση έγκρισης από το Sergio Luzzatto, καθηγητής της σύγχρονης ευρωπαϊκής ιστορίας στο πανεπιστήμιο του Τορίνου.
Το άρθρο παρουσιάζεται μετον εκφραστικό τίτλο: “Η Ανατρεπτική αποκάλυψη του Toaff Ariel: Ο μύθος της ανθρώπινης θυσίας δεν είναι μόνο ένα αντισημιτικό ψέμα.”
Σύμφωνα με τον Luzzatto, το θαρραλέο “βιβλίο του Toaff ” υποστηρίζει ότι μερικά χριστιανικά παιδιά, “ή ίσως ακόμη και πολλά,” σκοτώθηκαν από τους Ασκενάζι Εβραίους μεταξύ του 1100 και 1500.
Επιπλέον, ο Toaff περιέγραψε το άζυμο ψωμί που ψήθηκε με το ξηρό αίμα, που λήφθηκε ενδεχομένως από τα δολοφονημένα καθολικά παιδιά. Ο Toaff επίσης βεβαίωσε ότι η κατηγορία ενάντια στους Εβραίους του Τρέντο στην περίπτωση της δολοφονίας του Άγιου Σιμωνάκου του Τρέντο “να είναι αληθινή.” (3)
Εκείνη η ανασκόπηση αύξησε αρκετά το σάλο. Υπήρξε μια άμεση απάντηση από τον ραβίνο Toaff πατέρα του καθηγητή και 12 άλλους ανώτερους ραβίνους της Ιταλίας. Εξέδωσαν μια κοινή δήλωση που καταδικάζει το βιβλίο και που αρνείται τη χρήση του ανθρώπινου αίματος για τελετουργικούς λόγους, δηλώνοντας ότι το μόνο αίμα που έτρεξε σε οποιονδήποτε από τους προηγούμενους αιώνες ήταν “αυτό πολλών αθώων Εβραίων.” (4)
Ο Καρδινάλιος Rogger ακολουθεί τη μόδα και καταδικάζει τον Toaff.
Στο Ισραήλ, τα μέλη της Κνεσσέτ πίεσαν τις νομικές αρχές να οδηγήσουν στο δικαστήριο τον καθ. Toaff για το βιβλίο του Εβραϊκά Πάσχα αίματος.
Η βουλευτής Μαρίνα Solodkin πρότεινε αστικές αγωγές εναντίον του για την καταστροφή της “ιστορικής αλήθειας και της φήμης του εβραϊκού λαού.” (5)
Ο Abraham Foxman, πρόεδρος της αντι-δυσφημηστικής Λίγκας (ADL), έκανε αμέσως μια δημόσια δήλωση που ονομάζει ολόκληρη τη διατριβή γελοία. “Είναι απίστευτο ότι οποιοσδήποτε, πολύ λιγότερο ένας ισραηλινός ιστορικός, θα έδινε νομιμότητα στην αβάσιμη κατηγορία του αίματος,” δήλωσε. (6)
Καθολικοί μελετητές, όπως ο καρδινάλιος Ignio Rogger, ο ιστορικός της εκκλησίας που ηγήθηκε της έρευνας στη δεκαετία του ’60 στην περίπτωση του Άγιου Σιμωνάκου του Τρέντο, πήγε με τους ισχυρούς καταδικάζοντας την έρευνα του Toaff.
Ο Rogger είπε ότι ο Toaff δεν είχε παρουσιάσει οποιαδήποτε νέα έγγραφα και ότι έδωσε πίστη στις ομολογίες που εξήχθησαν κάτω από βασανιστήρια επομένως η διατριβή του Toaff ήταν μη αποδεκτή. Στην πραγματικότητα, ούτε ένας ιστορικός τόλμησε να έλθει για υπεράσπισή του. (7)
Στην αρχή, το πανεπιστήμιο Bar-Ilan παρέμεινε ήρεμο, καλώντας τον καθ. Toaff για να ζητήσει τις εξηγήσεις σχετικά με την έρευνά του. Αλλά καθώς το πογκρόμ ενάντια στον εβραίο καθηγητή κλιμακώθηκε γρήγορα, οι πανεπιστημιακοί ηγέτες εξέδωσαν μια καταδίκη ενάντια “σε οποιαδήποτε προσπάθεια να δικαιολογηθούν οι φοβερές ανθρωποθυσίες ενάντια στον εβραϊκό λαό.”
Η σταδιοδρομία του καθ. Toaff ήταν μεταξύ ζωής και θανάτου.
Πρέπει να ειπωθεί ότι στην αρχή της επίθεσης, ο Toaff που στάθηκε αποφασιστικά πίσω από την έρευνά του, επιμένοντας ότι υπήρξε πραγματική βάση για μερικές από τις μεσαιωνικές κατηγορίες αίματος ενάντια στους Εβραίους. “Δεν θα σταματήσω την αφοσίωσή μου στην αλήθεια και την ακαδημαϊκή ελευθερία ακόμα κι αν ο κόσμος με σταυρώσει,” δήλωσε εντυπωσιακά. (8)
Αλλά η αντίστασή του δεν άντεξε πολύ. Κάτω από τέτοιο ισχυρό, διαδεδομένο εξαναγκασμό, μια εβδομάδα μετά από τη δημοσίευση του Εβραϊκά Πάσχα αίματος, ο Toaff δημοσίευσε μια πλήρη συγγνώμη, σταμάτησε τη διανομή του βιβλίου του, και υποσχέθηκε να ξαναγράψει τα προβληματικά μέρη.
Για να κατευνάσει τις αόρατες δυνάμεις, ανήγγειλε ότι όλα τα κέρδη από την πώλησή του θα δίνονταν στην αντι-δυσφημηστική Λίγκα.
Η περίπτωση του Άγιου Σιμωνάκου της Τρεντ
Σύμφωνα με τις ανασκοπήσεις που διάβασα, αυτό που ο Toaff ανακάλυψε ήταν ότι οι δογματικοί Ασκενάζι Εβραίοι πραγματικά έκλεβαν και σταύρωναν τα καθολικά παιδιά, λαμβάνοντας το αίμα τους και χρησιμοποιόντας το για τα θρησκευτικά τελετουργικά, ειδικά το Εβραϊκό Πάσχα. (9) για την παρασκευή του αζύμου άρτου .
Ειδικότερα, Ο Toaff εξέτασε την περίπτωση του Άγιου Σιμωνάκου της Τρεντ, ένα δυάχρονο αγόρι από την ιταλική πόλη Τρέντο που απήχθη από τους Ασκενάζι Εβραίους από το σπίτι του την παραμονή του Πάσχα του 1475.
Δολοφονήθηκε βασανιστικά το σώμα του ακρωτηριάστηκε και σταυρώθηκε με το κεφάλι κάτω. Οι δολοφόνοι συλλήφθηκαν, ομολόγησαν και βρέθηκαν ένοχοι από τον επίσκοπο Hinderbach του Τρέντο.
Πενήντα έτη αργότερα, ο παπάς Σίξτος IV συγκέντρωσε την επιτροπή έξι καρδιναλίων που προεδρεύθηκαν από το καλύτερο νομικό μυαλό εκείνου του χρόνου για μια αναψηλάφηση, και αυτό το δικαστήριο βρήκε επίσης τους δολοφόνους ένοχους.
Τα αρχεία της δίκης επέζησαν για αιώνες.
Ξυλόγλυπτο από το επισκοπικό μουσείο του Τρέντο που αναπαριστά μια ομάδα Εβραίων που υποβάλλουν σε βασανιστήρια τον Αγ. Σιμωνάκο του Τρέντο
Η λατρεία του Αγ. Σιμωνέτου εγκρίθηκε το 1588 από τον παπά Σίχτο IV, και κάθε έτος η πόλη Τρεντο γιόρταζε την γιορτή του με πομπή και περιφορές και σαλπίσματα – μέχρι το 1965.
Εκείνο το έτος, για να ενθαρρύνει καλύτερες σχέσεις με τους Εβραίους μετά από το Βατικανό ΙΙ, ο Παύλος ο VI διέταξε την υπόθεση του Τρεντο να επανεξεταστεί, και αποφάσισε ότι οι ομολογίες των δολοφόνων ήταν απαράδεκτες επειδή λήφθηκαν κάτω από βασανιστήρια.
Ενα διάταγμα απαγόρευσε τη λατρεία του Αγ. Σιμωνέτου. Η λατρεία του διακόπηκε και απαγορεύθηκε, και τα λείψανα του παιδιού απομακρύθηκαν και κρύφτηκαν για να αποφύγουν την επανάληψη των προσκυνημάτων.
Στην έρευνά του, ο Δρ Ariel Toaff έκανε μια λεπτομερή εξέταση εκείνων των αρχείων του δικαστηρίου που διατηρήθηκαν στην Τρέντ.
Η ανακάλυψή του ήταν ότι οι ομολογίες των δολοφόνων περιείχαν το υλικό που δεν θα μπορούσε να είναι γνωστό στους Ιταλούς κληρικούς ή την αστυνομία.
Οι μυστικές ιεροτελεστίες που έγιναν από τη κοινότητα Ασκενάζι, που δεν θα μπορούσαν να έχουν μαθευτεί από τους δικαστές, αναπαρήχθηκε πιστά στις ομολογίες.
Ο Toaff είπε στην Haaretz News: “Διαπίστωσα ότι υπήρξαν δηλώσεις και μέρη της κατάθεσης που δεν ήταν μέρος του χριστιανικού πολιτισμού των δικαστών, και δεν θα μπορούσαν να έχουν εφευρεθεί ή να έχουν προστεθεί από αυτούς.” (10)
Τέτοια στοιχεία θα φαίνονταν να αξίζουν τουλάχιστον μια δίκαιη ανάγνωση. Κάποιος θα ανάμενε ότι το Βατικανό ειδικότερα θα χαιρέτιζε την επιβεβαίωση από έναν εβραίο μελετητή των προηγούμενων συμπερασμάτων των εκκλησιαστικών αρχών στις ακροάσεις του δικαστηρίου της Τrent.
Αλλά δυστυχώς, καμία ακρόαση ή υποδοχή δεν ήταν προσεχής.
Ο Toaff ανακάλυψε πολλές περιπτώσεις αιματηρών θυσιών που συνδέθηκαν με τον ακρωτηριασμό των παιδιών, το αποστράγγισμα του αίματος τους και το ψήσιμό του σε Matzo (άζυμο ψωμί Εβραϊκού Πάσχα).
Η πλημμύρα των κατηγοριών αίματος στο νότιο Τύρολο και το ανώτερο Βένετο στο τέλος του 15ου αιώνα, στηρίχτηκε στα γεγονότα, σύμφωνα με την έρευνα του Toaff.
Ένας άλλος εβραΐος μελετητής, ο Κέννεθ Στόου (Kenneth Stow), παρέχει αυτήν την περίληψη των διάφορων κεφαλαίων του αιματηρού Εβραϊκού Πάσχα:
“Συζητήσεις της αρνητικότητας των Εβραίων που εκφράζονται για το χριστιανισμό κατά τη διάρκεια των φεστιβάλ του Purim και του Εβραϊκού Πάσχα και η διάκριση των εικόνων αίματος ειδικά στα τελετουργικά του Εβραϊκού Πάσχα (τα κεφάλαια 10 και 11) ακολουθούνται από τις λέξεις στο κεφάλαιο 12, οι οποίες λένε “η χρήση του αίματος των χριστιανών παιδιών στον εορτασμό του Εβραϊκού Πάσχα πλαισιώθηκε προφανώς από ακριβείς κανόνες, ή τουλάχιστον αυτό είναι εκείνο που η κατάθεση στη δίκη του Τρέντο δείχνει.” (11)
Αυτό που καταδεικνύει βεβαίως η μελέτη του Toaff είναι ότι ο ανταγωνισμός καθολικών-εβραίων του Μεσαίωνα δεν ήταν μια μονόπλευρη προκατάληψη εκ μέρους των Καθολικών, όπως παρουσιάζεται γενικά σήμερα.
Αλλά οποιαδήποτε συζήτηση σχετικά με αυτό το θέμα ή τη γενική διατριβή των Εβραίκών Πάσχα αίματος – ότι οι Εβραίοι σταύρωναν τα χριστιανόπουλα και χρησιμοποιούσαν το αίμα τους ιεροτελετουργικά – ήταν συνοπτικά κλειστή προτού να μπορέσει να αρχίσει.
Καμία αντίρρηση δεν επιτρέπεται
Ο Toaff αναγκάστηκε να αποσύρει το βιβλίο του
Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι οι ισχυρότερες αντιρρήσεις για το Εβραικο Πάσχα αίματος προήλθαν από εκείνους που προφανώς δεν διάβασαν ποτέ το βιβλίο.
Ο “συλλογισμός” ήταν αυτός: Εάν είναι ενάντια στους Εβραίους, είναι λανθασμένο, και αυτό είν’όλο.”
Είμαστε απλά αναγκασμένοι να απομακρύνουμε ως αντισημιτικό παραλήρημα οποιαδήποτε επιχειρηματολογία, ακόμη και στοιχεία που παρουσιάζονται από έναν σοβαρό εβραΐο μελετητή, τα οποία θα υποστήριζαν ότι οι Καθολικοί θα μπορούσαν να είναι δικαιολογημένοι για τους ισχυρισμούς τους ότι οι Εβραίοι στο Μεσαίωνα εξασκούσαν ανθρωποθυσίες, Καμπαλιστική μαύρη μαγεία, και σταυρώσεις παιδιών τους προάγγελους του μετέπειτα σατανισμού εν ονόματι του Ιεχωβά .
Σε γενικές γραμμές, θεωρώ την κατάθεση και την έρευνα του Toaff εμβριθή, τίμια και αυθεντική. Θεωρώ ότι η τεράστια ψυχολογική πίεση στην οποία υποβλήθηκε που τον ανάγκασε να αποσύρει το βιβλίο του από την κυκλοφορία και να ζητήσει συγγνώμη είναι ισοδύναμη με τα φυσικά βασανιστήρια.
Κάθε ένας με λίγη εμπειρία από νομικά ξέρει ότι μια συγγνώμη όπως του Toaff, που γίνεται διά τέτοιας βίαιας και καθολικής πίεσης, είναι άνευ αξίας.
Επομένως, δεν θεωρώ τη συγγνώμη του ως εμβριθή άρνηση της μακροχρόνιας έρευνάς του, και κρίνω τους ισχυρισμούς στο βιβλίο του πολύτιμους.
Είναι κρίμα που το βιβλίο δεν είναι πλέον διαθέσιμο. Εάν οποιοιδήποτε από τους αναγνώστες μου το έχουν και θα έκαναν ένα αντίγραφο και μου το έστελναν, θα επιθυμούσα να κάνω μια πολύ λεπτομερή ανασκόπηση των επιχειρημάτων του.
1. Pasque di sangue, ebrei d’Europa e omicidi rituali (Bologna: Il Mulino, 2007), 325 pp.
2. His works include The Jews in Medieval Umbria (1979), and The Jews in Umbria (3 vols., 1993-4), and Love, Work and Death: Jewish Life in Medieval Umbria, (1998). Toaff is the acknowledged master of the social history of Umbrian Jewry.
3. “Scholar Pulls Book Revisiting Blood Libel,” February 26, 2007, The Jewish Daily Forward online)
4. Arutz Sheva Israel National News online, June 14, 2007)
5. “MKs seek to try Prof. Toaff over claims in blood libel book,” Haaretz.com online, February 27, 2007.
6. “Scholar Pulls Book Revisiting Blood Libel,” op. cit.
7. “Bar-Ilan prof defiant on blood libel book `even if crucified,’” Haaretz.com online, February 28, 2007
8. Ibid.
9. From the book review of Kenneth Stow, Prof. Emeritus of Jewish History at Un. Of Haifa: “To begin with, the thesis of Pasque di sange is unambiguous: Jews crucified Christian children and used their blood ritually. The author’s disclaimers … are unpersuasive.” Storicamente website
10. “Scholar Pulls Book Revisiting Blood Libel,” op. cit.
11. Kenneth Stow, “Blood Libel: A Book Full of Sound and Fury,” Storicamente website. Stow vehemently opposes Toaff’s work, his chief argument being that Toaff trusts too much in the words of Catholic chroniclers and court notaries.
Σύνδεσμοι θέματος :
1) https://youtu.be/jvTsYaD2i8g
2) https://youtu.be/xpq9JMW1X_s
3) https://youtu.be/yxFGAKU7Ch0
4) https://youtu.be/yxFGAKU7Ch0
ΠΊΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΙΤΡΊΝΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΎ
Τι ακριβώς συμβαίνει με την Ρωμαιοκαθολική εκκλησία και ειδικότερα με την πόλη του Βατικανού ?
Ο Χριστιανισμός είναι όντως η επίσημη θρησκεία γενικά ή μας δουλεύουν ψιλό γαζί εδώ και αιώνες ?
Πριν πω οτιδήποτε άλλο να σας παρουσιάσω μια ακόμη απόδειξη ουσιαστικής αποτυχίας της ΙΑ .
Μεγάλη παπάντζα η ιστορία της υπάρχουσας τεχνητής νοημοσύνης, καθώς σε ένα συγκεκριμένο ερώτημα, για μια ακόμη φορά η IA αποδεικνύεται ανεπαρκής εφόσον αναφέρει ότι δεν υφίσταται το συγκεκριμένο αυτό ερώτημα ως γεγονός, την ίδια ακριβώς στιγμή που το Google search δίνει την ακριβής απάντηση..
Προσπερνώντας το ότι εγώ προσωπικά δεν αναφέρθηκα πουθενά σε αρχαία ελληνική μυθολογία..
Το γεγονός ότι αναφέρεται στην πόλη του Βατικανού αποδυκνειει ότι το σκεπτικό μου είναι σωστό αν και η όλη απάντηση της IA είναι εντελώς ηλίθια IQ ραδικιού.
Πιστοποιημένα λοιπόν, γιατί δεν μιλάμε για μια και μοναδική περίπτωση, έχω αναφέρει επανειλημμένα δημόσια μέσα από αναρτήσεις μου το συγκεκριμένο αυτό πρόβλημα αναξιοπιστίας της ΙΑ, πιστοποιημένα λοιπόν εδώ δεν μιλάμε για Τεχνητή νοημοσύνη, μιλάμε για ανθρώπινη ηλιθιότητα σε μορφή προγράμματος υπολογιστή..
Ερχόμαστε στο θέμα της δημοσίευσης που είναι η ολοκλήρωση μίας έρευνας που αφορά την ύπαρξη παγανιστικής λατρείας καλλυμένης πίσω από την βιτρίνα του χριστιανισμού στην Ευρώπη.
Πριν από μερικά χρόνια είχα κάνει αρκετες δημοσιεύσεις για το θέμα με αφορμή τα στοιχεία της αρχαίας λατρείας τα οποία κυριολεκτικά υπάρχουν μέχρι σήμερα σε κοινή θέα σε γοτθικούς κυρίως ναούς, αλλά όχι μόνο αλλά και σε μορφές της Παναγίας οι οποίες στην πραγματικότητα δεν έχουν καμία σχέση με αυτήν.
Μορφές της θεάς, όπως και αν αυτή ονομάζεται κατά καιρούς, και κατά τόπους με κοινό στόχο το γεγονός ότι μιλάμε για την μια και συγκεκριμένη γυναίκα, θεά του κάτω κόσμου, του θανάτου και όλων αυτών που αυτά αφορούν..
Πίσω από το πέπλο του φωτός λοιπόν όπως καταλαβαίνετε λατρεύουν κάτι πολύ σκοτεινό και επίφοβο.. μυστικά..
Αλλά πόσο μυστικό μπορούν να είναι σύμβολα που συνδέονται άμεσα με την Μαύρη Μαγεία και τον Σατανισμό και βγάζουν μάτι ?
Αντεστραμμένη πεντάλφα στην πρόσοψη του ναού, σκελετοί και δαίμονες δεν είναι ότι καλύτερο για μια χριστιανική εκκλησία και όμως υπάρχουν και είναι πάρα πολλές περιπτώσεις, υπερβολικά πολλές περιπτώσεις για να είναι σύμπτωση..
Ακόμη και στην Ελλάδα στην Τήνο υπάρχει ένας μικρός ναός σε κεντρικό σημείο στο λιμάνι, ανάμεσα στις καφετέριες ο οποίος παραμένει πάντα κλειστός στο κοινό , κανείς δεν μιλάει για αυτόν, και δεν υπάρχει ούτε καν στο διαδίκτυο καμία απολύτως πληροφορία.
Χαρακτηριστικά γνωρίσματα είναι η αντεστραμμένη πεντάλφα στην πρόσοψη του κτιρίου.
Καλυμμένη σατανολατρεια ?
Ειλικρινά δεν ξέρω.
Αυτό γία το οποίο μπορώ να μιλήσω είναι το γεγονός ότι υπάρχουν όπως προαναφέρθηκε εκκλησίες της Παναγίας στις οποίες αυτή η θεότητα που λατρεύουν δεν είναι η Παναγία αλλά η αρχαία παγανιστικής λατρείας θεά.
Δείτε τις παλιότερες δημοσιεύσεις μου για αυτό ακριβώς το θέμα :
Μια Παναγία στην οποία αφιερώνονται νεκροκεφαλές ανθρώπων και καρδιές ανθρώπων ?
Πολύ σκοτεινή ιστορία που στην πραγματικότητα δεν έχει καμία σχέση με την χριστιανική θρησκεία και όμως είναι γεγονός..
Με το που είδα την χαρακτική εποχής με την Παρθένο να βρίσκεται στο χώρο ενός ναού στον οποίο μέσα βλέπουμε ολοκάθαρα ανθρώπινα θύματα, ολόκληρα ή τμήματα τους κατάλαβα ότι εδώ υπάρχει κάτι πολύ περίεργο και σκοτεινό πίσω από το διάφανο νεγκλιζέ της χριστιανικής βιτρίνας της καθολικής εκκλησίας ...
Ο Jacob Issickemer αναφέρει ξεκάθαρα ότι οι προσφορές είναι σε σχήμα " ανθρωπίνων μελών" ένα ομολογουμένως περίεργο φαινόμενο για τους καθολικούς οι οποίοι δεν χρησιμοποιούν τάματα ή άλλες τέτοιες πρακτικές που εφαρμόζονταν στην παγανιστική λατρεία των αρχαίων θεών...
Όντας σίγουρος ότι στην πραγματικότητα χρυσώνουν το χάπι για να κρατήσουν μυστική την αλήθεια έψαξα λίγο την υπόθεση.
Ο διαμελισμένος άνθρωπος στον τροχό και η παρουσία του σκύλου, ζώο ακάθαρτο για την Χριστιανική θρησκεία με έβαλαν σε σκέψεις ότι δηλαδή πιθανότατα δεν πρόκειται για προσφορές σε σχήμα ανθρωπίνων μελών αλλά κάτι περισσότερο.
Μιλάω για κανονικές θυσίες ανθρώπων ή τμήματα από σώματα από ανθρώπους, γεγονός που συνέβη και αυτό αποδεικνύεται από την επίσημη ιστοσελίδα του Altötting .
Η σελίδα είναι σαφέστατη
".. Απέναντι από τον βωμό, οι καρδιές των Βαυαρών δούκων, των βασιλιάδων και των εκλογέων είναι αποθηκευμένες σε πλούσια διακοσμημένα ασημένια δοχεία ως ένα ιδιαίτερο σημάδι των βαθιών και πιστών δεσμών τους με το Εθνικό Ιερό της Βαυαρίας. Ανάμεσά τους και η καρδιά του «βασιλιά των παραμυθιών» Λουδοβίκου Β'. Λόγω των ισχυρών συναισθημάτων που τρέφουν οι Βαυαροί και οι ηγεμόνες τους για το ιερό της «Παναγίας του Altötting», η πόλη ονομάστηκε «Καρδιά της Βαυαρίας»..."
Εξωτερικός σύνδεσμος:
https://shrines-of-europe.com/city/altoetting/
Επικεντρώνομαι στην μορφή που στέκει στο βάθρο και κοιτάζω την μαύρη μορφή της Παναγίας...!
Είναι αυτό που βλέπω η Παναγία των χριστιανών?
Μαύρη σάν την νύχτα με τον ιερό κύλινδρο ανά χείρας , ο κύλινδρος με το μυστικό ημερολόγιο της αρχαίας θρησκείας..
Αυτή η γυναίκα στο βάθρο δεν είναι η Παναγία των χριστιανών, ποτέ δεν ήταν...
Αναγνωρίζω την Εφεσία Αρτέμιδα, την μυθική μορφή της αρχαίας ελληνικής θεάς Νύχτας, η Νουτ των αρχαίων Αιγυπτίων.
Κάποιος συγγραφέας ανέφερε για την μαύρη Παναγία του Πιλιέ ότι είναι σίγουρα λαξευμένη από ένα λάτρη του Οντίν... Μία ακόμα παγανιστικη μορφή υπό την σκέπη του Υψίστου.
Ναι είμαι πολύ σίγουρος ότι αυτή η γυναίκα είναι η ίδια η θέα Νυξ τής αρχαίας ελληνικής μυθολογίας , η μάνα των τεράτων , των λυκανθρώπων και όλων των πλασμάτων που γέννησε η τέχνη των μεταμορφώσεων βασικό χαρακτηριστικό της παγανιστικής θρησκείας.
Το χέρι του αγάλματος σφίγγει το μαγικό κύλινδρο των Μεγάλων Ιερειών, εξου και το όνομα σου Μαρία... Και στα αριστερά της είναι λαξευμένο το μαγικό ημερολόγιο στο οποίο απεικονίζονται τα Κερουμπ δηλαδή τα ιερά ζώα, αλλά όχι του Ιουδαϊσμου αλλά του Οντινισμού : Ο Σκύλος * Ο Αετός * Ο Λέων * Η Λευκή άρκτος * και ο Λυκάνθρωπος..
Τα ίδια αυτά που συναντά κανείς στην ανιμιστική λατρείας Nahuatl στην Κεντρική Αμερική από την εποχή των Μάγιας, για να μην κάνουμε αναφορά στην Καλλιστώ την κόρη του Λυκαωνα την Λευκή άρκτος της θεάς Άρτεμις και φυσικά ξεχάσουμε την σχέση του Λυκάονα με τους λυκανθρώπους..
Εδώ υπάρχει κάτι άλλο πέρα από τα φαινόμενα και ειναι παλαιότερο από την ίδια την ανθρωπότητα...
Η όλη ιδέα του ότι αυτό που βλέπουμε σαν Παναγία δεν είναι στην πραγματικότητα η ίδια αυτή η Παναγία αλλά δυστυχώς κάτι εντελώς σατανικό και επίφοβο, δεν είναι μόνο δική μου άποψη.
Γνωστός και ως Μάρτυρας του Αγίου Πέτρου, ο Πέτρος της Βερόνας ήταν ένας Δομινικανός μοναχός που πρωτοστάτησε στην Ιερά Εξέταση στη βόρεια Ιταλία στις αρχές του 13ου αιώνα, στο απόγειο του διωγμού των Καθαρών από την Καθολική Εκκλησία.
Ήταν διάσημος για τα πειστικά του κηρύγματα και τον προσηλυτισμό μεταξύ των Καθαρών της Λομβαρδίας και των γειτονικών περιοχών.
Παρένθεση εδώ να σας θυμίσω ότι σχετικά με τους Καθαρούς και όλες αυτές τις Γνωστικές ομάδες έχω αναφέρει κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία στην προηγούμενη ανάρτηση μου με γενικό τίτλο :
ΜΥΣΤΉΡΙΑ ΤΩΝ ΜΆΓΩΝ • ΜΥΣΤΉΡΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΏΠΩΝ ΤΗΣ ΓΝΏΣΗΣ ( ΣΟΦΊΑΣ).
Ήταν διάσημος λοιπόν για τα πειστικά του κηρύγματα και τον προσηλυτισμό μεταξύ των Καθαρών της Λομβαρδίας και των γειτονικών περιοχών.
Μια τέτοια ιστορία περιελάμβανε τον Άγιο Πέτρο της Βερόνας που προσπαθούσε να «κερδίσει ξανά» έναν επιφανή άνδρα που είχε προσυλητιστεί στον Γνωστικισμό των Καθαρών αφού σύμφωνα πάντα με τα λεγόμενα του είδε με τα ίδια του τα μάτια την Παναγία με τον μικρό Ιησού ανά χείρας σε μια συνάντηση των Καθαρών.
Αποφασισμένος να φτάσει στο βάθος αυτού, ο Άγιος Πέτρος παρακολούθησε μια συνάντηση της ίδιας ομάδας και είδε και αυτός την υποτιθέμενη άγια μητέρα και το παιδί, αλλά είδε επίσηςτα κέρατα που εξείχαν πάνω από τα κεφάλια τους αποκαλύπτοντας ότι αυτός ήταν στην πραγματικότητα ο μεταμφιεσμένος διάβολος . ( Κατά τη γνώμη του).
Έτσι λοιπόν όπως καταλαβαίνετε γίνεται σαφές ότι στην πραγματικότητα η παγανιστικής λατρείας θεότητες σε πολλές περιπτώσεις παραμένουν στους χώρους που λατρεύονταν έχοντας αλλάξει κάποια εξωτερικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα για να ταιριάζουν με την χριστιανική θρησκεία.
Όλες οι πληροφορίες μπήκαν σε μια σειρά φανερώνοντας μου ένα συγκεκριμένο φριχτό σκηνικό όταν συνειδητοποίησα ότι τελικά όλα αυτά είναι ευθύς εξαρχής εσκεμμένα , καθώς σε ένα κόσμο ψυχοπαθολογίας που τίποτα απολύτως δεν είναι αυτό που φαίνεται το ίδιο το Βατικανό η Αγία έδρα της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας στην πραγματικότητα πρόκειται για ΒΙΤΡΊΝΑ.
Ακόμη και το όνομα του Βατικανού προέρχεται από την αρχαία θεά Βάτικα των Ετρούσκων, θεά του κάτω κόσμου και του θανάτου της οποίας το ιερό βρίσκεται σε κάποιο σημείο κάτω από το χώρο του Βατικανού.
Τίποτα απολύτως δεν είναι καθόλου τυχαίο..
