🟥 ΟΙ ΕΞΩΓΉΙΝΟΙ ΤΩΝ ΑΘΗΝΏΝ 🟥

   🟥 ΟΙ ΕΞΩΓΉΙΝΟΙ ΤΩΝ ΑΘΗΝΏΝ 🟥

Ειλικρινά δεν μπορώ να μιλήσω για εξωγήινους πολιτισμούς χωρίς να ληφθεί υπόψη το ίδιο το ιστορικό πλαίσιο το οποίο διακρίνεται μέσα από την μυθολογία του εκάστοτε λαού, την θρησκευτική ιστορία του και φυσικά εννοείται την δαιμονολογία όπως θα δείτε στην συνέχεια.

Είναι πραγματικά οικτρό να ξεχνούν όλοι όσοι ασχολούνται με το θέμα της ύπαρξης εξωγήινης ζωής ότι οι πρώτοι καταγεγραμμένοι εξωγήινοι υπήρξαν οι Ασσύριοι.

Δεν μιλάμε για ένα μεμονωμένο περιστατικό, μιλάμε για ένα λαό με τεχνολογία υψηλότερη ακόμη και από την σημερινή, γραφή και αρχιτεκτονικά έργα, αρδευτικά δίκτυα και πολλά άλλα.

Οι Ασσύριοι αρχικά δεν ήταν καν ανθρωπόμορφοι αλλά ακόμα και όταν έγιναν ανθρωπόμορφοι μετά από εκατομμύρια χρόνια συνέχισαν να έχουν τα χαρακτηριστικά φτερά όπως βλέπουμε στους αγγέλους

Με το πέρασμα του χρόνου υπήρξε εκφύλιση του είδους που έχοντας χάσει όλο και περισσότερο την ανθρώπινη μορφή του κατέληξαν στην μορφή πτηνών με κεφάλι ανθρώπου...

Στην αρχαία Ελλάδα ήταν ήδη εκφυλισμένα όντα και είχαν γίνει πια δαίμονες...

Σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε αυτά τα όντα προέρχονται από τον πλανήτη Πλούτωνα ο οποίος δεν βρισκόταν από πάντα στην θέση που έχει τώρα αλλά κινούνταν σε μια τροχιά 2500 ετών ταξιδεύοντας στην εσχατιά του σύμπαντος  και ονομάζεται Νιμπίρου.

Ο πλανήτης αυτός χάνει την ατμόσφαιρα του αργά και σταθερά και για αυτό αυτά τα όντα που ονομάζονται Ασσύριοι αρχικά ήρθαν στη Γη για να πάρουν το χρυσό το οποίο χρησιμοποιείται για την παραγωγή πάγου με τον οποίο εμπλουτίζεται η επιφάνεια του πλανήτη Πλούτωνα και έτσι καθυστερεί η ατμοσφαιρική αλλοίωση.

Αφήνουμε στην άκρη το λαό των Ασσυρίων για να έρθουμε στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Αθήνα.

Πρίν από αρκετές δεκαετίες είχα την τύχη να μένω στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα Αχαρνών σε ένα ρετιρέ οροφοδιαμέρισμα ακριβώς δίπλα στην εκκλησία και έβλεπα την Ακρόπολη και τον Λυκαβηττό από την βεράντα στην μια πλευρά, τον Υμηττό από την άλλη πλευρά και από το χώρο του δωματίου μου πίσω έβλεπα ολοκάθαρα τα Τουρκοβούνια.

Πολλές νύχτες που ειμουν ξάγρυπνος κοιτώντας έξω από το παράθυρο έτυχε να δω περίεργα φώτα και φωτιές ή κεραυνούς στο χώρο εκείνο.

Το κουβάρι άρχισε να ξετυλίγεται πολλά χρόνια μετά μέσα από τις έρευνες μου για την ύπαρξη εξωγήινης ζωής οι οποίοι φαίνεται να λατρεύονταν ως θεοι εδραιώνοντας την μαγεία της οποίας ουσιαστικά είναι τώρα πια τμήμα αλλά ως δαιμόνια.

Για να γίνει κατανοητό αυτό που θέλω να πω είναι το γεγονός ότι υπάρχει σύνδεση μεταξύ των παράξενων ζωντανών κεραυνών, του φωτός και άλλων τέτοιων φαινομένων που συναντάμε εκεί με το όνομα του λόφου Λυκαβηττός και φυσικά εννοείται πως οι αρχαίοι Έλληνες όχι μόνο γνώριζαν ότι υπάρχουν αυτά τα όντα εκεί αλλά τα εξευμένιζαν με θυσίες.

Η ιστορία των ανθρώπων στα Τουρκοβούνια, ξεκινάει από πολύ παλιά κι ας μη γνωρίζουμε πολλά γι’ αυτή. 

Τα αρχαιότερα αντικείμενα που βρέθηκαν στην κορυφή του λόφου της Φιλοθέης (Βόρειο Τουρκοβούνι) φτάνουν πίσω στο 3.000 π.Χ. 

Εκείνη την εποχή ωστόσο, δεν φαίνεται να κατοικούσε κάποιος στο σημείο αυτό μόνιμα. 

Πολύ αργότερα, κάπου στο τέλος της Γεωμετρικής εποχής (700 π.Χ.), χτίζεται εκεί μια «ιερή οικία», ένα κτήριο με μήκος περίπου 11 μέτρα, μέσα στο οποίο προετοιμαζόταν η λατρεία κάποιου τοπικού ήρωα αγνώστων στοιχείων ή όπως προείπαμε μπορεί να είναι ο χώρος λατρείας αυτών των όντων που στην πραγματικότητα είναι εξωγήινης προέλευσης όντα.

 Στο εσωτερικό του, οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν μεγάλο αριθμό από κεραμικά (π.χ. κύπελλα) γεμάτα τρύπες. 

Αυτό σημαίνει ότι δεν τα χρησιμοποιούσαν για να πίνουν, αλλά για να προσφέρουν (αναίμακτες) θυσίες στον ήρωα ή τους θεούς του Κάτω Κόσμου κυριολεκτικά.

 Πιο νότια στον λόφο, φαίνεται να υπήρχε μια περιοχή όπου απαγορευόταν η είσοδος στους ανθρώπους .....μαντέψτε γιατί...!

Αιώνες μετά, στην κλασική εποχή (κάπου στο 300 π.Χ.), λατρεύεται στη θέση εκεί  «καιρικός» υποτίθεται θεός. 

Σε αυτόν θυσίαζαν ζώα σε έναν βωμό, που αντικατέστησε το παλιό κτήριο στην κορυφή του λόφου.

 Μπροστά στον βωμό βρέθηκε στο στήριγμα από μια βάση, πάνω στην οποία πιθανόν να στεκόταν το άγαλμα του θεού.

Η σχέση του χώρου με τον Δία Αγχεσμό  ουδεμία σχέση έχει με τον καιρό καθώς όπως όλα δείχνουν χρησιμοποιήθηκε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που βλέπουμε να συμβαίνει σε παρόμοιες περιπτώσεις της νεότερης ιστορίας .

Όπου πραγματικά εμπλέκονται υπερφυσικές δυνάμεις και εξωγήινοι πάνω στο χώρο πάντα χτίστηκε μια εκκλησία μικρή ή μεγάλη...

Πχ κάτω από την Ακρόπολη και γύρω από το χώρο του τάφου του Κέκροπα ( Υψουράνιου Βηβαήλ / Εωσφόρος) ο χώρος βρίθει από ερείπια εκκλησιών και δύο τζαμιά είναι εξώφθαλμα φανερό ότι οι άνθρωποι προσπαθούν να αλλάξουν την ενέργεια του χώρου εδώ και να προστατευτούν ...

Πιστεύω ότι ακριβώς το ίδιο εξυπηρετεί και η παρουσία του αγάλματος του Διός στην περιοχή του Αγχεσμού .

Η σχέση του χώρου εκεί με τους κεραυνούς του Διός δεν είναι θέμα καιρικών συνθηκών α´λλά αφορά κώδικα μυστικής επικοινωνίας ( για τα σημερινά δεδομένα)  που δείχνει την ύπαρξη τών εξωγήινης προέλευσης όντων τα οποία όντως μοιάζουν με ζωντανό κεραυνό ή  φωτιά 🔥 ή Φωτεινή ανθρωποσχημη φιγούρα.

Το γεγονός ότι οι άνθρωποι έκαναν θυσίες σε αυτά τα όντα το ανέφερα παραπάνω οπότε μένει να τα δούμε μέσα από τα θρησκευτικά σύμβολα που συναντάμε σήμερα στην χριστιανική θρησκεία η οποία ουσιαστικά έχει κλέψει όλα τα στοιχεία της από αρχαίες λατρείες.

Έτσι λοιπόν φτάνουμε στα saraph !

Εδω λοιπόν βλέπουμε σαφώς ότι έχουν χαθεί στην κυριολεξία στην μετάφραση οι εκκλησιαστικοί μεταφραστές και οι φιλόσοφοι  στους οποίους ο όρος  σεραφείμ εμφανίζεται στο 2ο αιώνα π.Χ. στο βιβλίο του Ενώχ , oπου αναφέρεται, σε συνδυασμό με τα Χερουβείμ , ως ένα από  τα ουράνια πλάσματα που  στέκεται πιο κοντά στο θρόνο της θεοτητας. 

Σε μη βιβλικές πηγές ονομάζονται μερικές φορές Akyəst, δηλαδή  አክይስት "φίδια", "δράκοι  "· εναλλακτικός όρος για τους δαίμονες  

Στο Δεύτερο βιβλίο του Ενώχ  , οι δύο τάξεις των ουράνιων όντων που αναφέρονται παράλληλα είναι τα σεραφείμ και χερουβείμ, γνωστή ως οι Φοινικες ...και τα chalkydri ..

Και τα δύο περιγράφονται ως «ιπτάμενα στοιχεία του ήλιου» που κατοικούν είτε στον 4ο είτε στον 6ο ουρανό, που έχουν δώδεκα φτερά και ξεσπούν στο τραγούδι με την ανατολή του ηλίου. 

https://en.m.wikipedia.org/wiki/Seraph  

Ανεξάρτητα με το όνομα των πυρινων οντων , ο πληθυντικός του, σεραφείμ , εμφανίζεται και στους Αριθμούς και στον Ησαΐα, αλλά μόνο στον Ησαΐα χρησιμοποιείται για να δηλώσει ένα αγγελικό ον. επίσης,μόνο όπως ο πληθυντικός σεραφείμ – ο Ησαΐας χρησιμοποιεί αργότερα τον ενικό σαράφ για να περιγράψει ένα « πύρινο ιπτάμενο φίδι », σύμφωνα με τις άλλες χρήσεις του όρου σε όλο το Tanakh.

Μέσα σε όλο αυτό το συνονθύλευμα κειμένων στα οποια περιγράφεται το ίδιο ακριβώς πράγμα μια πολύ σημαντική πληροφορία βρίσκεται στα halkydri 

 Αρχαια ελληνική λεξη απο το χαλκύδραι ( khalkýdrai ,) ένωση των λεξεων χαλκός khalkós « χαλκό » και  + ὕδρα. 

Κανονικά το κείμενο ήθελε να πει ύδρία που σημαίνει το σκεύος μεταφοράς νερού δηλώνοντας ένα χάλκινο μηχάνημα μεταφοράς όπως αυτό που χρησιμοποιούσε ο θεός Απόλλωνας.

Στα εβραϊκά, η λέξη saraph σημαίνει «κάψιμο» αλλά και " πύρινο φίδι " και χρησιμοποιείται επτά φορές σε όλο το κείμενο της Εβραϊκής Βίβλου ως ουσιαστικό, συνήθως για να δηλώσει « φίδι  », εμφανίζεται δύο φορές στο Βιβλίο των Αριθμών .

Μία φορά στο Βιβλίο του  Δευτερονόμιου και τέσσερις φορές στο Βιβλίο του Ησαΐα (6:2–6, 14:29, 30:6).

 Ο λόγος για τον οποίο η λέξη για το «κάψιμο» χρησιμοποιήθηκε επίσης για να δηλώσει ένα φίδι δεν είναι καθολικά αποδεκτός αλλά εγώ προσωπικά ως ερευνητής εξωγήινης ζωής στον πλανήτη μας έχω ίδια γνωση για το τι ακριβώς περιγράφεται ..

Ο αρχαίος ελληνικός θηλυκός δαίμονας Φρίκη προέρχεται από αυτά τα όντα και δείχνει καθαρά το πώς λειτουργούν και ποια είναι η φρικτή μοίρα των θυμάτων ...

Είναι ένα συγκεκριμένο είδος εξωγήινης ζωής που συναντάμε στην γη και πολλές φορές έχει αποδειχθεί επικίνδυνο για τους ανθρώπους που ερευνούν σπήλαια καθως επίσης αρχαιολογικής σημασίας χώρους που συνδέονται με αυτά τα συγκεκριμένα όντα. .

Αόρατα με γυμνό μάτι ( όχι πάντα )  σαφώς όμοια με ζωντανό κεραυνό ή ενέργεια όμοια με ηλεκτρική που ρέει μέσα από χώρο εντελώς συνειδητά και αυτόβουλα σχετίζονται με χώρους αυξημένης συσσώρευσης σφαιρών φωτός ψυχικής ενέργειας απενσσαρκωμένων ανθρώπων κνος Orbs 

Υπάρχουν πάρα πολλές μαρτυρίες για την συνάντηση ερευνητών με τέτοια όντα που πραγματικά παραλίγο να τους σκοτώσουν χαρακτηριστική είναι η μαρτυρία του ερευνητή Ernest Muldashev ο οποίος παραλίγο να εξανεμιστεί από μια κόκκινη ακτινοβολία που έστρεψε εναντίον του ένα τέτοιο ον.

  Αυτά τα όντα είναι ο κορμός του δέντρου που οδηγεί σε όλα τα γνωστά μυθολογικά τέρατα αρχής γενομένης από τους    Reptilian people. 

 Είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι σκοτώνουν τα ανυποψίαστα θύματα τους καίγοντας τα όπως συνέβαινε στην αρχαία Ελλάδα με την δαιμονική Φρίκη η οποία ενώ αρχικά εμφανιζόταν ως πανέμιρφη γυναίκα θελκτική αποπλανώντας ανυποψίαστα θύματα μόλις το αγκάλιασμα της δεν ήταν απλά θερμό αλλά καυτό σς βαθμό που τους έψηνε μέχρι να γίνουν στάχτες. .. 

Σε αυτό ακριβώς το είδος αναφέρεται ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός όταν λέει ότι:

  ● Ἐθεώρουν τὸν σατανᾶν ὡς ἀστραπὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πεσόντα.●

Αυτήν ακριβώς την φράση βλέπουμε γραμμένη ανοίγοντας το βιβλίο του Torchia , The Nine Doors to the kingdom of shadows γνωστό ως Delomelànicom : Novem Portis κοιτάζω στην πρώτη σελίδα την εικονογράφηση του.

Ο συγγραφέας πολύ παραστατικά δείχνει ένα κεραυνοβολημένο  δέντρο γύρω από το οποίο είναι γραμμένη η πρόταση " SIC LUCEAT LUX " δηλαδή Έτσι λάμπει το φώς .

https://en.m.wikipedia.org/wiki/The_Club_Dumas

Το φώς του Εωσφόρου σύμφωνα πάντα με όσα αναφέρονται στα βιβλία της αυθεντικής μαγείας χτυπάει και καίει σαν κεραυνός... Αλλά προσέξτε ότι εδώ μιλάμε για τον Lucifer Phosphorus ο οποίος εμφανίζεται ως Φίδι και μπορεί να μετατραπεί σε ένα πολύ όμορφο νεαρό με καστανοξανθα μαλλιά και γκριζοπράσινα μάτια και έχει την δυνατότητα να ίπταται.

Αυτή η μορφή είναι πολύ συνηθισμένο χαρακτηριστικά γνώρισμα όλων των αντιπροσώπων του συγκεκριμένου αυτού είδους όπως γνωρίζουμε και για την αρχαία ελληνική Φρίκη.

Πολύ όμορφα όντα συνήθως ξελογιάζουν νέους ανθρώπους με υποσχέσεις για ερωτικές περιπτύξεις στην ερημιά η σε κάποια σπηλιά αλλά μόλις κλείσει η αγκαλιά αυτό το υπέροχο πλάσμα στην καλύτερη περίπτωση γίνεται ένα μαύρο τερατώδες ερπετό ενώ στην χειρότερη εκδοχή του παιχνιδιού γίνεται φωτιά που κυριολεκτικά ψήνει τον άνθρωπο..

Το ζητούμενο είναι η ψυχική ενέργεια του ανθρώπου η οποία εμφανίζεται πλέον ως σφαίρα ψυχικής ενέργειας ή Orb ή στα αρχαία ελληνικά Πομφολυξ.

Αυτές οι οντότητες κρατούν εντός των σπηλαίων χιλιάδες ψυχές σε μορφή Orbs και τις χρησιμοποιούν ως μπαταρίες για φόρτιση τούς, δεν ξέρω αν είναι ψυχικός Βαμπιρισμός ή αν καταπίνουν την σφαίρα ψυχικής ενέργειας όπως εμείς καταπίνουμε τις καραμέλες... Όπως και να έχει το αποτέλεσμα είναι το ίδιο...